De toekomst van Franco Colapinto bij Alpine staat opnieuw ter discussie na onthullingen over recente testdata.
Juan Pablo Montoya suggereert dat teamgenoot Paul Aron sneller was tijdens een besloten testsessie, ondanks dat Colapinto dit weekend in Imola zijn officiële rentree maakt.
“Veel geruchten zeggen dat Aron sneller was dan Colapinto in de test. Dat zet vraagtekens bij de keuzes van Alpine.”
De timing van deze uitspraak is opvallend en voedt twijfels over Alpine’s coureursstrategie voor de rest van 2025.
Colapinto debuteert voor Alpine tijdens de Grand Prix van Emilia-Romagna. De Argentijn kreeg eerder dit jaar een vijf-racescontract nadat hij zonder vast zitje achterbleef, ondanks zijn goede invalbeurt bij Williams in 2024.
Williams koos uiteindelijk voor Carlos Sainz, waardoor Colapinto op zoek moest naar alternatieven. Alpine bood uitkomst, zij het tijdelijk.
Zijn terugkeer naar de grid leek een kwestie van tijd. Maar dat beeld is nu troebel. De reden? Een interne test waarin Paul Aron, eveneens een protegé van Alpine, vermoedelijk sneller was.
“Colapinto heeft goed werk geleverd, ja, hij maakte veel fouten, maar zijn snelheid is indrukwekkend,” aldus Montoya, met een nuance die toch twijfels wekt.
Aron zou volgens geruchten Colapinto voorbijgestreefd zijn op pure rondetijd.
En hoewel die gegevens niet openbaar zijn, suggereert Montoya dat Flavio Briatore en het Alpine-management deze cijfers serieus nemen bij het bepalen van hun 2026-lijn-up.
Slechts vijf races om zich te bewijzen
Het contract van Colapinto is duidelijk: vijf races om zichzelf te bewijzen. Niet meer, niet minder. En dat beperkt zijn speelruimte. Elke fout, elk incident kan directe gevolgen hebben voor zijn kansen in 2026.
Dat zou hem in een vergelijkbare situatie plaatsen als Jack Doohan, die vorig jaar hetzelfde lot onderging.
“Ik zou vijf races geven aan Doohan, vijf aan Colapinto en vijf aan Aron. Daarna kun je pas écht evalueren wie je moet houden.”
Het huidige plan lijkt daar niet op aan te sluiten. Colapinto krijgt zijn reeks, maar of Aron daadwerkelijk een gelijke kans krijgt, is nog onduidelijk.
Als Aron inderdaad sneller bleek, maar geen officiële races krijgt, zet dat Briatore’s besluitvorming in een vreemd daglicht.
De opmerkingen van Montoya zijn ook een indirecte kritiek op Alpine’s wisselvallige aanpak van talentontwikkeling. Eerst werd er stevig ingezet op Jack Doohan. Toen kwam Colapinto plots in beeld.
Nu wordt ineens Paul Aron genoemd als snellere optie. Die wispelturigheid laat zich voelen in de paddock en in de resultaten.
“Wat onacceptabel is vanuit coureursperspectief: je gaf Doohan een contract, noemde hem je keuze, en toen veranderde je van koers.”
Daarmee legt hij de vinger op de zere plek. Er is geen duidelijke langetermijnvisie. Het beleid lijkt gebaseerd op korte termijnreacties en externe druk, iets wat zelden duurzaam succes oplevert in de Formule 1.
Een ‘wegwerpjaar’ voor Alpine
Montoya noemt 2025 zonder omwegen een “wegwerpjaar” voor Alpine. Het team scoorde tot nu toe slechts zeven punten in zes races en staat net één punt boven Sauber.
De overstap naar Mercedes-powerunits in 2026 maakt dat de focus al verschoven lijkt naar volgend seizoen.
“Ik neem aan dat veel ontwikkeling aan de auto is stilgelegd. Ze bouwen al aan volgend jaar.”
In die context worden coureurs als Colapinto en Aron eerder als testcases gezien dan als kernpionnen voor de toekomst.
Dat maakt elke race voor hen tegelijk belangrijk en relatief: belangrijk voor hun carrière, maar van beperkt belang voor het team dat al verder kijkt.
De kern van Montoya’s kritiek ligt in het ontbreken van een gestructureerde evaluatie. Hij pleit voor een eerlijk vergelijk: geef elke coureur exact vijf races, bekijk de data en neem dan pas een besluit.
Het huidige beleid, waarbij de ene coureur wél kansen krijgt en de ander niet, maakt toekomstige keuzes discutabel.
“Briatore denkt vooral na over wie het vaste duo wordt voor volgend jaar.”
Maar als die keuze gebaseerd is op onvolledige of ongelijk verdeelde informatie, riskeert Alpine een verkeerde beslissing. De testdata mogen dan in het voordeel van Aron zijn, zonder zicht op raceprestaties blijft dat een onvolledig plaatje.
Franco Colapinto zit dus in een tweestrijd: bewijzen dat hij snel genoeg is, terwijl hij weet dat anderen – met betere testresultaten – op de loer liggen. De klok tikt, en bij Alpine worden de stoelen niet vanzelf warm gehouden.
