Tijdens de Grand Prix van Japan reed Isack Hadjar naar de achtste plaats, pal achter Lewis Hamilton in de Ferrari. Wat opvalt: Hamilton was gemiddeld slechts één tiende van een seconde per ronde sneller dan Hadjar.
Voor een coureur met zeven wereldtitels, rijdend in een Ferrari, is dat verschil minimaal wanneer je tegenover een rookie staat in een Racing Bulls-auto.
Hadjar eindigde de race op +7,952 seconden van Hamilton, terwijl Hamilton zelf +10,511 seconden tekortkwam op Kimi Antonelli in P6. Daarmee zat Hadjar dus dichter bij Hamilton dan Hamilton bij de auto vóór hem.
Deze tijdsverschillen onderstrepen dat Hadjar zich qua racepace prima staande hield tegenover een ervaren coureur in een snellere auto.
“Hij finishte maar acht seconden achter me, in een Racing Bulls.”
Die ene zin had Lewis Hamilton vermoedelijk niet verwacht na de race in Japan. Toch is het precies wat de cijfers laten zien, en die cijfers vertellen een verhaal dat niet zomaar genegeerd kan worden.
De openingsfase van de race laat zien dat Hamilton Hadjar pas aan het begin van ronde 6 wist in te halen. De Brit begon op harde banden, met als doel langer door te kunnen rijden dan de concurrentie.
Het leverde hem echter geen directe voordelen op ten opzichte van zijn voormalige team Mercedes. Hadjar wist ondertussen binnen drie seconden van Hamilton te blijven, en hield ook Alex Albon op afstand.
Tijdens zijn eerste stint reed Hadjar een constant tempo, zonder fouten te maken. Zijn team koos ervoor om hem eerder naar binnen te halen, waarmee hij wel in verkeer terechtkwam.
Dat kostte hem ruim vier seconden, onder meer door inhaalacties op Carlos Sainz en Liam Lawson. Toch was die beslissing nodig om zich te verdedigen tegen een mogelijke undercut van Albon.
Waar Hadjar won en Hamilton verloor
Opvallend genoeg kwam het verschil in tempo vooral tot uiting tijdens de tweede stint. Hamilton reed op mediums, Hadjar op harde banden. In de eerste tien ronden na de pitstop verloor de Racing Bulls-coureur drie seconden op Hamilton.
Maar toen Hamiltons banden begonnen af te nemen in prestatie, draaide Hadjar het verschil vrijwel volledig terug — puur op snelheid.
De Franse rookie liet zijn waarde zien in sector 2 van Suzuka, waar hij het verschil wist te maken in de remzones bij bocht 9 en 14. In sector 1, vooral bekend om de snelle ‘S’-bochten, had hij het zichtbaar moeilijker.
Toch wist hij op zaterdag al te profiteren van kleine fouten van Hamilton in de kwalificatie en startte hij voor de Brit. Dat mentale voordeel neemt hij mee in zijn leerproces.
“Ik heb mijn voorbeeld en held voor het eerst in een race verslagen,”
zei Hadjar na afloop, refererend aan Hamilton.
Wat daarbij opvalt, is dat hij niet alleen Hamilton inhaalde in de kwalificatie, maar ook zijn teamgenoot Liam Lawson en vaste Red Bull-coureur Yuki Tsunoda opnieuw versloeg.
Zowel in China als in Japan bleef hij deze twee coureurs voor in kwalificatie én race. Daarmee verstevigt hij zijn positie als meest opvallende rookie van het moment.
De vier punten die Hadjar scoorde in Japan waren cruciaal. Ze stuwden Racing Bulls voorbij Sauber in het constructeurskampioenschap.
Daarmee is het team uit Faenza nu achtste in de stand. In een seizoen waar stabiliteit en progressie zeldzaam zijn, is deze prestatie een stap vooruit.
Na pech in Australië en een tegenvallende race in China, laat Suzuka zien dat de VCARB 02 een auto is die structureel kan meedoen om punten.
Het circuit van Suzuka staat bekend als een betrouwbare graadmeter voor aerodynamische prestaties. Dat Hadjar hier zo goed voor de dag kwam, zegt iets over de kwaliteiten van de auto, maar nog meer over zijn eigen potentieel.
Tijdens de race wist Hadjar niet alleen te vechten met Hamilton, maar ook om te gaan met verkeer, bandenmanagement en de druk van een snellere Ferrari in zijn spiegels.
Dat hij uiteindelijk binnen acht seconden van Hamilton eindigde, zegt alles over zijn ritme, kalmte en techniek onder wedstrijdomstandigheden.
Wat de data over Hamiltons race echt blootlegt
Hamiltons strategie was gericht op het vrij rijden van zijn stint, maar hij kon zijn voordeel op de harde band niet benutten om Mercedes-coureurs zoals Russell of Antonelli te bedreigen.
Hij reed lange tijd in vrije lucht, maar wist desondanks niet uit te lopen op Hadjar. De kloof tussen de prestaties van zijn Ferrari en die van de Racing Bulls-auto bleef verrassend klein.
Hoewel Hamilton uiteindelijk op P7 eindigde, is zijn relatieve tempo ten opzichte van Hadjar een signaal.
Hadjar verloor in totaal ruim vier seconden door verkeer, wat betekent dat het onderlinge verschil op basis van prestatie nog kleiner is dan de eindstand suggereert.
“We hadden geen strategische fout gemaakt, maar verkeer maakte het lastig,” gaf een teamwoordvoerder van Racing Bulls aan.
De tweede stint toont vooral hoe Hadjar opnieuw zijn race wist op te bouwen.
Terwijl Hamiltons mediums slechter werden, wist Hadjar zijn tempo op harde banden te stabiliseren en richting het eind zelfs te verhogen. Die constante verbetering in tempo onderstreept zijn race-inzicht en bandenmanagement.
De vergelijking met Hadjar laat zien dat Hamiltons huidige vorm niet onaantastbaar is.
Dat een rookie in een Racing Bulls-auto tot op een tiende per ronde weet te naderen en in de race dichter bij hem finisht dan hij bij de auto voor zich, is niet wat je zou verwachten van een zevenvoudig wereldkampioen in een Ferrari.
De race op Suzuka bevestigt dus niet alleen Hadjars potentieel, maar zet ook vraagtekens bij Hamiltons tempo en effectiviteit van Ferrari’s strategie.
Waar Hadjar kansen greep, bleef Hamilton hangen in een race zonder echte impact. En juist dat maakt deze vergelijking zo opvallend. De cijfers spreken voor zich, en die zijn zelden zo veelzeggend als nu.
