Max Verstappen heeft recentelijk een punt gemaakt dat relevant is voor de fans van Lewis Hamilton. Hij stelt dat fysieke achteruitgang onvermijdelijk is naarmate coureurs het einde van hun dertigste levensjaar bereiken. Dit is een verontrustende observatie gezien Hamiltons leeftijd en recente prestaties.
Lewis Hamilton heeft in 2024 een van zijn zwakste seizoenen ooit beleefd. Met een teleurstellende zevende plaats in het kampioenschap en een overweldigende 19-5 achterstand op teamgenoot George Russell in de kwalificatieduels, lijkt zijn dominantie af te nemen.
Toch kende Hamilton hoogtepunten. Zijn overwinning op Silverstone was een meesterwerk in uitdagende weersomstandigheden, terwijl zijn zege in België (na de diskwalificatie van Russell) opnieuw zijn klasse toonde. In Las Vegas wist hij ondanks fouten in de kwalificatie van de tiende naar de tweede plaats te rijden, wat hem de titel ‘driver of the day’ opleverde.
Maar daar staan diepe dalen tegenover. Hamilton miste Q3 bij zes van de 24 races, met bijzonder zwakke optredens in Qatar (12e) en Austin (uitgevallen). Deze inconsistentie roept vragen op over de oorzaak: ligt het aan de auto of aan een mogelijke fysieke achteruitgang?
Verstappen over fysieke achteruitgang bij coureurs
Max Verstappen heeft in een interview met de officiële website van de Formule 1 aangegeven dat coureurs onvermijdelijk fysieke achteruitgang ervaren naarmate ze ouder worden. Hoewel hij zijn liefde voor racen benadrukt, erkent hij dat het fysiek niet haalbaar is om op topniveau te blijven presteren naarmate men het einde van de dertig nadert.
“Wanneer je aan het einde van je dertigste, begin veertigste levensjaar bent, gaat je lichaam vanzelf achteruit,” zei Verstappen. “Ik wil mijn tijd op deze planeet optimaal benutten.”
Dit inzicht is opvallend relevant voor Hamilton, die op het punt staat zijn 40e verjaardag te vieren en binnenkort voor Ferrari zal rijden. Het is bovendien niet alleen een kwestie van fysieke fitheid; ook mentale scherpte en focus kunnen afnemen, wat kan leiden tot meer fouten of verminderde consistentie tijdens races.
De geschiedenis van de Formule 1 laat zien dat successen op hoge leeftijd uitzonderlijk zijn. Sinds Nigel Mansell in 1994 heeft geen enkele coureur ouder dan 40 een Grand Prix gewonnen. Nog belangrijker is dat de laatste wereldkampioen in deze leeftijdsgroep, Jack Brabham, zijn titel al in 1966 behaalde.
| Coureur | Laatste GP-zege | Leeftijd (J/M/D) |
|---|---|---|
| Luigi Fagioli | 1951 Franse GP | 53/0/22 |
| Nino Farina | 1953 Duitse GP | 46/9/3 |
| Juan Manuel Fangio | 1957 Duitse GP | 46/1/11 |
| Nigel Mansell | 1994 Australische GP | 41/3/5 |
De kans dat Hamilton in zijn veertiger jaren nog een wereldtitel behaalt, lijkt op basis van deze cijfers minimaal. Verstappens opmerkingen lijken hiermee te stroken en benadrukken hoe uitzonderlijk prestaties op hoge leeftijd in deze sport zijn.
Inconsistenties in Hamiltons seizoen: oorzaak of gevolg?
Hamiltons supporters hopen dat zijn wisselvallige seizoen te wijten is aan de inconsistenties van de Mercedes W15. Toch is het de vraag of zijn leeftijd en fysieke conditie niet ook een rol spelen. Het missen van Q3 bij zes races kan wijzen op mentale of fysieke vermoeidheid, terwijl fouten in cruciale kwalificatiesessies in Las Vegas en andere circuits ongebruikelijk waren voor de zevenvoudig wereldkampioen.
De recente opmerkingen van Verstappen voeden deze speculaties. Verstappen noemde specifiek dat fysieke achteruitgang kan leiden tot vermoeidheid aan het einde van races, wat resulteert in meer fouten. Het optreden van Hamilton in races zoals Austin, waar hij uitviel, lijkt deze hypothese te ondersteunen.
“Je leeft maar één keer. Ik wil op een gegeven moment ook ontspannen,” zei Verstappen.
De analyse van Verstappen heeft implicaties die verder reiken dan persoonlijke voorkeuren. Het benadrukt de realiteit van fysieke beperkingen, zelfs voor elite-atleten zoals Hamilton. Hoewel zijn overwinningen in Silverstone en België indrukwekkend blijven, moeten fans erkennen dat dergelijke prestaties mogelijk minder frequent zullen worden.
Voor Hamilton betekent zijn overstap naar Ferrari dat hij zichzelf opnieuw moet bewijzen. Hij zal moeten aantonen dat zijn prestaties niet het gevolg zijn van leeftijdsgerelateerde achteruitgang, maar eerder van de gebrekkige consistentie van zijn auto.
