Max Verstappen stelt dat sim racing niet alleen serieus is, maar zelfs moeilijker kan zijn dan racen in de Formule 1. Volgens hem wordt sim racing vaak onderschat en gezien als een spel, terwijl de competitie minstens net zo zwaar is.
“Iedereen denkt altijd dat het gewoon een spelletje is en leuk is, maar de competitie is net zo zwaar of zelfs moeilijker om te winnen dan in het echt.” – Max Verstappen
Deze uitspraak werpt een nieuw licht op de wereld van sim racing en hoe Verstappen dit benadert. Zijn intensieve trainingsregime en benadering van sim racing laten zien dat het voor hem niet slechts een hobby is, maar een volwaardige uitdaging.
Max Verstappen begon op jonge leeftijd met racen. Hij zat al in een auto toen hij vier jaar oud was en kreeg van zijn vader, voormalig coureur Jos Verstappen, een extreem intensieve training.
Dit hielp hem zijn racevaardigheden te verfijnen op een manier die veel anderen niet konden evenaren.
Het concept van deliberate practice speelde hierin een grote rol. Dit houdt in dat Verstappen zich niet alleen richtte op rondjes rijden, maar zich specifiek trainde op de moeilijke aspecten van racen.
Zijn vader zorgde ervoor dat hij zichzelf constant verbeterde door steeds opnieuw te oefenen op moeilijke scenario’s, zoals rijden in natte omstandigheden en het perfectioneren van zijn remtechniek.
Toen Verstappen eenmaal zelfstandig was en in Monaco woonde, begon hij met sim racing. Hier paste hij dezelfde methodologie toe. Het was geen ontspanning, maar een gestructureerde manier om zijn racevaardigheden verder te verfijnen.
Hij trainde urenlang, soms zelfs tussen sessies door.
“Tijdens een Grand Prix-weekend, zoals in Hongarije, zit hij in zijn vrije tijd alsnog te sim racen.”
Deze toewijding maakte hem niet alleen beter in sim racing, maar hielp hem ook zijn vaardigheden op het circuit verder te ontwikkelen.
Sim racing als serieuze competitie
Sim racing is niet zomaar een spel, maar een discipline op zichzelf. De fysieke belasting is anders dan in een Formule 1-auto, maar de technische aspecten en mentale uitdagingen zijn enorm.
Verstappen moest zich bewijzen tegenover sim racers die al jarenlang aan de top staan.
In tegenstelling tot Formule 1, waar Verstappen al vroeg wist dat hij competitief was, moest hij in sim racing van nul beginnen. De competitie is keihard, en kleine fouten worden direct afgestraft.
Hij moest zich aanpassen aan de precisie van virtuele races, waarin geen ruimte is voor onnodige risico’s.
Zijn aanpak in sim racing weerspiegelt zijn methodiek in de Formule 1: een extreme focus op perfectie en eindeloze uren aan training. Hij beschouwt sim racen als een tweede carrière, waarin hij dezelfde gedrevenheid laat zien als in de Formule 1.
De uitdaging van sim racing ligt in de extreme precisie en de competitieve omgeving. In de Formule 1 spelen veel factoren een rol, zoals de prestaties van de auto en het team.
In sim racing heeft iedereen gelijke middelen, waardoor de competitie puur draait om vaardigheid.
“Max komt in sim racing binnen als een nieuwkomer, tegen mensen die al jaren aan de top staan.”
Verstappen geeft aan dat winnen in sim racing minstens zo moeilijk is als in het echt. Hij moet het opnemen tegen specialisten die duizenden uren hebben geïnvesteerd in het perfectioneren van hun techniek.
In Formule 1 hangt succes niet alleen af van de coureur, maar ook van de auto en de strategie. In sim racing draait alles om de persoon achter het stuur.
De rol van training en talent
Verstappen benadrukt dat talent overschat wordt. Wat mensen als ‘natuurlijk talent’ beschouwen, is vaak het resultaat van duizenden uren training.
Dit geldt zowel voor racen op het circuit als in de sim. Het verschil zit in deliberate practice, oftewel doelgerichte training.
Hij kreeg op jonge leeftijd training van zijn vader, die exact wist wat hij moest verbeteren. Dit is een groot verschil met andere coureurs, zoals Mick Schumacher en Kevin Magnussen, die niet dezelfde intensieve begeleiding kregen.
“Talent is een mythe. Wat we zien op het circuit is slechts het eindproduct van jarenlang trainen.”
Dezelfde methode paste hij toe op sim racing, wat hem in staat stelde om in korte tijd een van de beste sim racers ter wereld te worden.
Een ander belangrijk aspect is de mentale druk. In Formule 1 hebben coureurs te maken met fysieke belasting, maar sim racing vereist extreme mentale scherpte.
De races zijn vaak langer en fouten worden direct afgestraft. In een echte auto kun je nog corrigeren op basis van gevoel, terwijl sim racing pure precisie vereist.
Dit is een van de redenen waarom Verstappen sim racing als moeilijker ervaart dan Formule 1. De marges zijn kleiner en de concurrentie is meedogenloos.
Verstappens uitspraak kan worden opgevat als een kritiek op de Formule 1-grid. Hoewel het waarschijnlijk niet zijn intentie was om zijn collega’s te bekritiseren, kan de uitspraak wel zo worden geïnterpreteerd.
“Je kunt het op twee manieren opvatten: of hij wil benadrukken dat sim racing serieus genomen moet worden, of hij zegt eigenlijk dat zijn F1-rivalen niet zo sterk zijn.”
Zijn rivalen zoals Lando Norris zullen dit mogelijk zien als een uitdaging. Norris gaf al aan dat hij agressiever wil rijden om Verstappen te verslaan. Dit is een erkenning dat de rijstijl van Verstappen het nieuwe referentiepunt is.
Verstappen en de psychologische oorlogsvoering
Sommigen zien Verstappens uitspraak als een manier om de concurrentie onder druk te zetten. Hij domineert momenteel de Formule 1 en zijn concurrenten moeten zich aanpassen om hem te verslaan.
Door te stellen dat sim racers even goed of beter zijn dan coureurs, legt hij indirect de lat hoger voor zijn rivalen. Dit herinnert aan hoe Michael Schumacher en Ayrton Senna mentaal hun tegenstanders beïnvloedden.
Wie zich hierdoor laat raken, verliest al voordat de race begint.
“Misschien zegt Max: ‘Ja, ik heb het gezegd. Wat ga je eraan doen?’”
Dit past bij zijn persoonlijkheid. Verstappen zegt wat hij denkt en laat zijn prestaties op de baan spreken.
Verstappens uitspraken over sim racing geven een unieke kijk op zijn competitieve instelling. Sim racing is voor hem geen spel, maar een volwaardige racevorm die net zo moeilijk of zelfs moeilijker kan zijn dan Formule 1.
Zijn succes komt voort uit doelgerichte training en een onwrikbare toewijding aan verbetering.
Deze mentaliteit maakt hem niet alleen dominant in de Formule 1, maar ook een geduchte tegenstander in de wereld van sim racing. Zijn benadering laat zien dat succes geen toeval is, maar het resultaat van extreme inzet en doorzettingsvermogen.
