Tijdens de Grand Prix van Japan liet Alex Albon zich meerdere keren ongefilterd horen over de boordradio.
Zijn uitbarstingen richting race-engineer James Urwin trokken de aandacht van kijkers en commentatoren, maar volgens de Thaïs-Britse coureur was het niets anders dan een directe reactie op teleurstellende beslissingen en technische problemen in zijn auto.
Na de race gaf hij tekst en uitleg bij de verhitte communicatie.
Al vroeg in de race uitte Albon zijn ongenoegen over de afstelling van de versnellingsbak. De Williams-coureur klaagde over het gedrag van zijn auto tijdens het opschakelen, iets wat hem al het hele weekend parten speelde.
De ontevredenheid bereikte een hoogtepunt na enkele ronden, toen hij via de boordradio uithaalde naar het team:
“Deze schakelmomenten zijn zo slecht. Wat hebben we ermee gedaan? Het was **** bij de start en het is nu nog steeds ****,” aldus Albon.
Toen het team om verduidelijking vroeg, klonk zijn reactie kort en gefrustreerd:
“Ja, hetzelfde! Hetzelfde waar ik het al de hele tijd over heb.”
De communicatie werd er niet beter op toen het team reageerde op de pitstop van Haas-coureur Oliver Bearman. Albon uitte zijn ergernis dat Williams daar te laat op anticipeerde:
“Ja, dan pitten we toch vóór hem!”
Daarop voegde hij toe:
“Eerlijk, jullie praten echt onzin.”
Toelichting na afloop: ‘dit is wie ik ben in de auto’
Na de race gaf Albon in gesprek met de pers uitleg over zijn felle reacties. Volgens hem is deze kant van zijn persoonlijkheid altijd aanwezig tijdens races, maar krijgen fans dat zelden te horen.
De stress en snelheid van een race zorgen ervoor dat emoties soms hoog oplopen, zeker wanneer het gevoel overheerst dat kansen verloren gaan door verkeerde keuzes of technische problemen.
“Dat ben ik gewoon in de auto. Als je mijn radio vaker zou horen, zou je merken dat ik vaker zo klink dan niet zo,” verklaarde Albon.
Hij benadrukte dat het vooral ging om twee zaken: de tegenvallende prestaties van de versnellingsbak en het tijdstip van zijn pitstop, kort nadat Max Verstappen hem op de baan had ingehaald. Volgens Albon verloor hij daar onnodig tijd.
“Qua strategie ging het er meer om dat Max me op de baan inhaalde en dat we daarna pas een ronde later de pits in gingen. Dat kostte onnodige tijd.”
Het probleem met de schakelmomenten in de auto sleepte zich al sinds de trainingen voort. Williams had volgens Albon een afstelling gevonden waar het team tevreden mee leek, maar tijdens de race voelde de auto anders aan dan verwacht.
Daardoor leek het alsof hij reed met een afstelling uit de eerste twee vrije trainingen, die minder stabiel aanvoelde.
“We hadden een afstelling gekozen waar we tevreden mee waren, maar het voelde aan als de instellingen van VT1 of VT2. Daar was ik niet blij mee.”
De onbalans zorgde ervoor dat Albon het gevoel had niet het maximale uit de auto te halen. Juist op een circuit als Suzuka, waar kleine verschillen in tractie en acceleratie grote gevolgen kunnen hebben, frustreerde dat extra.
Het effect van de mechanische afstelling op zijn prestaties werd volgens Albon niet voldoende serieus genomen. Die frustratie kwam tot uiting over de radio, op een moment waarop hij al onder druk stond van snellere auto’s én moest rekenen op precieze timing vanuit de pitmuur.
‘Eenvoudige race, maar ik scoor liever punten dan sensatie’
Ondanks zijn frustraties erkende Albon dat de race zelf weinig opwinding bood. De Grand Prix verliep zonder grote incidenten, er viel weinig te halen op strategiegebied, en inhaalacties waren zeldzaam.
Toch haalde de Williams-coureur het einde van de race en kon hij terugkijken op een stabiele prestatie, al was het met gemengde gevoelens.
“Het was een simpele race, misschien wat saai. Maar ik heb liever een saaie race waarin ik punten pak,” gaf Albon toe.
Daarmee relativeerde hij de situatie enigszins. Ondanks zijn frustraties had hij tijdens de race geen grote fouten gemaakt. Zijn kritiek richtte zich vooral op technische keuzes en communicatiemomenten, niet op het eindresultaat op zich.
Williams maakte dit seizoen al vaker keuzes die door coureurs in twijfel werden getrokken, en Albon gaf met zijn uitspraken duidelijk aan dat hij binnen het team graag gehoord wil worden wanneer het gaat over prestaties en afstelling.
De toon van de communicatie tussen Albon en zijn engineer kan op het eerste gezicht scherp overkomen, maar de coureur zelf nuanceerde dat na de race.
Volgens hem hoort dit erbij en is het eerder een vorm van directe feedback dan een structureel probleem in de samenwerking.
De frustratie richtte zich meer op situaties die volgens Albon vermeden hadden kunnen worden, zoals het moment van zijn pitstop. Toen Verstappen hem inhaalde, voelde hij dat de beslissing om niet meteen te reageren hem kostbare tijd kostte.
“We boksten pas een ronde na Max. Dat was gewoon onnodige tijd die we verloren,” herhaalde hij nogmaals.
De boordradio’s van Albon klinken wellicht harder dan die van andere coureurs, maar hij laat daarmee vooral zien dat hij hoge eisen stelt aan zichzelf en het team.
De kern van zijn kritiek ging over het willen benutten van iedere kans. Op een circuit waar de verschillen klein zijn en de mogelijkheden schaars, kan één verkeerde call het verschil maken tussen punten of niet.
