Verstappen domineert terwijl de strijd om teamgenoten ontbrandt
Max Verstappen heeft de Formule 1 Wereldkampioenschap van 2024 op zijn naam geschreven, maar achter hem ontvouwt zich, zoals Martin Brundle het verwoordde, een “verhaal in elke stoel”. Wie had gedacht dat deze verhalen al in Bahrein zouden beginnen? Verstappen won de openingsrace van het seizoen, de Grand Prix van Bahrein, op dominante wijze. Hij leidde van start tot finish en behaalde een 1-2 overwinning voor Red Bull, waarbij de winstmarge ten opzichte van 2023 toenam van 12 naar 22 seconden.
De diepere betekenis van teamgenotenstrijd in het licht van dromen voor 2025
Hoewel sommigen misschien zeggen dat het slechts de eerste race van het seizoen is en er nog veel kan gebeuren, lijkt het enige “veel” dat op de horizon ligt, het aantal overwinningen van Verstappen te zijn. Toch is niet alles verloren. “Er is echt een verhaal in elke stoel op de grid,” verklaarde Brundle aan de vooravond van het kampioenschap. Hij voegde eraan toe dat de coureurs die geen vast contract hebben voor 2025 zich zullen realiseren dat er veel bedreigingen maar ook veel kansen liggen in de toekomst. Voor Yuki Tsunoda is de kans de open racestoel bij Red Bull Racing in 2025 die Sergio Perez mogelijk zal verlaten. De bedreiging is Daniel Ricciardo.
Tsunoda en Ricciardo: een verhitte strijd om positie
Ironisch genoeg, slechts 72 uur nadat hij de media in Bahrein, waaronder PlanetF1.com, had verteld dat Ricciardo zijn “teamgenoot” was en niet zijn rivaal, kwam Tsunoda gevaarlijk dicht bij een botsing met zijn teamgenoot tijdens de afkoelronde van de Grand Prix. In een vlaag van woede, waanzin of onvolwassenheid, was Tsunoda ontstemd omdat hij door RB was opgedragen de 13e plaats aan Ricciardo te geven, waarna hij zijn teamgenoot uitdaagde voor positie na de Grand Prix. Dit incident, hoewel slechts om de 13e en 14e plaats, zou al een negatief punt kunnen zijn voor Tsunoda bij de Red Bull-leiding.
Ferrari’s intrigerende teamgenotenstrijd
Bij Ferrari schrijft zich een ander groot verhaal, waarvan niemand verwachtte dat het al in de eerste ronde zou beginnen. Charles Leclerc, met zijn nieuwe contract bij Ferrari, en Carlos Sainz, de coureur die “niet afgewezen maar overgeslagen” werd, zoals Damon Hill het beleefd uitdrukte, nadat Ferrari hem in januari had meegedeeld dat zijn contract niet zou worden verlengd omdat het team Lewis Hamilton had getekend. Leclerc moet de wereld laten zien dat Ferrari de juiste keuze heeft gemaakt en zijn claim op de nummer één positie in het team bevestigen voordat hij gaat samenwerken met een zevenvoudig wereldkampioen, terwijl Sainz wil bewijzen dat de Scuderia de verkeerde coureur heeft behouden en tegelijkertijd auditie doet voor een racestoel in 2025. Hij bewees zijn punt op zaterdag.
Sainz had geen teamorders nodig om Leclerc in te halen; hij passeerde hem in ronde 11 in een beweging die misschien iets te dichtbij was voor het comfort van de Ferrari pitmuur. “Het voelde nooit dichtbij in de auto,” verklaarde hij, maar gaf toe dat hij een “inhaalrace, aanvallende race” had en genoot van het “agressief, aanvallend” zijn. Hij moest het zes ronden later opnieuw doen nadat hij achter Leclerc was gevallen tijdens de pitstops, hoewel Leclerc deze keer terugvocht maar uiteindelijk de strijd enkele bochten later verloor. 2-0 voor Sainz.
Terwijl de woede en de audities voortduren, moet Leclerc oppassen dat hij een aanvallende en soms “agressieve” teamgenoot heeft, een die zijn marker al heeft neergelegd. Maar na een grand prix waar de rest van de teamgenoten ofwel door afstand gescheiden waren of al contracten voor 2025 op zak hadden, met uitzondering van Alpine omdat daar niets te vechten viel, kan men bijna garanderen dat elke race dit seizoen enige vorm van teamgenootschermutseling zal hebben terwijl ze die bedreigingen en kansen het hoofd bieden.
