De Grand Prix van São Paulo voelde als een scharniermoment in het Formule 1-seizoen. Terwijl Lando Norris zijn handen al om de wereldbeker leek te klemmen, liet Max Verstappen zien dat hij nog lang niet klaar is met vechten.
En ergens tussendoor worstelden Oscar Piastri en Ferrari met hun eigen demonen. De aflevering van Paddockpraat na Brazilië begon met één simpele vraag: was dit het moment waarop de titelstrijd definitief kantelde?
Aan tafel bij Formule 1 Magazine zaten Bas Holtkamp, Geert Boes en coureur-analist Jeroen Bleekemolen. Hun oordeel over de stand in het kampioenschap was duidelijk.
“In theorie kan alles nog, maar in theorie kunnen we morgen ook allemaal miljonair zijn. Dat zal ook wel niet gebeuren.”
Norris staat er sterk voor. Hij pakte polepositions, won de sprintrace én de hoofdrace. Zijn weekend in Brazilië was foutloos, zelfs zonder dominante auto. Bleekemolen noemde het “perfect uitgevoerd”.
Volgens hem heeft Norris nog maar één echte tegenstander: zichzelf.
“Als hij het nu weggeeft, heeft Piastri de titel niet gewonnen, maar Norris hem verloren.”
De Brit heeft zoveel marge op Verstappen dat hij zich een fout kan permitteren. Zelfs een uitvalbeurt in Las Vegas zou hem waarschijnlijk nog aan de leiding houden. Toch waarschuwde Bleekemolen dat te veel berekening gevaarlijk is.
Coureurs die op safe rijden, verliezen vaak hun scherpte. Norris lijkt dat te begrijpen. Hij straalt rust en zelfvertrouwen uit, maar hij blijft voluit gaan.
Max Verstappen stal de show in São Paulo, zelfs zonder overwinning. Vanaf de pitstraat reed hij zich naar voren met een precisie die de rest van het veld niet kon evenaren.
“Je had Norris uit de pits kunnen laten starten, hij had het niet gekund. Niemand in dit veld rijdt zo door het veld. Dit was de échte Verstappen op een droge baan.”
Hij wees erop dat de huidige generatie Formule 1-auto’s moeilijk inhaalt door vuile lucht. Verstappen maakte dat probleem ongedaan. Zijn bochtenwerk, met name in de legendarische Senna-S, was volgens de analist “niet normaal”.
Red Bull had na de mislukte kwalificatie de afstelling radicaal omgegooid en een nieuwe powerunit geplaatst. Daardoor moest Verstappen vanuit de pits starten, maar het bleek de juiste gok.
“Ze gingen all in. Of je staat op pole, of je verliest alles. En als je dan toch zestiende staat, kun je net zo goed vol risico nemen.”
De Nederlander haalde tientallen concurrenten in, soms twee keer na een safetycar. Zelfs met een lekke band en een strategische stop voor zachte banden bleef hij jagen. Volgens Bleekemolen was het “bizar knap” hoe makkelijk het eruitzag.
De strategie-gok die werkte
Verstappen wisselde van harde naar zachte banden op precies het goede moment. De harde compound bleek onwerkbaar. De safetycar hielp hem om weer aan te sluiten.
“Hij moest wel van die band af. Die werkte gewoon niet. En dat gelukje heb je soms nodig.”
Sommigen vroegen zich af of Red Bull hem niet op de baan had moeten laten, maar de analisten waren het eens: de beslissing was juist.
“Als het doorrijden kansloos is, dan moet je weer all in. Nieuwe softs, en gáán.”
Volgens hen had Red Bull exact berekend dat de harde banden hem zouden terugwerpen naar buiten de top vijf. De keuze voor de softs leverde een podium op en herstelde het vertrouwen dat na de slechte kwalificatie verdwenen was.
Tussen al het geweld door viel één jonge coureur extra op: Kimi Antonelli. De Mercedes-junior reed zijn beste weekend van het seizoen, versloeg George Russell en verdedigde keurig tegen Verstappen.
