De onthulling van het Mad Ring-circuit, waar volgend jaar de Grand Prix van Spanje verreden moet worden, zorgt voor onrust in de paddock.
Wat begon als een feestelijk moment – het symbolisch leggen van de eerste steen – is inmiddels uitgegroeid tot een zorgenkind voor Formule 1-teams. Niet door het asfalt zelf, maar door de totale afwezigheid van goedgekeurde plannen.
Op het eerste gezicht lijkt alles volgens plan: de locatie is vastgelegd, de bouw is begonnen en er is zelfs een ambassadeur aangesteld in de vorm van Carlos Sainz.
Maar achter de schermen ontbreekt het aan cruciale informatie. Teams hebben nog altijd geen toegang tot de CAD-bestanden van het circuit.
Die digitale blauwdrukken bevatten exact de data die nodig zijn om simulaties te draaien: bochten, hellingshoeken, afmetingen, hoogteverschillen. Zonder deze gegevens blijven voorbereidingen in het ongewisse.
“We vliegen blind richting Madrid,” aldus een anonieme bron binnen een Formule 1-team, geciteerd door Motor Spain.
Waarom de layout onrust veroorzaakt bij teams
De huidige versie van de lay-out is gepresenteerd via een schaalmodel en een promotievideo, maar blijkt niets meer dan een concept. Volgens de FIA is de officiële track layout nog niet goedgekeurd.
En dat is een probleem. Teams hebben die goedkeuring nodig om alles, van aerodynamica tot brandstofverbruik, vooraf door te rekenen.
De lengte van het circuit bedraagt 5,44 kilometer en telt 22 bochten. Een opvallend punt is de breedte: overal 12 meter, behalve op het rechte stuk en bocht 1, die 15 meter breed zijn.
Dat is precies het minimale dat de FIA toestaat. In de praktijk betekent dit: weinig ruimte om in te halen, zeker met auto’s die bijna 2 meter breed zijn. Ter vergelijking: het circuit in Jeddah is 2 meter breder en zelfs daar zijn inhaalacties een uitdaging.
Teams hebben die ruimte nodig om racestrategieën te plannen en data in te voeren in hun simulatoren. Zonder bevestigde layout ontbreekt die mogelijkheid.
Er is zelfs onduidelijkheid over basiselementen zoals waar de garages en hospitalityruimtes komen. Wat de zorgen alleen maar aanwakkerde, was de inmiddels beruchte onthullingsvideo.
In plaats van een vlekkeloze virtuele rondgang, kregen fans en teams een onhandige sim-ronde te zien waarin de auto te snel bocht 5 en 6 in dook, rechtdoor schoot, de chicane afsneed en vervolgens de muur raakte.
“Is dit echt de beste ronde die ze konden vinden?” vraagt een commentator zich hardop af in de nasleep van de presentatie.
De reactie onder fans was fel. Op social media werd het project al snel een ‘lachertje’ genoemd.
Het gebrek aan zorgvuldigheid in zo’n belangrijk moment zegt volgens velen iets over de algehele voorbereiding van de Madrid GP. Als zelfs de promotievideo niet klopt, hoe zit het dan met de rest?
Turn 12: visueel spektakel, geen sportieve meerwaarde
Een van de paradepaardjes van het circuit is ‘la monumental’, een 550 meter lange bocht met een hellingshoek van 24%. Het oogt indrukwekkend en krijgt een tribune van 45.000 toeschouwers direct bovenop het banked gedeelte.
Toch is het geen inhaalpunt. Bocht 12 volgt namelijk op twee medium-snelle bochten waar nauwelijks ruimte is voor actie. De snelheid door de banking zelf – naar verwachting zo’n 300 km/u – is te hoog voor uitremacties.
De bocht lijkt dus vooral ontworpen als visueel hoogtepunt, niet als race-element. Voor de show werkt het, voor de sport minder.
Teams moeten echter wél weten hoe die bocht invloed heeft op hun afstelling, bandenslijtage en downforcebalans. Daarvoor zijn de nog ontbrekende CAD-gegevens essentieel.
Op het eerste gezicht lijkt er voldoende tijd voor de start van het seizoen, maar schijn bedriegt. Voor een compleet nieuwe locatie is de voorbereidingstijd kort.
Teams moeten normaal gesproken maanden vooraf het circuit kunnen ‘inscannen’ met lasers, simulaties draaien en de afstelling bepalen. Dat kan nu niet.
Bovendien wordt er volgend jaar gereden met nieuwe auto’s, met aangepaste DRS-systemen.
Zonder duidelijke trackdata is het voor ingenieurs onmogelijk om te berekenen hoeveel downforce nodig is, hoe de vering moet worden ingesteld, en wat de optimale strategieën zijn qua brandstofverbruik.
Zelfs simpele zaken als waar trucks kunnen parkeren en waar stroompunten zijn, zijn nog niet bekend.
“Ze weten niet eens waar de garages komen,” aldus een ingewijde bij een van de teams.
Voor bestaande circuits is dat geen ramp, want daar ligt historische data voor klaar. Maar een blanco canvas als Madrid vereist volledige transparantie en tijdige communicatie. En juist dat ontbreekt.
