Carlos Sainz stond op koers voor punten in Silverstone. Tien ronden voor het einde gleed Charles Leclerc wijd op zijn outlap en nam hij zijn voormalig teamgenoot onbedoeld mee in een kostbare fout. Sainz viel terug naar P12, reed de race uit met schade aan zijn vloer en voorvleugel, en bleef voor de tweede race op rij puntloos.
Tot het moment van contact met Leclerc liep het weekend voor Carlos Sainz zoals gepland. Zijn strategie werkte, zijn snelheid was goed, en een top-10-finish leek veilig binnen bereik.
Hij lag zevende of achtste, op het moment dat hij Leclerc tegenkwam in Stowe. Leclerc was net op de baan gekomen op slicks en verloor de controle over zijn Ferrari. De auto schoof wijd, raakte Sainz, en daarmee was zijn race voorbij. Althans, zijn kans op punten.
“Ik ging terug naar P12 met een beschadigde auto en ik finishte als P12. Wéér pech. Ik ben het een beetje zat dat dit soort dingen ons blijven overkomen, zonder dat we er zelf iets aan kunnen doen,” zei Sainz na afloop.
De schade aan de Williams van Sainz betekende een verlies aan downforce en balans. Inhalen werd onmogelijk. De coureur kon het gevecht om punten vergeten en moest toezien hoe zijn teamgenoot opnieuw wél wist te scoren.
Tweede rampweekend op rij
De Grand Prix van Groot-Brittannië betekende de tweede teleurstelling op rij voor Sainz. In Oostenrijk kwam hij niet eens aan de start vanwege remproblemen op de grid. Ook dat incident viel volledig buiten zijn eigen invloedssfeer. Nu, in Silverstone, deed hij opnieuw alles goed – tot Leclerc in de fout ging.
“Het hele jaar tot nu toe doen we het goed: strategie, rijden, voorbereiding. Maar dan gebeurt er zoiets. Niet eens mijn fout. Dat maakt het zwaar,” zei Sainz, zichtbaar aangeslagen.
Zijn seizoen zit tot nu toe vol tegenslagen. Na tien races staat hij op slechts 13 punten, tegenover 46 voor teamgenoot Alex Albon. Dat verschil begint te knagen, vooral omdat het volgens Sainz niets zegt over de prestaties op de baan, maar over pech en externe factoren.
Sainz is open over het mentale gewicht van zijn reeks tegenvallers. Hij noemt het frustrerend én deprimerend om keer op keer alles te geven, zonder beloning. Niet alleen fysiek in de auto, maar ook daarbuiten: simulatorsessies, media, teamverplichtingen – het werk stopt nooit.
“Je doet alles goed: trainen, simulators, racevoorbereiding. En dan gebeurt er zoiets als dit, dat buiten je macht ligt. Het maakt je kapot. Je moet weer twee weken wachten op de volgende kans, maar je voelt dat het zich opstapelt,” zei Sainz.
Hij benadrukt dat hij Leclerc niets kwalijk neemt als persoon – zulke fouten kunnen iedereen overkomen. Maar dat uitgerekend hij opnieuw slachtoffer is, maakt de frustratie extra groot.
Contrast met Albon en de realiteit bij Williams
Sainz maakte begin 2025 de overstap naar Williams na zijn vertrek bij Ferrari, waar hij plaats moest maken voor Lewis Hamilton. De transfer werd breed besproken: Sainz zou Williams helpen om structureel te vechten in de middenmoot. Maar in plaats van een opmars, stapelen de frustraties zich op.
Teamgenoot Albon bewijst dat er wél wat mogelijk is. Hij scoorde opnieuw punten in Silverstone en staat inmiddels stevig op plek acht in het kampioenschap. Voor Sainz zijn de cijfers pijnlijk. Niet omdat hij het tempo mist, maar omdat de situaties hem tegenwerken.
“Ik ben gewoon boos dat het mij weer overkomt. We stonden er goed voor. Het was een clean weekend, clean race – tot het ineens niet meer zo was.”
In zijn reactie benadrukte Sainz meerdere keren dat hij Leclerc niet verwijt dat hij de fout maakte. Er was geen opzet. Geen duel dat uit de hand liep. Alleen een moment van verlies van grip – en Sainz was op het verkeerde moment op de verkeerde plek.
De FIA classificeerde het als een ‘racing incident’. Er werd geen straf uitgedeeld. Maar voor Sainz was de schade voelbaar. Letterlijk, aan zijn auto. Figuurlijk, in het klassement.
En vooral mentaal: de herhaling van pechmomenten zonder eigen schuld lijkt zwaarder te wegen dan welk technisch probleem dan ook. De enige hoop die overblijft? Dat het ergens een keer mee zit. Maar voorlopig kijkt Carlos Sainz vooral terug op twee gemiste kansen en een frustratie die steeds moeilijker te slikken valt.
