De diskwalificatie van zowel Charles Leclerc als Lewis Hamilton tijdens de Grote Prijs van China was het directe gevolg van Ferrari’s poging om elke honderdste seconde uit de SF-25 te persen.
Volgens Leclerc zelf heeft het team te veel risico genomen door de marges te minimaliseren in een poging het prestatietekort ten opzichte van McLaren goed te maken.
“Iedereen rijdt op de limiet, maar dat we er allebei overheen gingen, was pijnlijk.”
Die strategie keerde zich tegen hen en resulteerde in een pijnlijke nulscore voor beide auto’s.
De oorzaak zat bij Leclerc in een minimaal ondergewicht – zijn auto bleek slechts één kilo te licht. Bij Hamilton werd onreglementaire slijtage aan de skid plank vastgesteld.
Hoewel deze fouten technisch gezien klein lijken, zijn de regels glashelder en leiden ze onherroepelijk tot uitsluiting. Leclerc gaf open toe dat het team te ver is gegaan in het ‘spelen met de limiet’ en dat de fouten pijnlijk hard aankwamen.
“We hebben al punten verloren in Melbourne, en dit deed extra veel pijn.”
Het incident benadrukt hoe scherp de marges zijn geworden. Elk tiende van een seconde telt, en elk grammetje gewicht of millimeter rijhoogte kan het verschil maken.
Ferrari gokte op optimalisatie, maar kwam net te kort in controle en timing. Daardoor verloor het team waardevolle punten in een al moeizaam seizoensbegin.
Verstappen als voorbeeld: hoe het wél kan binnen dezelfde regels
Opvallend detail was dat Max Verstappen, na de finish van de race, bewust buiten de racelijn reed tijdens zijn uitloopronde.
Daardoor pikte hij extra rubber op en verhoogde het gewicht van zijn auto iets – een veelgebruikte tactiek om diskwalificatie door ondergewicht te voorkomen. Of dit hem werd ingegeven via teamradio is onduidelijk, maar het toont het verschil in aandacht voor detail.
Ferrari had mogelijk soortgelijke maatregelen kunnen treffen. Leclerc’s diskwalificatie had voorkomen kunnen worden met een iets grotere marge in ballast of simpelweg meer nadruk op procedures na de finish.
Die afwegingen maken op dit niveau het verschil tussen succes en falen.
“Het was een optelsom van kleine zaken die onze marge te klein maakte.”
De technische overtredingen zijn op zichzelf geen bewijs van onkunde, maar ze laten wel de druk zien waaronder Ferrari opereert. De kloof met McLaren maakt dat het team risico’s neemt die zich niet altijd uitbetalen.
Dat beide auto’s over de schreef gingen, is tekenend voor die balans die zoek lijkt. Ferrari ziet de sprintzege van Hamilton in Shanghai als een uitzondering.
Op zondag zakte het prestatieniveau terug naar het bekende patroon: net buiten de top drie, strijdend met Red Bull en Mercedes. Zowel Leclerc als Hamilton verloor terrein op Max Verstappen in de tweede stint, waarbij de Red Bull op de harde banden tot leven kwam.
Leclerc gaf ruiterlijk toe dat de auto simpelweg te weinig snelheid heeft. De SF-25 is volgens hem lastig op de limiet te rijden, maar het grootste probleem is het prestatiepotentieel zelf.
Kleine set-upaanpassingen maken geen structureel verschil wanneer de basis van de auto tekortschiet.
“Het probleem is niet dat het moeilijk is om alles eruit te halen. Het is dat er niet genoeg in zit.”
Ferrari hoopt stap voor stap het gat te verkleinen. Toch beseft het team dat structurele vooruitgang nodig is, niet alleen optimalisatie op detailniveau.
De huidige regels rond grondeffectauto’s zorgen voor een nauwere spreiding in prestaties, maar Ferrari zit duidelijk in het achtervolgende groepje.
Het is opvallend dat McLaren, ondanks incidentele foutjes, een dominante indruk maakt. Ferrari kan zich daarin nauwelijks mengen. Het verschil zit niet in de kwaliteit van coureurs, maar in ontwikkeling en balans.
Risicomanagement bij Ferrari
De dubbele diskwalificatie legt bloot hoe dun het koord is waarop Ferrari balanceert. Elke fout wordt genadeloos afgestraft. De druk om McLaren bij te benen zorgt ervoor dat het team bereid is risico’s te nemen die eigenlijk niet houdbaar zijn in de lange termijn.
Zowel ballast als skidplank-afstelling waren tot op de limiet gepusht, wat binnen de regels mag – tot het fout gaat.
Hamiltons uitsluiting was op een glad circuit als dat van Shanghai bijna onvermijdelijk zodra de afstelling zo laag werd gezet. Leclercs fout daarentegen had met iets meer marge voorkomen kunnen worden.
Het toont aan dat zelfs minimale afwijkingen desastreuze gevolgen kunnen hebben.
“Iedereen probeert zo dicht mogelijk bij de grens te blijven, maar er net overheen gaan deed veel pijn.”
Ferrari benadrukt dat het van deze fout leert. Interne processen worden geëvalueerd om te voorkomen dat zulke situaties zich herhalen.
Toch is het meer dan een intern probleem. Het wijst op een bredere tendens binnen het team: het constant zoeken naar de limiet zonder structurele verbetering in prestaties.
Voor de Grand Prix van Japan verwacht Leclerc een prestatie die meer in lijn ligt met de zondag in China dan met de sprintzege van Hamilton.
Ferrari heeft afstelwijzigingen gedaan na de sprintrace, vooral gericht op bandenslijtage over langere afstanden. Die keuze gaf duidelijk minder resultaat in de hoofdrace.
Er zijn updates in ontwikkeling, maar de levertijd voor cruciale onderdelen blijft een beperkende factor. Ferrari – net als andere teams – heeft simpelweg tijd nodig om te reageren op wat de eerste races hebben blootgelegd.
Intussen blijven weersomstandigheden, circuitlay-out en raceverloop van invloed op de prestaties.
“Stap voor stap kunnen we dat gat verkleinen – hopelijk vanaf dit weekend al.”
Het team leert nog steeds bij over de SF-25. Maar zolang de basis niet meedoet aan de top, blijven fouten zoals in China zwaar wegen. Leclerc klinkt strijdbaar, maar weet ook dat het geduld van de buitenwereld beperkt is.
