George Russell heeft een opvallend sterk begin van het seizoen 2025 achter de rug, maar krijgt nauwelijks aandacht voor zijn prestaties. In het kampioenschap staat hij op de derde plaats, op slechts één punt achterstand van Max Verstappen.
Zijn constante prestaties zorgen ervoor dat hij tot nu toe als een van de meest stabiele coureurs wordt gezien. Toch blijven de ogen van de media en fans vooral gericht op andere namen zoals Verstappen, Norris, Leclerc en rookie Antonelli.
In Australië begon Russell het seizoen met een foutloze race onder zware omstandigheden. Hij kwalificeerde zich als vierde en reed naar het podium.
“Hij zit op slechts één punt van Verstappen, rijdt foutloos en valt toch nergens op.”
In China volgde opnieuw een solide weekend: een vijfde startpositie in de Sprint werd omgezet in P4, en in de hoofdrace startte hij op de eerste rij.
Ondanks een sterkere McLaren van Norris wist hij maximaal te presteren met het materiaal dat hij had, wat resulteerde in opnieuw een derde plek. Twee races, twee podiums. En toch bleef hij grotendeels onopgemerkt.
De aandacht gaat naar McLaren, dat het sterkste pakket lijkt te hebben. Ferrari staat in de schijnwerpers vanwege de overstap van Hamilton en hun tegenvallende seizoenstart.
Red Bull krijgt publiciteit door interne spanningen en coureurswissels. Mercedes – en vooral Russell – blijven buiten beeld. Het team oogt stabiel, de auto levert en de coureurs blijven uit de media. Geen klachten, geen drama’s, alleen resultaten.
Mercedes levert, Russell benut elk moment
Het chassis van Mercedes wordt gezien als een van de meest uitgebalanceerde auto’s op de grid. Beide coureurs, Russell en Antonelli, hebben tot dusver nauwelijks geklaagd over instabiliteit of balansproblemen.
In tegenstelling tot McLaren, waar Norris nog worstelt met de afstelling, of Red Bull, waar Verstappen openlijk kritiek uit, lijkt Mercedes de enige topteamauto te zijn die rust uitstraalt.
Dat Russell onder deze omstandigheden optimaal presteert, versterkt zijn waarde. Zonder opzienbarende incidenten of ingrijpende strategische ingrepen scoort hij consequent.
Waar bij andere teams teamorders al zichtbaar zijn, zoals bij Ferrari en McLaren, hoeft Mercedes zich daar nauwelijks mee bezig te houden. Russell voert gewoon uit wat gevraagd wordt.
Waar andere topteams punten verdelen tussen gelijkwaardige coureurs, zoals Norris en Piastri of Leclerc en Hamilton, kan Russell profiteren van het feit dat zijn rookie-teamgenoot nog in een leerproces zit.
“Hij heeft laten zien dat hij in de juiste omstandigheden kan domineren. Dat heeft Toto Wolff ongetwijfeld gezien,” aldus een Mercedes-insider eerder dit jaar.
Russells huidige vorm is des te opmerkelijker als je kijkt naar zijn seizoen 2023. Toen maakte hij meerdere fouten, waaronder een zware crash in Singapore.
Hij eindigde dat jaar als achtste in het kampioenschap, ver achter Hamilton en de dominante Red Bulls. Er was toen kritiek op zijn concentratie en foutgevoeligheid.
Na het vertrek van Hamilton in 2024 kreeg Russell de kans om zich te bewijzen als kopman. Hij greep die mogelijkheid met beide handen aan.
In dat seizoen versloeg hij Leclerc in het kampioenschap, elimineerde onnodige fouten en won races in Oostenrijk en Las Vegas. Hij maakte duidelijk dat hij met het juiste materiaal kan winnen en het team kan leiden.
Contractonzekerheid werpt schaduw over zijn toekomst
Ondanks zijn prestaties rijdt Russell nog zonder contract voor 2026. Zelf zegt hij daar geen stress over te hebben:
“Bij mij en Toto is een contract altijd binnen 24 uur rond. Tot die tijd geniet ik gewoon van mijn positie in het team,” verklaarde Russell in Japan.
Toch blijft de situatie ongemakkelijk. Toto Wolff heeft eerder laten doorschemeren dat hij Max Verstappen graag binnen zou halen.
De gesprekken met Verstappen zijn bevestigd door beide partijen. Als Max beschikbaar komt, zou dat zomaar kunnen betekenen dat Russell zijn plek verliest, ondanks zijn huidige vorm.
Het lijkt onlogisch, maar de geschiedenis in de Formule 1 leert dat prestaties niet altijd leidend zijn. Zeker als het gaat om een coureur als Verstappen, die elk team op de grid wil hebben.
Russell zit dus in een lastige positie: goed genoeg om een team te leiden, maar kwetsbaar door de status van zijn concurrentie.
Russell leidt binnen Mercedes de ontwikkeling en de interne dynamiek met Antonelli. Hij fungeert als mentor zonder dat dit ten koste gaat van zijn eigen prestaties.
Tegelijkertijd weet hij dat elke sessie telt, zeker zolang zijn toekomst nog niet is vastgelegd. Zijn consistentie houdt hem in de race om het kampioenschap, maar het gebrek aan concrete toezeggingen van het team plaatst hem in een ongemakkelijke onderhandeling.
De druk op Wolff neemt toe. Russell presteert op het moment als een coureur die een lange termijncontract verdient. Tegelijkertijd is de verleiding van Verstappen moeilijk te weerstaan.
Het feit dat Antonelli in de opbouwfase zit maakt het onmogelijk om hem nu al te vervangen. Daardoor lijkt Russell de enige variabele in het verhaal.
