Na een solide begin in Australië, waar Hamilton zijn Ferrari-debuut maakte, leek de samenwerking hoopvol. Hij eindigde als tiende, ondanks een strategische misser van het team tijdens een regenbui.
De snelheid ten opzichte van Leclerc was op bepaalde delen van het circuit vergelijkbaar, hoewel Hamilton tijd verloor in snelle bochten zoals turn 6 en turn 13.
In China leek het echte keerpunt te komen. Hamilton pakte poleposition voor de sprintrace en won zijn eerste race als Ferrari-coureur. Ook in de kwalificatie voor de hoofdrace versloeg hij Leclerc.
Toch stortte zijn racepace in en was hij duidelijk langzamer, zelfs nadat Leclerc schade opliep aan zijn voorvleugel. Hamilton gaf toe dat een verkeerde setup mogelijk de oorzaak was.
Problemen stapelen zich op na China
In Japan viel Hamilton ver terug. Onderstuur beperkte zijn snelheid in de kwalificatie, en ook tijdens de race kon hij Leclerc niet volgen. De Britse coureur merkte op:
“Er is een tekort in mijn auto dat ik voel, iets dat Leclerc niet lijkt te hebben.”
Hoewel hij weigerde verdere details te geven, leek het verband te houden met compromissen in de rijhoogte door problemen met het stuiteren van de auto. De achterstand op Leclerc, vooral in de snelle secties, bleef groeien.
Bahrain leverde nieuwe frustraties op. Ondanks een vloerupgrade aan de Ferrari, kwalificeerde Hamilton zich slechts als negende. In de langzamere bochten ging het beter, maar in de snelle secties verloor hij kostbare tijd.
Zijn tweede stint op mediums gaf kortstondig hoop, maar Saudi-Arabië bracht opnieuw een harde klap. In Jeddah kwalificeerde Hamilton zich nipt voor Q3 en finishte de race als zevende. Hij klaagde:
“De auto had nergens grip of balans. Elke bocht was een gevecht.”
Zijn beste Grand Prix-finish tot nu toe blijft een vijfde plaats in Bahrain, en hij verzamelde 31 punten tegenover Leclercs 47.
Hamiltons oude rijstijl, gekenmerkt door laat en hard remmen om de auto in de bocht te helpen draaien via achterasrotatie, werkt niet meer.
De huidige generatie auto’s vereist minimale beweging in rijhoogte en pitch, iets waar Hamiltons gebruikelijke techniek juist sterk op leunde.
Daarbij komt nog dat Hamilton is overgestapt op Brembo-remmen, terwijl hij bij Mercedes jarenlang met Carbon Industries werkte. Zijn gevoeligheid voor remgevoel speelt hem nu parten.
Zelfs wanneer Hamilton zijn stijl probeert aan te passen, blijft het verschil bestaan. In Saudi-Arabië verloor hij tijd over het hele circuit, niet in slechts enkele bochten.
Dat wijst op fundamentele uitdagingen in het begrijpen en benutten van de huidige Ferrari. Hamilton verklaarde na Jeddah:
“Mijn manier van rijden verschilt niet enorm van die van Leclerc, maar ik ben gewoon trager in de bochten.”
Een pijnlijke constatering voor een zevenvoudig wereldkampioen.
Leclerc benut Ferrari’s mogelijkheden beter
Waar Hamilton worstelt, lijkt Leclerc steeds comfortabeler te worden. In Japan gaf Leclerc aan dat hij eindelijk een diepere controle over de auto had gevonden. Dat bleek in betere kwalificaties en een podium in Saudi-Arabië.
Toch is ook Leclerc niet volledig tevreden. Na zijn vierde plaats in de kwalificatie in Jeddah zei hij:
“Zelfs met een goede ronde is het niet goed genoeg om hoger te eindigen.”
De Ferrari blijft, zelfs onder ideale omstandigheden, twee à drie tienden per ronde achter op de topteams. Toch benut Leclerc de mogelijkheden beter, waardoor het gat met Hamilton groter wordt.
Een mismatch van rijstijl, gebrek aan vertrouwen in de achterkant van de auto, nieuwe remsystemen, en de noodzaak om zich aan te passen aan ground effect-auto’s. Fred Vasseur blijft positief en zegt:
“Wij steunen Lewis voor 2000%.”
Maar als het huidige patroon tot halverwege het seizoen aanhoudt, rijst de vraag of Hamilton niet eenzelfde worsteling doormaakt als Daniel Ricciardo eerder bij McLaren.
De komende races, beginnend in Miami, worden cruciaal. Hamilton weet wat hij moet veranderen, maar de vraag is of hij het nog kan. De tijd tikt, en elke gemiste kans maakt zijn uitdaging groter.
