“Net als ik denk: Max gaat hier echt worstelen, haalt hij ineens pole. Dat is zó irritant!” Met die uitspraak vatte Juan Pablo Montoya zijn frustratie samen na de kwalificatie van de Grand Prix van Miami.
De Colombiaan zag in Verstappen een coureur die ogenschijnlijk worstelt met grip en balans, maar op het moment dat het telt, toch iedereen te slim af is.
Het patroon is herkenbaar voor wie het Formule 1-seizoen van 2025 nauw volgt. McLaren domineert de races, maar Verstappen is heer en meester op zaterdag.
Hij pakte pole in Japan, Saoedi-Arabië én Miami, terwijl zijn Red Bull RB21 zeker niet de snelste auto op de grid lijkt. Dat contrast zorgt voor verbazing — én lichte irritatie — bij kenners zoals Montoya.
“Ik zei nog: Max gaat hier echt niet goed zijn, die auto lijkt totaal geen tractie te hebben. En dan flikken ze het weer. Ze vinden altijd iets.”
Zaterdag glans, zondag stilte
Het beeld dat Verstappen een ‘one-lap-specialist’ geworden is, wordt in Miami nog eens onderstreept.
Zijn polepositie komt voort uit een ogenschijnlijk rustige voorbereiding, waarin Red Bull niet uitblinkt in vrije trainingen maar alles laat samenvallen in Q3. Zodra het er écht om gaat, staat Verstappen er.
Tijdens de race zelf is het beeld anders. Verstappen wist bij de start nog wel Norris achter zich te houden, maar moest vervolgens toezien hoe Piastri en Norris hem makkelijk voorbijgingen.
McLaren sloot af met een dominante één-twee, terwijl Verstappen als vierde finishte — op liefst 40 seconden van de winnaar.
Dat contrast maakt zijn zaterdagprestaties des te opvallender. Waar McLaren uitblinkt in bandenmanagement en racepace, blijft Verstappen zijn rivalen telkens voor in de strijd om pole
Een strategie die lijkt te werken zolang Red Bull zich geen grote fouten in de race permitteert, maar duidelijk moeite heeft om het tempo van McLaren over langere afstanden te evenaren.
De achterstand van Verstappen in Miami was niet alleen zichtbaar op papier. Tijdens het hele weekend stond de McLaren MCL39 in het middelpunt van de aandacht vanwege vermeende technische voorsprongen, met name op het gebied van bandentemperatuur en slijtage.
Red Bull zou de auto zelfs nader hebben onderzocht met behulp van thermische beeldtechniek, op zoek naar een illegaal voordeel — iets dat McLaren met een knipoog afdeed via Zak Browns sarcastische ‘tire water’-flesje op de pitmuur.
“Op een circuit met zoveel thermische degradatie hebben ze gewoon een gigantisch voordeel. Ze waren gewoon mijlenver weg. Gewoon veel sneller dan de rest.”
Zijn toon was duidelijk: McLaren had de race volledig onder controle, en Red Bull kon daar op zondag weinig tegenover zetten.
Het bandenbeheer van McLaren is volgens Verstappen niet alleen indrukwekkend, maar ook doorslaggevend op circuits als Miami.
Het frustrerende genie van Verstappen
Wat Montoya frustreert, is exact wat Verstappen zo dodelijk effectief maakt. De Nederlander weet zijn auto onder alle omstandigheden af te stellen voor die ene perfecte ronde.
Het vermogen om in de kwalificatie alle limieten op te zoeken, is een kwaliteit die zelfs in het tijdperk van simulaties en data-analyse niet zomaar te kopiëren is.
Het contrast met de raceprestaties legt echter ook een zwakte bloot: Red Bull mist op dit moment de complete auto om Verstappens snelheid op zaterdag door te trekken naar de zondag.
En hoewel Verstappen als coureur zijn werk doet, lijkt het team op strategisch en technisch vlak een achterstand te hebben op het veel constantere McLaren.
Toch blijft de constante factor Verstappen zelf. Of het nu een worstelende auto betreft of een matige vrijdag, hij staat er op zaterdag.
En dat is precies wat Montoya bedoelt: net als je denkt dat het even niet gaat, verrast hij weer met een rondje dat de verwachtingen overtreft.
Hoewel Montoya zijn uitspraken verpakt in een kritische toon, schuilt er vooral bewondering in zijn woorden. Het feit dat Verstappen telkens weer op het juiste moment levert, maakt hem zowel ongrijpbaar als voorspelbaar.
McLaren mag dan races winnen, Verstappen blijft de benchmark in kwalificatie.
De opmerking van Montoya dat het “zo irritant” is, is in die zin niet negatief, maar een erkenning van Verstappens vakmanschap. Hij weet precies waar de limiet ligt — en durft er overheen te gaan als het moet.
In een seizoen waarin McLaren de lakens uitdeelt op zondag, zorgt Verstappen er eigenhandig voor dat zijn naam niet verdwijnt uit de headlines.
En dát is misschien wel zijn meest irritante eigenschap: hij blijft relevant, zelfs als zijn auto dat eigenlijk niet zou moeten toestaan.
