De terugkeer van Ford in de Formule 1
Het lijkt er vaak op dat de technologieoverdracht tussen Formule 1-auto’s en wegauto’s jaar na jaar afneemt, maar volgens Ford CEO Jim Farley is die wegrelevantie precies de reden waarom het Amerikaanse bedrijf F1 wil betreden. Tijdens een seizoenslancering van Ford Performance, de motorsportdivisie van het bedrijf, sprak CEO Jim Farley over de samenwerking met Red Bull Racing en de beslissing om vanaf 2026 als motorfabrikant deel te nemen aan F1. Farley stelde ambitieuze doelen en verzekerde het publiek dat Ford op schema ligt met zijn F1-ontwikkelingsprogramma. Hij merkte ook op dat technologieoverdracht – een ogenschijnlijk verouderd concept – een enorme rol heeft gespeeld in Fords beslissing om de sport te betreden.
De technologische synergie tussen F1 en elektrische auto’s
Farley heeft de komende regelset vergeleken met die uit de jaren ’70. “We gaan terug naar F1 op een manier die we in het verleden niet hebben gedaan,” zei Farley. “Het blijkt dat de beste aerodynamica ter wereld in Formule 1 zit, de beste telemetrie, de beste digitale diagnostiek. En eigenlijk hebben we al die dingen nodig voor elektrische auto’s. Dus het is eigenlijk terug naar de jaren ’70 met een pure tech transfer.” Terwijl F1 ooit werd beschouwd als een broeinest voor auto-innovatie, is de relevantie voor de productie van wegauto’s vervaagd naarmate de technologie complexer en de materialen duurder werden. Nu, als F1-technologie in een consumentenauto terechtkomt, is het over het algemeen een ultra-dure supercar zoals de Mercedes-AMG ONE. De dagen van eenvoudige overdrachten, zoals flipperschakelaars, stuurknoppen of actieve vering, zijn voorbij.
De wederzijdse voordelen van Ford en Red Bull
In 2026 zullen nieuwe regels vereisen dat de helft van de energie van een F1-auto afkomstig is van elektrische kracht, wat zal resulteren in een veel robuuster hybridesysteem – iets waar Ford al ervaring mee heeft. Ford zal Red Bull een welkome reeks adviezen kunnen bieden op basis van wegauto’s zoals de Ford F-150 Lightning, de Mustang Mach-E en de hybride versies van modellen zoals de Fusion, Escape en Explorer. In ruil daarvoor zal Red Bull de krachtbronnen van Ford tot het uiterste drijven in omstandigheden die onmogelijk zijn op een gewone Amerikaanse snelweg; dat kan Ford net dat voordeel geven ten opzichte van binnenlandse autoconcurrenten en zichzelf vestigen als een belangrijke speler in het internationale spel.
De strategische keuze voor Formule 1 boven Formule E
Als Ford zijn elektrische technologie wil verbeteren, waarom zou het dan niet naar Formule E gaan – een serie die 100% elektrisch is – in plaats daarvan? Farley heeft deze zorg niet direct aangepakt, maar er zijn verschillende waarschijnlijke factoren in het spel. Formule E is in veel opzichten een spec-serie. Elk team moet een grote set gestandaardiseerde componenten gebruiken, en wijzigingen aan niet-spec onderdelen worden strikt beperkt door kostenplafonds. Er is geen ruimte voor significante fabrikantontwikkeling in FE, en zeker niet in vergelijking met F1, zelfs als F1 de ontwikkeling en uitgaven beperkt. Verder heeft Formule E niet helemaal hetzelfde profiel als F1.
Ford investeert waarschijnlijk in F1 onder de veronderstelling dat het herintroduceren van zijn naam op het wereldtoneel zijn naam voor meer kopers in meer markten zal brengen. FE heeft niet datzelfde niveau van aantrekkingskracht, noch heeft het de soort wereldklasse geesten aangetrokken die Red Bull heeft gevonden in Adrian Newey. Ford heeft natuurlijk eerdere ervaring met tech transfer in F1. Het blijft de op twee na meest succesvolle motorfabrikant in de F1-geschiedenis, dankzij zijn samenwerking met Cosworth Racing en de DFV-motor die die samenwerking voortbracht. Door samen te werken met Red Bull, kijkt Ford opnieuw naar een snelle weg naar de motorsportgeschiedenisboeken.
