Alex Albon voelt zich misbruikt door zijn eigen woorden. Na zijn frustraties tijdens de Grand Prix van Canada, die luid en duidelijk werden uitgezonden, komt de Williams-coureur met een opvallende beschuldiging:
Zijn radioberichten worden niet gemanipuleerd in inhoud, maar wel in intentie — door ze selectief uit te zenden op momenten die het verhaal spannender maken.
Het is niet de eerste keer dat coureurs zich uitspreken over de manier waarop Formule 1-media omgaan met hun communicatie.
Maar met Albon sluit weer een actieve coureur zich aan bij een groeiende groep die zich afvraagt wie er eigenlijk controle heeft over wat het publiek te horen krijgt — en waarom.
Tijdens de race op Circuit Gilles Villeneuve liet Albon zich meerdere keren kritisch uit richting zijn team. Hij werd opgeroepen om binnen te komen voor een pitstop, maar weigerde via de radio:
“Don’t box now… don’t tell me to box.”
Eerder al liet hij zijn irritatie blijken:
“I don’t know why you don’t listen to me. It’s really annoying.”
Voor kijkers die alleen deze fragmenten zagen, leek het alsof er flinke spanning was tussen coureur en team. Maar volgens Albon klopte dat beeld niet.
“Ik zei het iedere ronde, maar ze laten alleen de fragmenten horen die het meeste drama opleveren. Ik heb me meerdere keren herhaald, maar pas bij de vijfde keer knippen ze het erin. Het voelt gestuurd.”
Strategisch monteren of mediamanipulatie?
Volgens Albon wordt de inhoud van zijn berichten niet veranderd, maar worden de fragmenten wel doelbewust gekozen om een bepaald beeld te creëren.
Dat beeld is vaak emotioneler, op het randje van een breuk met het team, of ronduit explosief. En dat terwijl er in werkelijkheid vooral sprake is van herhaalde feedback over strategie en auto-issues.
“Ik snap dat ze tv willen maken, maar dit helpt niemand. Zeker niet ons als team, of mij als coureur.”
Ook andere coureurs, zoals Lewis Hamilton en Max Verstappen, hebben eerder opmerkingen gemaakt over het selectieve uitzenden van communicatie, met name sinds de populariteit van series als Drive to Survive.
F1 lijkt steeds meer te balanceren tussen sport en show, en dat schuurt. De race in Canada had potentie voor Albon. Hij kwalificeerde zich als tiende — een zeldzame prestatie voor Williams, dat al jaren moeite heeft om structureel punten te scoren.
Helaas moest Albon in ronde 46 opgeven vanwege een probleem met de powerunit. Tot die tijd reed hij op koers voor de punten.
“De auto was sterk. We hadden makkelijk in de top tien kunnen eindigen. Dat maakt het extra zuur.”
zei hij na afloop.
Hij benadrukte ook dat het probleem met de auto deels te wijten was aan “dirty air” — vuile lucht van andere auto’s die het moeilijk maakte om de luchtinlaat efficiënt te koelen. Volgens hem geen incident, maar iets wat “dit seizoen vaker zal voorkomen”.
Bredere discussie over communicatie in F1
De kern van Albons punt ligt niet alleen bij de frustratie van één race. Het raakt aan een bredere discussie binnen de Formule 1: hoe wordt de stem van de coureur gebruikt, en wie bepaalt hoe die klinkt?
De FIA heeft in het verleden al regels opgesteld rond taalgebruik op de radio, maar de regie van wat wel of niet naar buiten komt ligt grotendeels bij de commerciële tak van de sport.
Albon erkent dat emoties soms oplopen in de auto. “Het is heet, je zit in de strijd, dingen worden scherp gezegd.” Maar volgens hem is het verschil tussen emotie en sensatie te belangrijk om zomaar te negeren.
“Fans denken dat ik boos ben op het team, terwijl dat helemaal niet het geval was. Dat beeld wordt bewust gecreëerd.”
De roep om meer transparantie groeit. Sommige analisten pleiten voor het integraal vrijgeven van radioberichten, zodat fans zelf de volledige context kunnen horen. Anderen vinden juist dat een beetje drama de sport aantrekkelijk maakt voor een breder publiek.
Maar voor de coureurs zelf is er steeds meer op het spel. Een verkeerd geplaatst fragment kan imago, relaties binnen het team en zelfs contractonderhandelingen beïnvloeden. Voor Albon is het duidelijk: laat de sport weer voor zichzelf spreken — zonder het script van de regie eroverheen.
Of zijn oproep leidt tot verandering binnen F1 valt te bezien. Maar één ding is zeker: Albon heeft een gevoelige snaar geraakt in een sport waar de grens tussen werkelijkheid en show flinterdun wordt.
