Amper twee weken na zijn vertrek bij Red Bull, is Christian Horner alweer in beweging. De man die in twintig jaar tijd 124 overwinningen, zes wereldtitels en acht constructeurstitels verzamelde, lijkt vastbesloten om terug te keren in de Formule 1.
En dat doet hij op een plek waar niemand hem direct verwachtte: bij Cadillac, het nieuwste en misschien wel meest ambitieuze team op de grid.
Volgens berichten van Formula Uno Analisi Tecnica zijn er inmiddels gesprekken gaande tussen Horner en Cadillac. Het Amerikaanse team, gesteund door General Motors, maakt zijn debuut pas volgend jaar in Australië.
En toch beweegt het nu al achter de schermen — en snel ook. In december werd Graeme Lowdon nog aangesteld als teambaas, maar de komst van Horner zou dat hele plaatje opnieuw kunnen herschikken.
“Er is contact geweest en beide partijen praten met elkaar,” — Formula Uno Analisi Tecnica
Dat Horner openstaat voor een nieuwe uitdaging, is inmiddels duidelijk. Hij is uit op een project dat hem tijd en vrijheid biedt, twee elementen die in zijn nadagen bij Red Bull steeds verder onder druk kwamen te staan.
Bij Cadillac zou hij die ruimte kunnen krijgen — ver weg van de gevestigde paddockpolitiek, maar met de belofte van serieuze fabrieksondersteuning.
Red Bull: van fort tot frontlinie
De plotselinge breuk tussen Horner en Red Bull kwam hard aan, niet in de laatste plaats bij Horner zelf. In interviews voorafgaand aan zijn ontslag gaf hij geen enkel signaal dat hij zijn vertrek zag aankomen.
En hoewel hij nog geen publieke uitspraken heeft gedaan, spreekt zijn handelen boekdelen. Horner is ontslagen zonder non-concurrentiebeding — iets wat uitzonderlijk is op dit niveau. Daardoor is hij vrij om meteen weer elders aan de slag te gaan.
Zijn vertrek volgt op een bredere onrust binnen Red Bull. Met ook Adrian Newey inmiddels vertrokken naar Aston Martin en Jonathan Wheatley recent begonnen bij Sauber, is de structuur van het team zichtbaar aan het schuiven.
Volgens de laatste berichten onderhandelt Horner nog met Red Bull over een financiële regeling. Die kan oplopen tot maar liefst 110 miljoen pond, het bedrag dat hij nog tot 2030 zou hebben verdiend volgens zijn oorspronkelijke contract.
De connectie tussen Horner en Cadillac lijkt op het eerste gezicht verrassend. Het team heeft nog geen race gereden, gebruikt aanvankelijk Ferrari-powerunits en moet zich nog bewijzen tegenover gevestigde namen als Mercedes, Ferrari en McLaren.
Maar onder de oppervlakte zitten er parallellen met het Red Bull-project van begin jaren 2000. Toen werkte Horner zich met Red Bull — destijds nog een middenmoter — binnen vijf jaar naar de top, geholpen door een krachtige sponsor, slimme rekrutering en strategisch ontwikkelingsbeleid.
Cadillac is nu in een vergelijkbare fase: nieuw geld, groot merk, ambitieuze plannen. En Horner kent dat pad als geen ander. Bovendien zou zijn rol bij Cadillac anders kunnen zijn dan die van een klassieke teambaas.
Hij zou kunnen functioneren als sportief directeur, strategisch adviseur of zelfs als architect van de structuur rondom Lowdon. Zo krijgt hij de autonomie die hij zoekt, zonder zich opnieuw vast te leggen in de dagelijkse operaties van een team.
Geen ruimte bij Ferrari of Alpine
Hoewel Horner een goede relatie onderhoudt met Flavio Briatore — die nog steeds invloed heeft binnen Alpine — lijkt dat geen reële optie. De structuur daar laat weinig ruimte voor een dominante figuur als Horner.
Ook Ferrari is, ondanks druk op Fred Vasseur, op dit moment geen serieuze bestemming. De geruchten daarover zijn inmiddels verstomd. De situatie maakt Cadillac tot een van de weinige opties die daadwerkelijk ruimte, middelen én ambitie combineren.
De Amerikanen willen zich in de loop van het decennium ontwikkelen tot een volwaardig fabrieksteam van General Motors, wat op termijn kan uitgroeien tot een nieuwe grootmacht in de sport.
Voor Horner is het vooral de vraag of hij zijn comeback al vóór het debuut in 2026 wil maken, of wacht tot Cadillac daadwerkelijk op de grid staat. Beide opties liggen open. Zijn recente stille aanwezigheid in de paddock — in gesprekken, achter gesloten deuren — suggereert in elk geval dat hij snel terug wil.
Op zijn 51ste is Christian Horner nog lang niet klaar. Zijn indrukwekkende staat van dienst — 405 races, 124 zeges, 107 polepositions, 286 podiums — maakt hem tot een van de succesvolste teamleiders ooit. Maar na zijn abrupte vertrek bij Red Bull knaagt er iets.
“Er zit nog vuur in hem. Je voelt dat hij iets te bewijzen heeft,”
Of dat vuur genoeg is om Cadillac te helpen doorbreken, valt nog te bezien. Maar duidelijk is dat Horner zijn volgende stap zorgvuldig kiest — en dat die stap hem misschien wel rechtstreeks weer de pitmuur op brengt. Alleen deze keer in een andere kleur.
