Het onvermijdelijke lijkt zich aan te dienen: een sporticoon die zijn glans verliest. Lewis Hamilton, zevenvoudig wereldkampioen en jarenlang onbetwist Formule 1-fenomeen, krijgt uit onverwachte hoek een keihard oordeel over zich heen.
Voormalig Ferrari-teambaas Mattia Binotto noemt zijn overstap naar Ferrari ronduit te laat — en ziet in hem vooral een coureur “aan het einde van zijn carrière”.
De cijfers liegen niet. Hamiltons debuutseizoen bij Ferrari verloopt stroef. Slechts een sprintoverwinning in China fleurde zijn resultaten op.
Geen podiums in negen races, een zesde plek in Spanje die alleen dankzij Verstappens straf iets draaglijker werd en zichtbaar chagrijn na de finish. In schril contrast met teamgenoot Charles Leclerc, die al drie keer op het podium stond.
Binotto, inmiddels werkzaam bij Sauber/Audi, houdt zich niet in. Hij heeft zijn twijfels nooit onder stoelen of banken gestoken en doet dat opnieuw:
“Hamilton is een bepaalde leeftijd. Ferrari haalde hem toen hij al aan het eind van zijn carrière zat.”
Hij benadrukt dat Ferrari beter had gedaan Hamilton jaren eerder aan te trekken, toen zijn piek nog vers in het geheugen lag.
Geen klik, geen ritme, geen resultaten
De kritiek blijft niet beperkt tot Binotto. Ook voormalig F1-coureur Johnny Herbert uit zijn zorgen over Hamiltons huidige vorm. Hij ziet een coureur die worstelt met vertrouwen, met ritme, en vooral met zichzelf.
“Het lijkt alsof Lewis Hamilton verloren is, echt verloren.”
Volgens Herbert mist Hamilton de rauwe snelheid die hem jarenlang typeerde. De chemie met zijn engineer ontbreekt, de communicatie is stroef, en het gevoel in de auto lijkt zoek. Zelfs met al zijn ervaring weet hij de Ferrari niet naar zijn hand te zetten.
Terwijl Hamilton zoekt naar antwoorden, grijpt Leclerc zijn kans. De Monegask is stabiel, snel en zichtbaar comfortabel in zijn rol als kopman. Herbert benadrukt dat Ferrari op dit moment niet op Hamilton kan vertrouwen:
“Leclerc is degene op wie Ferrari kan bouwen. Lewis is dat nu niet meer. Dat is vreselijk om te zeggen, maar het is wel de waarheid.”
En dat is misschien wel het pijnlijkste voor een coureur als Hamilton, die zijn carrière heeft gebouwd op onwankelbare prestaties, pure snelheid en mentale hardheid.
Nu hij structureel wordt geklopt door zijn teamgenoot, komt de vraag steeds harder binnen: hoe lang kan hij dit nog volhouden?
De verkeerde man op het verkeerde moment
Ferrari’s beslissing om Hamilton binnen te halen, werd destijds als een meesterzet gepresenteerd. Maar het team heeft sindsdien geen stap richting de titel gezet. Integendeel. De prestaties vallen tegen, de auto mist snelheid, en het lijkt erop dat Hamilton — hoe pijnlijk ook — geen toegevoegde waarde is op dit moment.
Binotto, die het team van binnen en buiten kent, gelooft nog in Ferrari’s herstel. Hij prijst de inzet en het talent van het team, maar zijn impliciete boodschap is glashelder: met een coureur op zijn retour win je geen wereldkampioenschappen.
Hamiltons situatie roept onvermijdelijk herinneringen op aan andere iconen die hun magie kwijtraakten. Nigel Mansell, Michael Schumacher — allemaal kwamen ze terug, maar bereikten nooit meer hun oude niveau.
Nu lijkt het Lewis’ beurt om die ongemakkelijke fase te betreden: die waarin het talent nog altijd aanwezig is, maar het lichaam en de omstandigheden niet meer volgen. De sport verandert, en zelfs de groten worden op een dag ingehaald.
