Oscar Piastri kon na afloop van de Grand Prix van Monaco niet anders dan erkennen dat hij nooit écht in de juiste flow kwam.
Terwijl teamgenoot Lando Norris zijn zege vierde en dichterbij kwam in het kampioenschap, voelde Piastri het momentum juist wegglippen. Niet door een fout in de race, maar door het ontbreken van ritme op het cruciale moment.
“Het was vooral lastig om in een ritme te komen vóór de kwalificatie.”
Piastri gaf na afloop aan dat het weekend eigenlijk al misging voordat er echt iets fout ging. Tijdens de trainingen voelde alles wel oké, maar er ontbrak iets: ritme.
En op een circuit als Monaco, waar vertrouwen en precisie allesbepalend zijn, is dat funest. Hij kon zich onvoldoende opbouwen naar de kwalificatie, en dat kostte hem uiteindelijk een kans op pole en de overwinning.
“Je betaalt hier de prijs als je geen vlekkeloze aanloop naar kwalificatie hebt.”
Piastri moest genoegen nemen met een derde startplek, achter Norris en Leclerc.
Ondanks een degelijke race-inzet en goede pace op de cruciale momenten, bleek dat niet genoeg om hoger dan P3 te eindigen. De schade voor het kampioenschap blijft beperkt, maar psychologisch is het een tik.
McLaren kiest strategie, maar Piastri komt tekort
In een poging om Leclerc onder druk te zetten, haalde McLaren Piastri twee ronden eerder naar binnen. De call was agressief en gaf aan dat het team hem volop steunde in de strijd om de overwinning.
Maar de uitvoering liet te wensen over. De pitstop verliep niet optimaal, en het gat naar Leclerc was sowieso te groot. Piastri bleef steken.
“We probeerden nog iets om hoger dan derde te eindigen, maar het werkte niet.”
In de race zelf had hij het gevoel dat hij nooit echt kon pushen. Monaco is berucht vanwege het gebrek aan inhaalmogelijkheden, en met iedereen op een andere strategie werd het vooral een spel van milliseconden.
Toch was het tempo volgens Piastri ‘best goed’. Alleen kwam het er niet genoeg uit. Aan de andere kant van de McLaren-garage stond er wél een grote glimlach.
Lando Norris pakte zijn eerste overwinning in Monaco en verkleinde zijn achterstand in het kampioenschap tot slechts drie punten. Het contrast met Piastri was zichtbaar: waar Norris zich comfortabel voelde en ritme vond, bleef Oscar zoeken.
Piastri erkende de prestatie van zijn teamgenoot zonder excuses te zoeken. Hij wist dat deze race een kans was om afstand te nemen, maar het werd een gemiste kans. De titelstrijd is daarmee volledig open – en misschien zelfs emotioneler dan ooit binnen het team.
Elke ronde voelde als werken
In de persconferentie gaf Piastri aan dat elke ronde op zondag zwaar was. Niet per se fysiek, maar mentaal. De druk om iets te forceren zonder echte opties leidde tot een race waarin foutloos rijden belangrijker was dan aanvallen. En zelfs dat kostte energie.
“Elke ronde was zwaar gisteren. We haalden niet alles eruit.”
Hoewel hij achteraf tevreden was over de kwalificatie zelf, gaf hij toe dat het gewoon te laat kwam.
Hij kwam niet in een vloeiend ritme tijdens de aanloop naar zaterdag, en dat is precies wat je in Monaco wél nodig hebt. Op een circuit waar track position allesbepalend is, was dat genoeg om zijn weekend te laten ontsporen.
De derde plaats leverde nog steeds waardevolle punten op, maar Piastri voelde dat hij iets had laten liggen. Hij zei het niet met zoveel woorden, maar de toon in zijn stem sprak boekdelen.
Een goed resultaat, maar geen voldoening. En met een teamgenoot die zichtbaar groeit in vertrouwen, is de druk direct terug op zijn schouders.
Het verschil in het kampioenschap is miniem: drie punten. Maar in termen van mentale voorsprong lijkt Norris deze ronde te hebben gewonnen. Voor Piastri rest de taak om het gevoel terug te vinden – en dat begint bij ritme. Want dat, zo blijkt opnieuw, is alles in Monaco.
