De positieve sfeer na Ferrari’s overwinning in de sprintrace op zaterdagmorgen maakte snel plaats voor vragen na de reguliere kwalificatie.
Hamilton won de Sprint in zijn SF-25, terwijl Charles Leclerc zich naar het podium vocht met zichtbare snelheid en consistentie.
Maar nog geen paar uur later stonden beide Ferrari’s slechts op de derde startrij, achter McLaren, Mercedes en Red Bull. Wat ging er mis?
De verklaring ligt niet in een enkele oorzaak, maar in een combinatie van factoren die elkaar versterkten. Ferrari presteerde sterk in de Sprint dankzij goed bandenbeheer, vooral op de vooras.
Hamilton was de enige coureur die aan het einde van de race een constant tempo van 1:37.5 per ronde wist vast te houden. Piastri klokte in diezelfde fase 1:38.745, ondanks zijn voordeel van clean air na het inhalen van Verstappen.
De Ferrari’s startten de Sprint bovendien op gebruikte banden, met zes ronden slijtage, vergeleken met vier bij Red Bull en drie bij McLaren. Toch bleven ze competitief, wat duidt op een degelijk racepakket.
Maar bij de overstap naar de kwalificatie liep het anders. Het team veranderde de set-up in parc fermé met het oog op bandenslijtage in de hoofdrace.
Daarbij leek de balans te verschuiven naar meer bescherming van de voorbanden, wat ten koste ging van de achterbanden en de algehele grip in trage bochten. Die keuze pakte in de enkele rondes van Q3 nadelig uit.
“De auto was onbestuurbaar in bocht 13,” meldde Leclerc over de boordradio. “We hebben hier een probleem.”
De SF-25 verloor ruim twee tienden in sector drie, waar tractie en stabiliteit bij lage snelheid cruciaal zijn. Verstappen, die daar ook tijd verloor, wist dit te compenseren met een sterk eerste sector.
Ferrari kon dat niet. Bovendien bleken de aanpassingen aan de aerobalans – met als doel de voorbanden te sparen – te leiden tot overstuur uit langzame bochten.
Dat verhoogde de temperatuur van de achterbanden, wat resulteerde in extra slijtage en tijdverlies.
Bandenspanning en gripniveaus beïnvloeden prestaties
Een ander belangrijk verschil tussen de Sprint en de kwalificatie lag in de opgelegde minimale bandenspanning. Door de onverwacht hoge grip op het nieuwe asfalt in Shanghai besloot Pirelli de minimale spanning te verhogen.
Een meer opgepompte band heeft minder contact met het asfalt, vervormt sneller en veroorzaakt meer opwarming en dus slijtage. Dit had effect op het volledige veld, maar Ferrari leek er meer last van te hebben dan concurrenten.
De beperking werd al ingevoerd voor de Sprint, maar de kwalificatie legde het effect scherper bloot. Coureurs klaagden over balansproblemen, waaronder Hamilton die sprak van veel overstuur na aanpassingen tussen de sessies.
“De veranderingen die we hebben doorgevoerd gaven me veel meer overstuur dan vrijdag,” gaf Hamilton toe.
Ferrari verloor het meest in bochten 12, 13 en 14, een technisch gedeelte waar tractie en balans essentieel zijn.
De overstuurset-up, gecombineerd met de hogere bandenspanning, maakte het voor Leclerc en Hamilton moeilijk om de auto op de limiet te rijden zonder foutjes. Dit leidde ertoe dat beide coureurs niet verder kwamen dan de derde rij.
Het verschil in aanpak werd nog duidelijker door de progressie van andere teams. George Russell experimenteerde met opwarmrondes en vond het juiste venster voor zijn banden pas op het laatste moment.
Zijn rondetijd in Q3 bracht hem naar de tweede plaats, slechts 82 duizendsten achter Piastri. De Australiër zelf reed zijn beste ronde op het tweede en laatste moment, met een tijd van 1:30.641 – goed voor zijn eerste poleposition.
Lando Norris had op vrijdag al de snelste tijd in Q1 en Q2 gereden, maar maakte te veel fouten in Q3. Ondanks dat verloor hij slechts anderhalve tiende op zijn teamgenoot.
McLaren verbeterde met zes tienden sinds vrijdag voor Norris, drie tienden voor Piastri. Ter vergelijking: Ferrari wist zich slechts marginaal te verbeteren, wat een aanwijzing is dat hun aanpassingen minder effectief waren.
Leclerc merkte zelf ook het verschil op:
“De anderen verbeterden, wij minder. We moeten hun prestaties erkennen,” aldus de Monegask.
Deze stagnerende vooruitgang contrasteerde scherp met McLaren, dat sinds vrijdag tekenen van dominantie vertoonde.
Mercedes vond op tijd de juiste balans, terwijl Red Bull met Verstappen een solide vierde plaats veiligstelde. Ferrari bleef daardoor hangen op plek vijf en zes.
Ferrari’s sterktepunten vallen weg in vuile lucht
Tijdens de Sprint kon Ferrari profiteren van clean air en een goed bandenbeheer. Dat voordeel verdwijnt grotendeels wanneer je achter andere auto’s start.
De vuile lucht beïnvloedt de aerodynamische grip, vooral op de voorkant, wat cruciaal is voor de SF-25. Charles Leclerc gaf aan dat in bocht 13 de auto moeilijk bestuurbaar werd, wat duidt op een balansverstoring door die verstoorde luchtstroming.
De race op zondag zal voor beide Ferrari-coureurs starten vanaf rij drie, achter auto’s die op zaterdag duidelijk beter presteerden over één ronde.
Hoewel de auto zich in de Sprint bewezen heeft over langere afstanden, wordt het inhalen op dit circuit vooral bepaald door hoe goed je de laatste bocht uitkomt. Daar worstelde Ferrari zichtbaar, waardoor inhaalacties via de lange achterste rechte stuk lastig worden.
Ferrari’s keuze om de voorbanden te sparen door meer achtersteun te creëren lijkt de prestaties op cruciale punten in het rondje te beperken.
Hierdoor hebben ze minder marge om aan te vallen, zeker als ze zelf moeten verdedigen in het verkeer. Dat maakt het lastig om die racepace in daden om te zetten zodra er meerdere auto’s vóór zitten.
Het verval van Ferrari tussen de Sprint en de kwalificatie komt voort uit een reeks meetbare elementen:
- Aanpassingen in de set-up om beter met banden om te gaan tijdens de race pakten negatief uit voor één snelle ronde.
- De verhoging van de bandenspanning beïnvloedde de grip, vooral voor de Ferrari met zijn specifieke balansfilosofie.
- Sector drie, waar tractie en balans cruciaal zijn, werd een zwakke plek.
- Concurrenten verbeterden hun prestaties tussen vrijdag en zaterdag, Ferrari deed dat onvoldoende.
- Vuile lucht en het starten vanaf rij drie beperken de tactische mogelijkheden tijdens de race.
