Lewis Hamilton liet zich dit weekend fel uit over de nieuwe technische richtlijn van de FIA. Volgens de zevenvoudig wereldkampioen zorgde het verbod op flexibele voorvleugels niet voor verandering — maar wél voor verspilling.
Guenther Steiner, voormalig Haas-teambaas en nooit bang voor een scherpe uitspraak, gaf hem echter ongezouten weerwoord. Tijdens het weekend van de Grand Prix van Spanje ging TD018 officieel in.
Teams moesten hun voorvleugels aanpassen om te voldoen aan strengere eisen rond flexibiliteit, een vervolg op eerdere beperkingen aan de achtervleugels. Het doel: minder buigzame aerodynamica en een eerlijker speelveld. Maar Hamilton zag er de meerwaarde niet van in.
Hamilton: “Een nutteloze operatie”
Na de kwalificatie in Barcelona liet Hamilton er geen twijfel over bestaan wat hij vond van de nieuwe regels:
“Wat een geldverspilling. Iedereen heeft nieuwe vleugels moeten bouwen, terwijl de oude vleugels nog steeds buigen — alleen iets minder,” zei Hamilton.
Hij klaagde dat de FIA met deze richtlijn niets concreets heeft opgelost en dat het alleen extra kosten heeft veroorzaakt voor de teams. Volgens hem voelde zijn Ferrari SF-25 zelfs exact hetzelfde in de simulator als voorheen — “behalve wat meer overstuur bij hoge snelheid.”
De uitspraken van Hamilton wekten flink wat reacties op in de paddock. Sommigen zagen het als frustratie vanwege het feit dat Ferrari sinds Miami achterloopt op McLaren.
Anderen vonden dat hij een punt had, vooral omdat McLaren — met opnieuw een dominante één-twee in Spanje — totaal niet geraakt leek door TD018.
Guenther Steiner, tegenwoordig analist en regelmatig te horen in podcasts, had echter totaal geen begrip voor Hamiltons kritiek. Volgens hem was de aanpassing simpel, effectief en vooral goedkoop.
“Iedereen moest zorgen dat hun vleugel niet meer buigt. McLaren voegde gewoon een extra beugeltje toe – dat is alles. Het was een goedkope oplossing,” zei Steiner.
Hij vond het overdreven van Hamilton om te spreken van ‘verspild geld’ en wees erop dat de richtlijn juist bedoeld was om de regels te verduidelijken en de concurrentie eerlijker te maken.
De verwijzing naar McLaren was bovendien veelzeggend: zij waren al zo efficiënt in hun ontwikkeling dat ze zich amper hoefden aan te passen. Volgens Steiner ligt daar precies het verschil:
“McLaren weet exact wat ze moeten doen. Als ze iets verliezen met een flexi-wing, zoeken ze in de windtunnel gewoon naar een alternatief met dezelfde balans.”
Wat er nu écht veranderde
De nieuwe richtlijn zorgde voor veel technische aanpassingen, maar had weinig merkbare impact op de verhoudingen op de baan. McLaren bleef dominant, Ferrari verloor opnieuw terrein en Red Bull kon het tempo amper volgen — ondanks de ingreep van de FIA.
Voor teams zoals McLaren, met een duidelijke aerodynamische filosofie en korte ontwikkelingslijnen, was het aanpassen van de vleugel relatief eenvoudig. Voor Ferrari en anderen bleek het complexer en vooral frustrerender.
Toch blijkt uit de woorden van Steiner dat niet de richtlijn zélf het probleem is, maar de mate waarin teams voorbereid zijn op veranderingen. Of zoals hij het zelf verwoordde: de teams die klagen, hebben het simpelweg niet goed voor elkaar.
Hoewel Hamilton gefrustreerd klinkt, raken zijn woorden aan een bredere discussie binnen de Formule 1: wie bepaalt eigenlijk wat ‘nuttig’ is?
Als sommige teams — zoals McLaren — moeiteloos omgaan met nieuwe regels, terwijl anderen zwoegen en klagen, dan draait het misschien niet om de regels zelf, maar om hoe goed een team georganiseerd is.
TD018 lijkt op papier een correctiemaatregel, maar in de praktijk bevestigde het alleen wat insiders al langer fluisteren: McLaren is op dit moment simpelweg het best georganiseerde team in de paddock.
Voor Hamilton en Ferrari rest dan slechts de realiteit dat ook een dure update weinig uithaalt als de basis niet klopt. En dat zal ongetwijfeld meer frustratie oproepen dan welke technische richtlijn dan ook.
