Het leek even alsof Oscar Piastri zijn grip op het kampioenschap verloor. De Australiër, die tot kort geleden nog bovenaan stond, kampt plots met een mysterieuze vormdip. Na de GP van Mexico, waar hij slechts vijfde werd terwijl teamgenoot Lando Norris domineerde, gaf hij toe: hij moest “heel anders” rijden om zijn McLaren weer te begrijpen.
Wat de zaak extra vreemd maakt: de auto is al weken ongewijzigd. Toch lijkt Piastri moeite te hebben om het juiste ritme te vinden op circuits met weinig grip, zoals Austin en Mexico.
Nog maar enkele weken geleden stond Piastri stevig bovenaan in het klassement. Zijn overwinning in Zandvoort, vlak na de zomerstop, leek het begin van een titelrun.
Toen had hij nog 34 punten voorsprong. Nu is dat voorsprong veranderd in een achterstand van één punt op Norris. Zijn laatste podium kwam in Italië, begin september. Sindsdien bleef het stil — geen zege, geen topresultaten.
Terwijl Norris in Mexico alles goed deed, kwalificeerde Piastri slechts als achtste en moest hij genoegen nemen met de vijfde plaats. Volgens de coureur zelf ligt het niet aan de auto, maar aan iets subtielers: de manier waarop hij rijdt.
Na de race in Austin onderzocht McLaren of er een technisch probleem was met Piastri’s auto. De bevinding: niets dat het grote verschil kon verklaren. Geen gebroken onderdelen, geen duidelijke fout in de setup.
Rijden op instinct – maar anders
In Mexico ging Piastri daarom experimenteren met zijn rijstijl. Hij probeerde nieuwe manieren van insturen, remmen en gas geven, hopend het “vreemde” gevoel te begrijpen dat de auto gaf.
Hij legde uit dat hij zich realiseerde dat hij waarschijnlijk te lang bleef rijden op dezelfde manier als eerder in het seizoen. De McLaren reageerde anders, zeker op circuits met lage grip. Terwijl Norris moeiteloos zijn ritme vond, moest Piastri zoeken naar balans.
Piastri beschreef het zelf als verwarrend. De auto was technisch hetzelfde, de afstellingen niet radicaal veranderd. Toch voelde het alsof hij op een compleet andere manier moest rijden om snelheid te vinden.
Hij gaf aan dat hij in Mexico vooral bezig was met leren. De race werd voor hem een test: schade beperken én begrijpen waarom het misging. Hij probeerde nieuwe rempunten, andere bochtlijnen en zelfs variaties in bandentemperatuurbeheer.
Die aanpak werkte deels. Hoewel hij geen podium haalde, zag hij vooruitgang in hoe de auto reageerde. Hij sprak over “nieuwe tools” die hij aan zijn rijstijl wil toevoegen — manieren om flexibel om te gaan met veranderende omstandigheden, zonder zichzelf volledig opnieuw uit te vinden.
De problemen lijken vooral op te treden op circuits met weinig grip, zoals Austin, Mexico en straks Las Vegas. Daar waar de banden sneller oververhitten en de auto moeilijker in balans te houden is, worstelt Piastri meer dan Norris.
Kleine stapjes vooruit
Het team weet nog steeds niet precies waarom. Volgens McLaren is de ontwikkeling van de auto al weken geleden stopgezet, dus de oorzaak ligt niet in technische updates. Mogelijk reageert de McLaren gevoeliger op kleine verschillen in rijstijl dan gedacht.
Piastri’s probleem is daarmee niet uniek, maar wel hardnekkig. In Austin merkten de ingenieurs al dat het beter was om gewoon “door de hitte heen te rijden” in plaats van te proberen de banden te sparen. Norris paste zich sneller aan. Piastri had meer moeite om dat los te laten.
Toch ziet Piastri vooruitgang. Hij benadrukt dat hij in de meeste races uitstekend presteerde en dat de laatste twee weekenden vooral leerervaringen waren. Het is volgens hem “geen ramp, maar een correctie”.
Hij werkt nu aan subtiele aanpassingen, zoals het verschuiven van de rembalans en het beter gebruiken van de grip in het midden van de bocht. Dat lijkt hem langzaam vertrouwen te geven.
Hoewel hij nog geen concrete verklaring heeft gevonden, weet hij dat zijn aanpak begint te werken. In de woorden van de Australiër: het gaat niet om opnieuw beginnen, maar om meer gereedschap aan de gereedschapskist toe te voegen.
De strijd met Norris blijft intens, maar één ding is duidelijk: Piastri geeft niet op. Zelfs als de auto zich vreemd gedraagt, blijft hij zoeken naar snelheid — en dat maakt hem misschien wel gevaarlijker dan ooit.
