Die uitspraak van Charles Leclerc, Ferrari’s golden boy en lokale held in Monaco, zegt alles. Niet alleen over het respect voor zijn nieuwe teamgenoot Lewis Hamilton, maar ook over de verschuiving die gaande is binnen de muren van Maranello.
Want terwijl Leclerc op papier de snelste was in beide trainingen, was het Hamiltons telemetrie die het Ferrari-kamp in stilte deed opschrikken.
“Het is interessant om te zien hoe Lewis het ontwikkelingsproces aanpakt. Hij brengt een ander ritme in het team, en daar leer ik van.”
Tijdens de eerste twee vrije trainingen leek alles normaal. Leclerc domineerde op zijn thuiscircuit, met Hamilton enkele tienden achter zich.
Maar toen de ingenieurs dieper doken in de sectoren, rempunten en gasdata, zagen ze iets wat de timing sheets niet lieten zien: Hamilton was in vrijwel elk deel van de baan net zo snel – of sneller – op zijn eigen manier.
“In sector 1 was hij op 0,004 seconden. In sector 2 op 0,01. Alleen in sector 3, bij de chicane en Tabac, verloor hij 0,110.”
De conclusie: de tijdwinst van Leclerc zat in één bocht. Daar remde hij later, met meer risico. Maar Hamilton was consistenter, vloeiender, en vooral: zuiniger op zijn banden. Zijn gasaanzet was eerder, zijn remmen stabieler, zijn lijn efficiënter.
Ferrari begon stilletjes met vergelijken. En dat leidde tot een opmerkelijke constatering.
Leclerc begint Hamiltons rijstijl over te nemen
Voorafgaand aan de race in Monaco gaf Leclerc zelf toe dat hij goed keek naar de manier waarop Hamilton met de auto omging. Hij liet weten dat hij tijdens de debriefs delen van Lewis’ stijl analyseerde en soms zelfs bewust overnam.
“Ik observeer Lewis en pas mijn eigen aanpak aan als dat nodig is.”
Het is een zeldzame erkenning van een coureur die altijd zijn eigen pad ging. Maar de data liegt niet. In bochten zoals Mirabeau en de tunnel bleek Hamilton keer op keer rustiger, preciezer, en toch sneller op de exit.
De engineers begonnen zelfs race-simulaties te bouwen op basis van Hamiltons input. En binnen het team groeide het besef: dit is niet zomaar een ervaren coureur. Dit is iemand die de auto begrijpt op een manier die nieuw is voor Ferrari.
Ferrari bracht in Monaco drie belangrijke updates mee. De eerste was de achtervleugel van Leclerc’s winst in 2024 – gericht op meer grip en stabiliteit.
De tweede: aanpassingen aan de ophanging voor betere bochtenstabiliteit na de kerbs. De derde: gewijzigde dempers voor een vloeiender balans.
Al die veranderingen leken in eerste instantie bedoeld om Leclerc nog meer vertrouwen te geven. Maar wie haalde er het meeste uit? Hamilton.
Zijn rijstijl – minder agressief, meer vloeiend – paste perfect bij de nieuwe balans van de SF25. In data zagen engineers hoe hij eerder op het gas kon zonder wielspin, hoe hij minder stuurcorrecties nodig had, en hoe zijn bandentemperaturen stabieler bleven over langere stints.
Telemetrie onthult strategische voordelen voor de race
Niet alleen qua snelheid, maar ook strategisch biedt Hamiltons aanpak nieuwe mogelijkheden. Zijn vermogen om met minder bandenslijtage toch competitief te blijven, maakt hem ideaal voor alternatieve strategieën.
“Lewis’ long run pace is nu voorspelbaar én houdbaar. Dat opent opties voor vroege stops of undercuts.”
In een race waar de softste banden worden gebruikt (C3, C4, C5) en inhalen zo goed als onmogelijk is, wordt elk strategisch voordeel goud waard.
Hamiltons consistente data zorgt ervoor dat Ferrari nauwkeuriger kan berekenen wanneer een pitstop loont, en hoeveel risico ze kunnen nemen.
Zijn vermogen om temperatuur en slijtage van de achterbanden onder controle te houden – een zwakte van de auto dit seizoen – is inmiddels een belangrijk ontwikkelpunt geworden.
Tot slot is er de politieke laag. Leclerc is jarenlang het speerpunt van Ferrari geweest. Maar met Hamilton komt er een coureur die niet alleen resultaten levert, maar ook structuur, rust en ervaring inbrengt.
Sinds zijn komst zijn er al veranderingen merkbaar: de manier van briefen is aangepast, data-analyse tussen sessies verloopt anders, en er is meer focus op feedbackloops van de coureurs.
“Lewis beïnvloedt hoe we vergaderen, hoe we analyseren, zelfs hoe we denken over strategie.”
En dat blijft niet onopgemerkt. Teambaas Frédéric Vasseur gaf aan dat de ware kracht van de auto nog moet worden benut – woorden die suggereren dat racepace, en dus Hamiltons aanpak, zwaarder beginnen te wegen dan pure kwalificatietijd.
