In 2025 moet een Formule 1-auto minimaal 800 kilogram wegen, inclusief coureur maar exclusief brandstof. Die grens is opnieuw verhoogd ten opzichte van eerdere jaren, mede vanwege strengere veiligheidseisen en het welzijn van de coureurs.
Volgens de regels van de FIA moet een F1-auto in het seizoen 2025 minimaal 800 kilogram wegen. Dat gewicht is inclusief de coureur en zijn uitrusting, maar exclusief brandstof.
Deze limiet werd in 2025 verhoogd, nadat het verplichte minimumgewicht van de coureur (inclusief helm, overall en andere uitrusting) werd opgeschroefd van 80 naar 82 kilogram.
“Tot en met 2024 gold een minimumgewicht van 798 kilogram, inclusief coureur. In 2025 is dit verhoogd naar 800 kilogram,” meldt de FIA in haar technische toelichting.
Het doel van die verhoging? Teams weren van extreme afslankstrategieën én het speelveld gelijker maken voor langere of zwaardere coureurs.
Na elke race controleert de FIA of auto’s aan het minimumgewicht voldoen. Bij een tekort volgt diskwalificatie, zoals George Russell in 2024 meemaakte toen zijn auto te licht bleek na afloop van de race.
Een Formule 1-auto is een optelsom van lichte maar uiterst complexe onderdelen. Alles is gemaakt om zoveel mogelijk prestaties uit zo min mogelijk massa te halen. Zo ziet de gewichtsverdeling er ongeveer uit:
Onderdeel | Gewicht (gemiddeld) |
---|---|
Hybride motor + turbo | 150 kg |
Accu (Energy Store) | 20-25 kg |
Monocoque (chassis) | 40-50 kg |
Versnellingsbak | ± 40 kg |
Wielen + banden (x4) | 10-12 kg per stuk |
Let wel: dit zijn gemiddelde waarden. Elk team gebruikt eigen onderdelen en specificaties, dus kleine afwijkingen zijn normaal. De gebruikte materialen — vooral carbonfiber en composieten — zorgen voor extreme stevigheid bij zo laag mogelijk gewicht.
Waarom gewicht zo belangrijk is voor prestaties
In de Formule 1 telt elke tiende van een seconde. Minder gewicht betekent snellere acceleratie, betere remprestaties en minder slijtage van de banden. Teams proberen daarom hun auto’s zo dicht mogelijk tegen het minimumgewicht aan te bouwen.
“In de F1 draait alles om balans, snelheid en efficiëntie. Een lichtere auto accelereert sneller, remt beter en slijt minder banden.”
Elke 10 kilogram extra kan gemiddeld tot 0,3 seconde per ronde kosten. Op sommige circuits kan dat nog meer zijn. Daarom proberen teams gewicht te besparen waar ze maar kunnen — zolang ze de FIA-limieten maar niet overschrijden.

Zodra een auto lichter is dan het minimum, mogen teams het verschil opvullen met zogeheten ballast: strategisch geplaatste gewichten. Die worden meestal zo laag en centraal mogelijk in de auto gelegd, om het zwaartepunt te verlagen en de balans te verbeteren.
“Gewichtsverdeling is cruciaal: elke kilo die verkeerd wordt geplaatst, kan het rijgedrag drastisch veranderen.”
In windtunnels en op simulators besteden teams uren aan het optimaliseren van die verdeling. De juiste balans tussen voor- en achterkant van de auto beïnvloedt direct hoe de auto stuurt, accelereert en reageert op bochten of curbstones.
Ballast is dus niet zomaar ‘extra gewicht’. Het is een nauwkeurig instrument om de auto precies zo af te stellen dat hij maximaal presteert.
Een Formule 1-race begint met een volle tank, wat zomaar 110 kilogram extra brandstof betekent. Tijdens de race neemt dat gewicht af naarmate de brandstof wordt verbruikt. Daardoor wordt de auto lichter en vaak ook sneller.
Teams houden hier in hun strategie en afstelling rekening mee. Een auto die in de beginfase zwaarder aanvoelt, kan later in de race juist veel snelheid winnen. Bandenslijtage, grip en remgedrag veranderen mee, waardoor coureurs zich continu moeten aanpassen.
“Het echte geheim van de prestaties ligt in het gewicht.”
Tijdens pitstops of safety car-situaties kunnen teams daar slim op inspelen door bijvoorbeeld banden of afstelling aan te passen aan de veranderende balans van de auto.