Oscar Piastri pakte in Shanghai zijn eerste poleposition in de Formule 1 en zette daarmee zijn naam stevig op de kaart. De Australiër zette een 1:30.6 neer en liet daarmee niet alleen de concurrentie, maar ook teamgenoot Lando Norris achter zich.
Binnen McLaren leidt deze ontwikkeling tot nieuwe spanningen. De hiërarchie binnen het team wankelt, de consistentie van Norris staat onder druk, en de roep om duidelijke teamorders groeit.
Oscar Piastri leverde een indrukwekkende prestatie door juist op het cruciale moment zijn beste ronde van het weekend af te leveren. Na fouten in Q1 en Q2, wist hij in Q3 het verschil te maken.
Zijn pole was het resultaat van een perfect gereden ronde, inclusief een scherpe exit uit de haarspeldbocht, waarmee hij een zwakke sector omboog in een ronde die voldeed op het juiste moment.
Norris daarentegen kende een grillige kwalificatie. In de sprintrace-kwalificatie werd hij al benadeeld door miscommunicatie met het team, maar in de reguliere kwalificatie maakte hij opnieuw fouten zonder externe oorzaak.
Daarmee verloor hij tijd en eindigde als derde, op meer dan anderhalve tiende van zijn jongere teamgenoot. Het verschil op een circuit waar bandenmanagement en precisie essentieel zijn, zet vraagtekens bij zijn rol als teamleider.
Piastri vraagt om gelijkheid, McLaren blijft vaag
Voorafgaand aan het raceweekend in China gaf Piastri aan dat er gesprekken zijn gevoerd binnen het team over teamorders.
“We hebben goede gesprekken gehad over teamorders. Er is altijd een mogelijkheid dat die in beide richtingen toegepast moeten worden,” aldus Oscar Piastri.
Hij benadrukte het belang van duidelijke communicatie over wie wanneer voorrang krijgt, zeker na de beslissing in Australië, waar teamorders in het voordeel van Norris uitpakten.
Piastri lijkt nu te suggereren dat het zijn beurt is. De timing van zijn poleposition kan daarin als statement gezien worden: hij levert op het moment dat het moet, terwijl zijn teamgenoot faalt op cruciale momenten.
De interne hiërarchie binnen McLaren, jarenlang gebaseerd op het vertrouwen in Norris als teamleider, staat nu ter discussie. Norris zit inmiddels in zijn zevende seizoen, terwijl Piastri pas zijn derde jaar rijdt.
Toch is de jonge Australiër degene die bij de start in Shanghai van pole vertrekt, met Norris op P3.
De impliciete vraag die binnen het team speelt, is helder: moet McLaren investeren in de toekomst met Piastri, of vasthouden aan een coureur die in 2024 al kansen liet liggen door fouten en terughoudendheid in gevechten?
Die onzekerheid over wie de nummer één is, kan het team schaden als ze geen eenduidige lijn kiezen. Zeker op een circuit als Shanghai, waar de start cruciaal is, kan onduidelijkheid leiden tot situaties die herinneringen oproepen aan iconische teamconflicten.
MCL39 blinkt uit in bandenbeheer
Technisch gezien heeft McLaren de zaken op orde. De MCL39 is op dit moment de auto die het best omgaat met bandentemperaturen. In een race waar bandenverval een belangrijke rol speelt, biedt dat een belangrijk voordeel.
Het betekent ook dat het team gebaat is bij stabiliteit aan de voorkant: twee coureurs die de strategie perfect uitvoeren en elkaar niet in de weg zitten.
Dat vraagt discipline van beide coureurs en duidelijke instructies vanuit de pitmuur. De angst binnen het team is dat een onduidelijke verdeling van verantwoordelijkheden leidt tot incidenten op de baan.
De situatie herinnert aan de dynamiek tussen Senna en Prost in het verleden: twee snelle coureurs binnen één team zonder duidelijke leiderschapsstructuur kunnen meer verliezen dan winnen.
Bij Red Bull worden gelijkaardige spanningen zichtbaar, maar daar is de context anders. Max Verstappen is de onbetwiste leider. Christian Horner gaf toe dat Liam Lawson nog niet levert wat nodig is.
“We gaan met hem praten en proberen hem de auto te geven waarmee hij optimaal kan presteren,” aldus Horner, in een zichtbaar ongemakkelijke reactie op de vraag van Ted Kravitz of Red Bull niet hetzelfde probleem opnieuw heeft gecreëerd als met Sergio Pérez.
Lawson eindigt structureel buiten de top vijftien, terwijl Verstappen zelf ook kampt met een auto die in de derde sector tijd verliest op McLaren en Mercedes.
Maar Red Bull weet ten minste wie hun kopman is. McLaren heeft dat voordeel niet. En precies dat maakt de situatie voor Andrea Stella en Zak Brown zo nijpend: zij moeten richting bepalen zonder één duidelijke leider.
