Fernando Alonso’s race in Las Vegas bracht frustratie en gemengde gevoelens. Na te starten vanaf de 16e positie wist de ervaren coureur zich op te werken naar de 10e plaats, slechts drie ronden voor het einde. Het was Sergio Pérez die Alonso alsnog passeerde en daarmee een punt uit zijn handen griste.
Alonso was zichtbaar teleurgesteld over het resultaat, vooral omdat de prestaties van zijn auto gedurende de race verbeterden en de strategie goed leek uit te pakken.
Alonso gaf aan dat ieder punt op dit moment van grote waarde is, niet zozeer voor het kampioenschap, maar voor het team dat al een seizoen lang met uitdagingen kampt. Hij benadrukte het belang van een goede race, niet alleen voor zichzelf, maar ook om de moraal binnen het team te versterken.
“Ik denk dat elk punt goud waard is voor ons op dit moment, zelfs als we niet voor grote dingen vechten,” zei Alonso. “Het is goed om iets terug te geven aan de monteurs en iedereen in het team, na alle tegenslagen.”
Een strategie met zachte banden
Alonso begon als enige coureur in het veld op zachte banden, een strategische keuze die hoop gaf op een agressieve start. Hoewel hij aanvankelijk twee posities wist te winnen, bleek de keuze uiteindelijk weinig voordeel te bieden. Binnen enkele ronden zakte hij terug en moest hij vroeg een pitstop maken.
De zachte banden, gecombineerd met een lage grip op het circuit, zorgden ervoor dat de strategie niet het gewenste effect had.
De keuze voor de zachte banden had weinig invloed op de openingsfase van de race, maar leidde wel tot een zeer vroege stop, wat Alonso in eerste instantie naar de laatste positie bracht. Hoewel de strategie aanvankelijk riskant leek, werkte deze op de lange termijn redelijk goed: Alonso wist terug te keren naar de punten totdat Pérez hem inhaalde.
- Startpositie: 16e
- Strategie: Zachte banden met vroege pitstop
- Resultaat: Finish als 11e
Effect van de bandenkeuze:
| Bandentype | Voordeel | Nadeel |
|---|---|---|
| Zachte banden | Snelle grip in begin | Snelle slijtage, vroege pitstop |
| Medium banden | Constante snelheid | Geen voordeel bij lage grip |
Alonso gaf toe dat de bandenkeuze uiteindelijk niet doorslaggevend was:
“We waren anders, maar ik denk niet dat het echt een groot verschil maakte. We stopten erg vroeg, wat we ook hadden kunnen doen met de mediumbanden.”
Teleurstelling en motivatie
Ondanks zijn uiteindelijke 11e plaats voelde Alonso dat hij een goede race had gereden. Hij benadrukte dat de auto tijdens de race beter aanvoelde dan tijdens de kwalificatie. Dit verbeterde gevoel gaf hem hoop op een sterkere prestatie, hoewel hij zonder beloning bleef.
“De smaak is nu niet geweldig, omdat er geen beloning is voor P11, en ik denk dat we het verdienen,” zei Alonso. “We hebben een heel goede race gereden om de auto op P11 te krijgen.”
Alonso benoemde ook dat de balans van de auto tijdens de race beter was dan tijdens eerdere sessies. Hij prees de strategie en het team voor snelle pitstops, wat hem competitief hield tegen teams zoals Red Bull en Haas.
De race in Las Vegas liet zien dat het team en de coureur vooruitgang boekten, ondanks het gebrek aan punten. Het was opvallend hoe dicht Alonso in het laatste deel van de race zat bij coureurs als Yuki Tsunoda en Nico Hülkenberg. Dit geeft aan dat de snelheid gedurende de race aanzienlijk verbeterde, vooral vergeleken met de kwalificatie.
Belangrijke prestatiepunten:
- Balans van de auto: Verbeterd tijdens de race
- Pitstops: Snelle en efficiënte stops
- Strategie: Goed uitgevoerd, ondanks beperkte grip
De lage grip op het circuit en het unieke karakter van de baan zorgden echter voor extra uitdagingen. Alonso beschreef de race-omstandigheden als lastig te begrijpen:
“Het was een moeilijk weekend om de balans te begrijpen, dit superlage gripniveau ook.”
