Lando Norris ondervindt meer nadeel van de eigenschappen van de McLaren MCL39 dan teamgenoot Oscar Piastri. Dat stelde teambaas Andrea Stella na afloop van de kwalificatie in China.
Hoewel beide coureurs last hebben van dezelfde technische beperkingen, raken ze Norris harder, juist vanwege zijn natuurlijke rijstijl. De auto beloont laat remmen niet, en dat is precies het gebied waar Norris doorgaans tijd weet te winnen.
“Het werkt eigenlijk beter voor Lando als hij op 99% rijdt,” verklaarde Stella. “Zodra hij probeert dat laatste beetje eruit te persen, valt het uit elkaar.”
De MCL39 is snel, maar moeilijk te hanteren. Die balans maakt het lastig om op het juiste moment de perfecte ronde te rijden. Tijdens de kwalificatie in Shanghai ging het mis in de laatste run:
Norris maakte fouten in bocht één en blokkeerde meerdere keren bij het aanremmen van de haarspeldbocht. Die instabiliteit aan de voorkant van de auto maakt het lastig om constant hard aan te vallen.
De beperkingen van de auto zijn structureel. Stella wilde geen details geven over de aard ervan, maar benadrukte dat het geen zaken zijn die met een aanpassing in de afstelling verholpen kunnen worden.
Norris worstelt met bandenmanagement en bochtinstabiliteit
Tijdens de sprintrace in Shanghai zakte Norris terug van P5 naar P8. De oorzaak lag deels bij graining op de voorbanden, veroorzaakt door een combinatie van het circuitontwerp en de balans van de McLaren.
Bochten 1 en 2, met een versmallende radius, belasten vooral de linker voorband. Ook het snelle instuurmoment richting het rechte stuk vraagt veel van de voorkant van de auto.
“Er zijn een paar dingen,” zei Stella. “Eén heeft te maken met de bandengedragingen op dit asfalt. Het andere met hoe de auto zich gedraagt. Voor beide zaken geldt: we kunnen er weinig aan veranderen.”
In de openingsfase van de sprint zat Norris vast in vuile lucht achter Yuki Tsunoda, Andrea Kimi Antonelli en Lance Stroll. Daardoor kreeg hij minder frisse lucht op de voorvleugel, wat het gripniveau nog verder verlaagde.
Oscar reed vooraan in schone lucht en had daardoor minder last van graining. Dat verschil in omstandigheden verklaart deels waarom hij meer uit de banden kon halen.
In zowel de sprintkwalificatie als de reguliere sessie zette Norris degelijke tijden in Q2. In Q3 ging het telkens mis in de zoektocht naar de laatste paar tienden.
Norris probeerde op nieuwe banden alles uit de auto te halen, maar raakte telkens net de verkeerde grens. Snaps en blokkeringen verstoorden zijn flow.
“Wanneer hij probeert die laatste paar tienden te vinden, botsen die kleine gedragingen waar ik het over heb met zijn rijstijl,” legde Stella uit.
Die kleine gedragingen zijn geen toeval. De McLaren lijkt een smalle margesetup te hebben: onder ideale omstandigheden kan de auto enorm snel zijn, zoals Piastri bewees met zijn poleposition.
Maar zodra de coureur over die grens heen probeert te gaan, levert het eerder verlies dan winst op.
Norris is zich hiervan bewust. In eerdere races gaf hij al aan zijn stijl te hebben aangepast om met de auto overweg te kunnen. Maar in China viel op dat hij er net iets te vaak naast zat, vooral in de langzamere secties en bij aanremmomenten.
McLaren erkent beperkingen, maar biedt geen snelle oplossing
Volgens Stella heeft het team geen directe oplossing voor de beperkingen van de MCL39. Het probleem zit niet in het afstellen, maar in de structuur van de auto. De manier waarop het chassis reageert op belasting, zeker aan de voorkant, is bepalend voor de prestaties op de limiet.
Dat betekent dat McLaren vooral moet werken aan aanpassing bij de coureur. De rijstijl van Piastri lijkt iets beter te passen bij wat de auto op dit moment nodig heeft. Lando moet telkens een compromis sluiten tussen wat hij wil en wat de auto toelaat.
Tegelijkertijd zijn ook de Pirelli-banden dit seizoen extra gevoelig. Het vinden van de juiste werktemperatuur is lastig, zeker wanneer er in vuile lucht wordt gereden of wanneer een coureur iets agressiever instuurt. Kleine verschillen in gedrag worden dan ineens bepalend.
“We moeten ons aanpassen,” aldus Stella. “De auto gaat niet anders reageren binnen een dag.”
De tegenstellingen binnen McLaren zijn opvallend. Terwijl Piastri poleposition pakt met een foutloze ronde, worstelt Norris om zelfs een schone ronde af te werken.
Tijdens de sprintrace klimt Oscar naar P2 na een slimme actie op Verstappen. Norris valt juist terug en blijft steken op één punt.
Het verschil is niet te herleiden tot technische upgrades of andere afstellingen. Beide coureurs beschikken over exact hetzelfde materiaal.
De uitdaging ligt in rijstijl en omgang met de limiet. Piastri lijkt iets beter te kunnen leven met de beperkingen van de auto, terwijl Norris telkens net over die grens gaat en daardoor tijd verliest.
McLaren zal zich bewust zijn van deze problemen. Het team zit met een auto die snel is, maar lastig te hanteren. Dat vraagt om foutloze ronden. Voor Norris is dat een extra uitdaging, juist omdat zijn stijl van nature risico’s met zich meebrengt.