“Dat was super gedaan. Je voelt de druk als Max achter je zit. Maar hij deed precies wat hij moest doen. Slim, subtiel, en zonder paniek.”
Na de finish gaven Verstappen en Antonelli elkaar een sportieve klap op de schouder. De Italiaan had de aandacht van de hele paddock.
Het meest besproken moment van de race was het incident tussen Oscar Piastri, Antonelli en Charles Leclerc. In bocht é kwamen ze met z’n drieën naast elkaar, waarna Leclerc uitviel.
De stewards straften Piastri met tien seconden, omdat hij volgens de regels te weinig overlap had bij het insturen. Zijn vooras zat niet voorbij de buitenspiegel van Antonelli, wat de FIA als maatstaf hanteert. Bleekemolen vond de straf belachelijk.
“Piastri zat er goed naast en probeerde zelfs te remmen om contact te vermijden. Volgens het boekje is het fout, maar in de praktijk was het gewoon racen.”
Zelfs Leclerc, de grootste pechvogel van het incident, verdedigde Piastri.
“Antonelli had hem ook ruimte moeten geven.”
Voor Bleekemolen was dat veelzeggend: “Als de man die uitvalt de straf onterecht vindt, zegt dat genoeg.” Ferrari kende opnieuw een rampweekend.
Hamilton kwam na een botsing met Carlos Sainz nauwelijks vooruit en beschadigde zijn auto later bij contact met Franco Colapinto. Bleekemolen was kritisch:
“Hij zei dat zijn stuur al niet goed stond na de start, maar de echte schade kwam pas toen hij Colapinto raakte.”
Volgens hem is het hoofdstuk Hamilton bij Ferrari bijna uit.
“Met alle respect, maar het vuur lijkt weg. Misschien is dit het moment voor een waardig afscheid en ruimte voor Oliver Bearman.”
Bearman, die als vervanger weer indruk maakte, kreeg veel lof.
“Zesde worden met een Haas? Fantastisch. Die jongen hoort gewoon in de Formule 1.”
Bleekemolen was het volledig met hem eens.
“Hij bewijst race na race dat hij goed genoeg is. Als hij het hele seizoen had gereden, had hij niet minder punten gehaald dan Hamilton.”
De flop van het weekend
De Braziliaan Gabriel Bortoleto had een nachtmerrie in zijn thuisrace. Een crash in de sprintrace, een emotionele uitvalbeurt in de hoofdrace en tranen in de pitstraat.
“De druk was te groot. Iedereen riep zijn naam, maar het werd zijn flop van het jaar.”
Yuki Tsunoda kwam er ook bekaaid vanaf, maar kreeg volgens de analisten te weinig hulp van zijn team. Een verkeerde afstelling en dubbele straf maakten zijn weekend kansloos.
Aan het eind van Paddockpraat kwam nog een opvallend onderwerp voorbij: drie nieuwe regels die de Formule 1 overweegt in te voeren.
De eerste wijziging betreft de trainingstijd in sprintweekenden. Als er door een rode vlag minuten verloren gaan, wil de FIA toestaan dat die tijd – tot maximaal vijftien minuten – wordt toegevoegd.
De tweede aanpassing is dat in Q1 en Q2 voortaan zes in plaats van vijf auto’s afvallen. Daardoor worden de sessies iets verlengd.
“Meer auto’s, meer chaos, maar logistiek wel logisch.”
De derde verandering is de meest ingrijpende: races zouden niet langer op afstand, maar op tijd worden bepaald. In plaats van 305 kilometer zou een standaardduur van ongeveer anderhalf uur gelden. Bleekemolen reageerde enthousiast:
“Dat is echt een gamechanger. Je rekent niet meer op rondes en brandstof, maar op tijd. Strategie wordt compleet anders.”
Volgens hem lijkt het op de endurance-races waarin hij zelf jarenlang actief was. Toch was niet iedereen overtuigd.
“Het haalt wat charme weg, maar het is wel overzichtelijk. En misschien redt het wat huwelijken, want je weet eindelijk hoe lang een race duurt.”
