Zonder één overwinning of zelfs maar een podiumplaats na negen races is Lewis Hamilton het zat. En dit keer richt hij zijn frustratie niet alleen op zijn auto of team.
De zevenvoudig wereldkampioen uit openlijk zijn zorgen over de toekomst van de Formule 1, en in het bijzonder de geplande regels voor 2026. Zijn boodschap is helder: als dit de koers blijft, dan rijdt de sport zichzelf vast.
Hamilton, die dit seizoen voor het eerst in Ferrari-rood rijdt, heeft het moeilijk. De SF-25 geeft hem geen vertrouwen, zijn teamgenoot Charles Leclerc presteert beter, en ondertussen blijft de hype rond zijn overstap aanhouden.
Maar wat hem vooral dwarszit, gaat verder dan alleen Ferrari. Volgens hem klopt de fundamentele richting van de Formule 1 niet meer.
Zwaarder, trager, stiller
Hamilton haalt uit naar het technische pad dat de sport is ingeslagen. De nieuwe generatie auto’s is zwaarder dan ooit, en hoewel de regels voor 2026 een lichtere auto beloven, heeft hij daar zijn twijfels over.
“Met de richting waarin we gaan, worden we trager, verklaarde Hamilton tegenover Sky Italia. Deze generatie auto is de zwaarste die ik ooit heb gereden.”
Het is een harde constatering van iemand die in alle tijdperken van de moderne Formule 1 heeft gereden – van de brullende V8’s tot de hybride V6’s. En juist dat element mist hij nu enorm.
“Voor mij, ik mis het geluid. Als je een Ferrari V12 hoort, dát is passie. Sinds we met de V6’s zijn begonnen — ja, het is duurzaam en dus goed voor de wereld — maar het is niet hetzelfde. Je hoort Schumacher’s auto uit 2003 nog en je denkt: ‘ah!’”
Hamilton benadrukt dat hij niet tegen verduurzaming is. Sterker nog, hij steunt de groene ambities van de sport. Maar hij stelt wél vragen bij wat er verloren gaat. In zijn ogen dreigt de Formule 1 zijn ziel te verliezen — snelheid, geluid, karakter. De pure beleving wordt ingeruild voor spreadsheetlogica.
En juist in een tijd waarin fans wereldwijd massaal afhaken bij saaie races of een te voorspelbaar kampioenschap, voelt hij de urgentie om daar iets van te zeggen. Volgens Hamilton moet de sport meer luisteren naar haar roots.
Ferrari-druk: hype versus realiteit
De zorgen over 2026 komen op een moment dat Hamilton zelf worstelt met prestaties. Geen overwinningen, geen podiums, en Leclerc die hem met 23 punten voorblijft in de stand.
De Italiaan presteert consistenter en lijkt zich beter aan te passen aan de moeilijk af te stellen SF-25. En Hamilton voelt de druk – van binnenuit en van buitenaf.
“Dit jaar is de druk het hoogst geweest die ik ooit heb gevoeld. Iedereen verwacht zoveel van me. Maar de realiteit is dat we niet meedoen om de titel, puur op basis van snelheid.”
De coureur trekt de parallel met zijn begin bij Mercedes, waar hij in 2013 ook een moeizame start kende. Maar het verschil nu? De wereld kijkt mee. Alles bij Ferrari gebeurt onder een vergrootglas. En dat maakt zijn twijfels over de toekomst des te opvallender.
Het is niet de eerste keer dat er zorgen klinken over de nieuwe regels. Teams, coureurs en fans vragen zich af of de sport nog wel voldoende spektakel biedt. Hamiltons kritiek raakt precies dat punt.
Zijn boodschap is geen pleidooi voor nostalgie, maar een waarschuwing dat je het DNA van de Formule 1 niet kunt inwisselen voor alleen duurzaamheid en marketingpraat.
Als zelfs een van de meest succesvolle coureurs ooit twijfelt aan de richting van de sport, dan moet dat iets betekenen. Niet alleen voor de FIA of de teams, maar ook voor de fans.
