Het duel tussen Charles Leclerc en Max Verstappen tijdens de herstart in Barcelona duurde slechts enkele seconden, maar veroorzaakte direct opschudding.
In bocht 14 verloor Verstappen de achterkant van zijn auto, waardoor Leclerc hem op het rechte stuk kon aanvallen. Wat volgde was een kort, fel gevecht dat eindigde in contact en een bezoekje aan de stewards. Maar Leclerc bleef rustig: voor hem was het gewoon racen.
“Hij probeerde me naar buiten te drukken, maar ik had meer grip en ging er gewoon voor.”
Tijdens de herstart na de safety car bevond Leclerc zich in een ideale positie. Hij reed op zachte banden, vers van een kwalificatieronde, terwijl Verstappen het moest doen met een set harde banden — zijn enige overgebleven keuze. En precies dat verschil bleek cruciaal.
“Vanaf het moment dat ik wist dat Max op hards zat, dacht ik: dit is mijn kans. Volle aanval.”
Verstappen probeerde nog vol overgave uit de laatste bocht te komen, maar verloor kortstondig de controle. Leclerc zat er direct naast en rook de kans op P3.
De Ferrari-coureur ging op het vuile gedeelte van het asfalt buitenom, maar hield het gas erop. Het contact volgde toen Verstappen volgens Leclerc “niet leek te willen bewegen”.
Het oordeel van de stewards: geen schuldige
Beide coureurs werden opgeroepen bij de stewards om hun versie van het incident toe te lichten. De conclusie was duidelijk: geen van beiden was “hoofdzakelijk schuldig” aan de lichte aanrijding.
Daarmee bleef een straf uit. Leclerc mocht zijn podium behouden en Verstappen behield zijn positie — al zakte hij later nog verder terug door andere incidenten.
“We raakten elkaar een beetje, maar het stelde eigenlijk niets voor.”
Voor Leclerc was de actie niet agressiever dan normaal in de Formule 1. Hij wees erop dat hij simpelweg profiteerde van een fout van Verstappen, meer snelheid had, en zijn lijn koos op basis van wat er voor hem gebeurde.
Aan de andere kant van het verhaal stond Verstappen, die na afloop meldde dat Leclerc hem had “geramd”. Zijn frustratie zat diep, niet alleen vanwege het contact, maar ook vanwege de situatie waarin hij zich bevond.
Strategisch verschil gaf Leclerc de overhand
Red Bull had hem op harde banden terug de baan op gestuurd, wat hem kansloos maakte in het gevecht om het podium. Het is opvallend dat Verstappen dit incident zwaar opvatte, terwijl Leclerc het juist als vrij normaal beschouwde.
Het toont de verschillen in beleving — én in momentum. Waar Leclerc in vorm is met twee podiums op rij, zit Verstappen juist in een lastige fase vol strategische en persoonlijke frustraties.
Het succes van Leclerc was geen toeval. Ferrari had nog een set zachte banden liggen, en gebruikte die precies op het juiste moment. De timing was perfect: een korte stint aan het eind van de race, waarin grip en aanvalskracht allesbepalend zijn.
“Ik wist dat hij weinig kon met die hards. Dus ik ging ervoor.”
Dat inzicht bleek goud waard. Leclerc pakte P3, zijn tweede opeenvolgende podium — iets wat hij sinds 2024 niet meer had gepresteerd. Het is een opsteker voor zowel hemzelf als voor Ferrari, die in de race de juiste strategische keuzes maakten.
