Lewis Hamilton beleeft zijn slechtste seizoensstart ooit. Na zijn overstap naar Ferrari heeft de zevenvoudig wereldkampioen in twaalf races nog geen enkel podium behaald. De realiteit van 2025 steekt scherp af tegen de dominante Mercedes-jaren die hem zoveel titels opleverden. Nu staat zijn aanpassingsvermogen, mentale veerkracht én reputatie onder druk.
De kritiek komt onder meer van Jacques Villeneuve, die in een podcast de vinger op de zere plek legt. Volgens hem is de ‘grote Ferrari-schok’ het logische gevolg van jarenlange ‘gemakzucht’. De term complacency valt meermaals — en Hamilton lijkt voor het eerst in jaren écht getest te worden als coureur.
Volgens Jacques Villeneuve is Hamilton het vechten verleerd. De oud-wereldkampioen noemt Hamiltons Mercedes-jaren “te makkelijk” en stelt dat de Brit daardoor niet meer weet hoe het is om echt te knokken voor resultaat.
In de Ferrari-omgeving, waar niets vanzelf gaat, loopt hij volgens Villeneuve vast. Villeneuve wijst op meerdere seizoenen waarin Hamilton compleet onzichtbaar was tijdens delen van het jaar.
Hij herinnert eraan dat Hamilton altijd pas wakker leek te worden na een slechte reeks. Die patronen herhalen zich nu bij Ferrari – alleen dit keer is er geen dominante auto meer om het verschil te maken.
De Canadees noemt de eerste titel van Hamilton uit 2008 “indrukwekkend”, omdat hij toen nog écht moest strijden. Maar daarna, zo zegt hij, werd het te gemakkelijk. De auto was te goed. Zelfs iemand als Bottas had volgens Villeneuve kampioen kunnen worden in dat materiaal.
Geen comfort, wel confrontatie
Bij Ferrari wordt Hamilton nu geconfronteerd met zijn grenzen. De nieuwe race-engineer, Riccardo Adami, en het compleet andere teamklimaat maken het wennen lastig. De radiocommunicatie verloopt stroef, en er lijkt weinig vertrouwen.
In plaats van het bekende comfort van Mercedes, treft Hamilton nu een organisatie waar alles wringt. Ferrari worstelt dit seizoen bovendien met technische problemen, vooral met de rijhoogte van de SF-25. Die instabiliteit onder de auto maakt het moeilijk om constante prestaties neer te zetten.
Voor een coureur die bekendstaat om zijn precieze rijstijl, is dat een extra barrière. Het enige lichtpunt was zijn overwinning in de sprint van China, maar die werd overschaduwd door een diskwalificatie vanwege slijtage aan de skid block – opnieuw veroorzaakt door het hardnekkige ophangingsprobleem.
Het was een glimp van de oude Hamilton, maar eentje die snel weer verdween. Villeneuve uit ook zorgen over de mentale veerkracht van Hamilton. Zodra het tegenzit, lijkt hij te verdwijnen.
Die constatering komt hard aan, zeker bij een coureur van zijn kaliber. Villeneuve zegt letterlijk: “Hij heeft moeite om zijn hoofd boven water te houden.”
Dat is geen ideale eigenschap bij een team als Ferrari, waar druk, kritiek en interne chaos nooit ver weg zijn. Het Italiaanse team is keihard.
Meer dan zeven titels
Coureurs moeten daar niet alleen snelheid tonen, maar ook karakter. Volgens Villeneuve ontbreekt dat bij Hamilton op dit moment. Hij ziet een coureur die zich verliest als het lastig wordt.
De vergelijking met Alonso is hierbij veelzeggend. Villeneuve kiest zonder aarzelen voor de Spanjaard, omdat die “altijd aanwezig is” – zelfs als het materiaal tegenzit. Dat is het contrast dat hij probeert te schetsen: Hamilton is te afhankelijk van topmateriaal, terwijl Alonso vecht, ongeacht de omstandigheden.
Villeneuve stelt zelfs de waarde van Hamiltons kampioenschappen ter discussie. In zijn ogen zijn er misschien maar drie van de zeven écht verdiend.
De rest zou te veel te danken zijn aan dominante auto’s en teamafspraken. Het is een gewaagde uitspraak, maar geen ongefundeerde. Villeneuve vergelijkt de situatie met die van Schumacher, die ook profiteerde van een team dat volledig om hem draaide.
Bij Ferrari heeft Hamilton dat voordeel niet. Charles Leclerc krijgt geen tweede-coureursrol toebedeeld, en binnen het team ontbreekt de duidelijke hiërarchie die Schumacher vroeger wél had. Dat maakt het voor Hamilton lastig om zijn wil op te leggen.
