Ferrari overweegt een agressieve set-up in Miami door de rijhoogte van de SF-25 te verlagen, maar alleen tijdens de kwalificatie en de sprintrace.
Deze ingreep zou het team tijdelijk meer grip en snelheid opleveren in de medium- en snelle bochten, al is het voordeel van korte duur.
Zodra de auto te dicht op het asfalt rijdt, ontstaat er overmatige slijtage aan de plank en raakt het risico op diskwalificatie reëel.
De engineers uit Maranello herinneren zich nog goed wat er in Suzuka gebeurde. Daar stootte de auto al snel op de grenzen van zijn aerodynamische ontwerp.
De wagen raakte de baan en sleet de houten plank onder het chassis te snel af. Dat is precies wat de FIA keihard afstraft. Toch kan het concept in Miami zinvol zijn, juist omdat de openingsfase van het weekend bepalend is in dit sprintformat.
“Er zijn circuits waar de SF-25 beter presteert, en Miami zou er daar één van kunnen zijn,” zei teambaas Frédéric Vasseur voorafgaand aan het weekend.
Het idee is om op vrijdag maximaal te profiteren van het gripvoordeel, wetende dat op zaterdag de auto weer omhoog gezet moet worden.
Daarmee neemt de prestatieschade op zondag toe, maar de hoop is dat punten gescoord worden wanneer het nog kan. Zeker gezien de beperkte trainingsmogelijkheden in het sprintweekend lijkt Ferrari bereid om dat risico te nemen.
De technische beperkingen van de SF-25
De huidige Ferrari is niet gebouwd om extreem laag te rijden. In de oorspronkelijke ontwerpfilosofie werd uitgegaan van een agressieve vloerhoogte die het team in de praktijk niet durft te gebruiken.
Wanneer dit toch geprobeerd wordt, raakt de onderkant van de auto al snel het asfalt. Het gevolg: verlies van controle, slijtage aan de plank en uiteindelijk mogelijke diskwalificatie.
De engineers proberen dit structureel op te lossen met een nieuw aerodynamisch pakket. Maar dat is er nog niet. De verwachte updates laten nog op zich wachten, waardoor in Miami opnieuw gezocht wordt naar tijdelijke oplossingen.
De keuze om tijdelijk lager te rijden, past binnen die pragmatische benadering. Het risico blijft, maar de tijd om af te wachten is er simpelweg niet.
Daarnaast is het belangrijk te vermelden dat het effect van een lagere rijhoogte vooral zichtbaar is in de middensnelle bochten. In dat type sector kan het verschil gemaakt worden, zeker als de concurrentie fouten maakt.
Toch weet Ferrari dat de topplaatsen realistisch gezien buiten bereik liggen zolang McLaren foutloos blijft. Het Miami-weekend kent, net als in China, een sprintformat. Dat betekent slechts één vrije training voordat het echt begint.
Die beperkte voorbereidingstijd maakt elke beslissing cruciaal. Ferrari probeert op die vrijdag direct het juiste compromis te vinden. De lagere rijhoogte kan daarbij het verschil maken in de korte sessies.
Het doel is om net als in China een sterke vrijdag neer te zetten. Daar pakte Lewis Hamilton pole en de sprintzege, al eindigde het weekend dramatisch door de dubbele diskwalificatie van beide Ferrari-coureurs.
De fout zat hem toen óók in de plankslijtage, veroorzaakt door een te lage rijhoogte. Toch sluit Vasseur niet uit dat het team opnieuw de grens opzoekt.
“We sluiten niet uit dat we opnieuw risico’s nemen met de rijhoogte,” liet Vasseur na afloop van de Chinese Grand Prix weten.
De les van China lijkt dus niet te leiden tot voorzichtigheid, maar eerder tot een beter geïnformeerde gok. Vooral omdat het team beseft dat wachten op updates alleen maar punten kost.
Het besluit om op vrijdag te maximaliseren, ook al moet dat zaterdag of zondag gecorrigeerd worden, lijkt dus een strategische keuze.
Hamiltons worsteling in een onbekend systeem
Voor Lewis Hamilton is de aanpassing aan Ferrari zwaarder dan verwacht. De zevenvoudig wereldkampioen, jarenlang het gezicht van Mercedes, moet wennen aan een auto met een compleet andere besturingsfilosofie.
Ook de werkwijze binnen het team wijkt sterk af van de processen bij zijn vorige werkgever.
Hoewel Hamilton met open armen werd ontvangen in Maranello en het seizoen goed begon, tonen de laatste races een ander beeld.
De Brit oogt minder betrokken en zijn uitspraken wijzen op groeiende frustratie. Vooral het feit dat de Ferrari over andere stuur- en afstellingslogica beschikt dan de Mercedes, levert verwarring op.
“Sommige problemen kunnen het hele seizoen aanhouden,” zei Hamilton na een teleurstellende race.
Toch herpakte hij zich knap met een zege in de sprint van China. Ook in Miami ziet hij het format als een kans.
Met slechts één vrije training kunnen sterke coureurs meer dan anders het verschil maken, zeker als ze ervaring hebben in het aanpassen aan variabele omstandigheden. Hamilton lijkt ondanks zijn worsteling nog altijd scherp als het er echt toe doet.
Charles Leclerc laat in dezelfde omstandigheden een heel ander gezicht zien. De Monegask is gewend aan het chaotische ritme bij Ferrari.
Hij weet hoe het voelt om in een auto te rijden die niet competitief genoeg is. Dat hij met die beperkingen toch blijft presteren, toont zijn aanpassingsvermogen.
Leclerc kent het team door en door. Zijn zes seizoenen ervaring in Italië hebben hem geleerd hoe hij moet omgaan met interne en externe druk. Hij laat zich minder snel uit het veld slaan.
Waar Hamilton nog zoekende is, rijdt Leclerc met meer vertrouwen – zelfs als de auto niet meewerkt.
Voor het team betekent dit een waardevolle balans. Leclerc houdt het hoofd koel, Hamilton brengt ervaring van buitenaf. In theorie is dat een sterk duo.
De praktijk toont dat het team nog niet in staat is om beide coureurs een auto te geven waarmee ze structureel vooraan kunnen meedoen. Tot dat verandert, blijft Ferrari zoeken naar korte termijnoplossingen.
