Haas heeft ervoor gekozen om in 2025 vast te houden aan het pushrod-ontwerp van de voorwielophanging, terwijl Ferrari een overstap maakt naar een pullrod-configuratie. Dit besluit is opmerkelijk omdat Haas meestal nauw aansluit bij de technische keuzes van zijn belangrijkste leverancier. Teamleider Ayao Komatsu lichtte dit toe in een media-interview:
“We hebben deze keer echt gekeken naar wat het beste is voor onze eigen situatie. Als we Ferrari’s nieuwe ophanging zouden gebruiken, moesten we eerst aanzienlijke aanpassingen doen, en dat zou tijd kosten. De keuze voor behoud biedt ons stabiliteit.”
Haas vertrouwt op zijn eigen analyse en benadrukt dat consistentie in hun aerodynamische platform belangrijker is dan experimenteren met ingrijpende veranderingen. Het team heeft berekend dat de tijdsinvestering en aerodynamische impact van een nieuw systeem meer nadelen dan voordelen zouden opleveren.
Het pullrod-systeem dat Ferrari introduceert, biedt potentieel voor betere rijhoogteafstellingen, een belangrijk aspect in het huidige aerodynamische tijdperk van de Formule 1. Teams zoals Red Bull en McLaren hebben hier in 2024 al succesvol mee geëxperimenteerd.
Toch kan deze verandering Ferrari ook tijd kosten om het volledige potentieel te benutten, iets wat in 2024 problematisch bleek na de introductie van een nieuwe vloer in Spanje.
Ferrari’s overstap naar dit ontwerp komt voort uit de wens om beter te concurreren in de snelle bochten. In 2024 kampte het team met stabiliteitsproblemen, wat resulteerde in minder vertrouwen bij coureurs Charles Leclerc en Carlos Sainz. Dit had gevolgen voor hun prestaties, met name in de races na Barcelona.
Strategische focus van Haas: korte termijn stabiliteit
Haas blijft trouw aan zijn filosofie om betrouwbare keuzes te maken die directe resultaten opleveren. Dit is van cruciaal belang voor een team dat nog steeds afhankelijk is van investeringen van eigenaar Gene Haas.
Het behouden van het bestaande ophangingssysteem geeft het team de kans om zich volledig te richten op aerodynamische optimalisatie en het verfijnen van hun chassis zonder tijd te verliezen aan fundamentele veranderingen.
De keuze om niet mee te gaan met Ferrari’s nieuwe ontwerp weerspiegelt een bredere strategie. Door consistentie te behouden, hoopt Haas zijn prestaties in het drukke middenveld te consolideren en te profiteren van de tijd die andere teams mogelijk verliezen aan complexe aanpassingen.
Hoewel Haas het front suspension-ontwerp niet overneemt, blijven andere aspecten van de auto wel gebaseerd op Ferrari-technologie. Bronnen melden dat Haas het gebied rond de cockpit aanpast en de achterwielophanging en versnellingsbak korter maakt om binnen de limiet van 3.600 millimeter wielbasis te blijven.
Dit soort kleinere aanpassingen laten zien dat Haas strategisch samenwerkt met Ferrari, zonder volledig afhankelijk te zijn.
Belang van deze keuze voor Haas en Ferrari
De beslissing van Haas om zich af te zetten tegen Ferrari’s nieuwe ophanging heeft directe gevolgen voor beide teams. Terwijl Ferrari gokt op een potentieel prestatievoordeel, zet Haas in op stabiliteit.
Dit verschil in aanpak toont aan hoe teams met verschillende middelen en doelen hun strategieën aanpassen. Haas kan zich geen verloren races veroorloven in de strijd om prijzengeld tegen concurrenten zoals Alpine en Williams.
Ferrari daarentegen, met zijn grotere middelen, heeft meer ruimte om risico’s te nemen, maar loopt ook het risico van herhaling van fouten uit het verleden. Het succes van deze strategieën zal afhangen van de uitvoering in de openingsraces van 2025.
De keuze voor een ophangingssysteem heeft directe gevolgen voor de aerodynamica, rijgedrag en afstellingen van een auto. Haas heeft besloten om niet te experimenteren met een potentieel disruptieve verandering en zet in op maximale ontwikkeling van het bestaande ontwerp.
Deze pragmatische benadering stelt het team in staat om zich volledig te richten op aerodynamische verbeteringen, zonder tijd en middelen te verspillen aan het begrijpen van nieuwe systemen.
Tegelijkertijd kan Ferrari, door de overstap naar een pullrod-systeem, profiteren van verbeterde afstellingsmogelijkheden, mits het team snel grip krijgt op de veranderingen. Dit verschil in aanpak belicht hoe technische keuzes de prestaties en strategie van teams in de Formule 1 vormgeven.
