McLaren verbaasde vriend en vijand tijdens de Grand Prix van Miami, waar Oscar Piastri de race op dominante wijze won, gevolgd door teamgenoot Lando Norris.
De afstand tot de eerstvolgende tegenstander – George Russell van Mercedes – bedroeg maar liefst 37 seconden. Toch weigert Andrea Stella om achterover te leunen. Volgens hem is de MCL39 weliswaar een sterke auto, maar verre van onverslaanbaar. En dus blijven de upgrades komen.
“In Miami hadden we een voorsprong, maar in Japan won Verstappen. Dat zegt genoeg.”
De MCL39 voelde zich als een vis in het water op het warme, vloeiende stratencircuit van Miami. De combinatie van optimale bandentemperaturen en het bochtige karakter van het asfalt paste perfect bij de auto. Maar Stella tempert de verwachtingen.
“We weten dat we op circuits zoals Saoedi-Arabië of Japan het veel moeilijker hebben. Daar wordt het spannender.”
Het team begrijpt dat de concurrentie niet stilzit. Red Bull, Ferrari en Mercedes blijven ontwikkelen. Stilstand is achteruitgang in de Formule 1. Stella benadrukt dat er nog ruimte voor verbetering is, met name op circuits waar topsnelheid belangrijker is dan mechanische grip.
Nieuwe upgrades om de veelzijdigheid te vergroten
McLaren werkt achter de schermen aan updates die de prestaties van de MCL39 moeten uitbreiden naar een breder scala aan omstandigheden.
Er komen onderdelen aan die de auto beter moeten laten functioneren op circuits met verschillende snelheden, temperatuurverschillen en bochtenkarakteristieken.
“We willen de auto nog geschikter maken voor verschillende soorten bochten en omstandigheden. Daar liggen nog stappen.”
Opvallend is dat McLaren hiervoor kiest terwijl de grote reglementswijziging voor 2026 al voor de deur staat. Andere teams richten hun focus al deels op de auto van over twee seizoenen.
McLaren kiest er bewust voor om niet te vroeg gas terug te nemen en blijft vol inzetten op 2025.
Stella haalt motivatie uit het tijdperk waarin hij nog voor Ferrari werkte, als performance engineer van Michael Schumacher. In 2004 won de Duitser 12 van de eerste 13 races. Alleen Monaco liep mis, door een incident met Juan Pablo Montoya onder de safety car.
“Ik gebruik die statistieken als motivatie: dat is het niveau dat we willen halen. Maar zover zijn we nog niet.”
Hoewel McLaren zich op dit moment comfortabel aan de kop van het veld bevindt, ziet Stella dat als een momentopname. Om het niveau van Ferrari 2004 te benaderen, is er nog veel werk te verzetten.
Het doel is duidelijk: constante superioriteit, ook buiten de perfecte omstandigheden van Miami. Oscar Piastri en Lando Norris hebben baat bij het competitieve pakket van McLaren.
In Miami was het verschil tussen de twee minimaal: slechts 0,032 seconden in VT1 en 0,025 seconden in VT2. De interne rivaliteit is intens maar respectvol. Beide coureurs weten dat hun prestaties rechtstreeks gekoppeld zijn aan hoe goed de auto is afgestemd op verschillende circuits.
De upgrades moeten niet alleen de auto sneller maken, maar ook stabieler in gedrag en voorspelbaarder voor de coureurs. Dat zal vooral van belang zijn op technische banen waar mechanische grip, rembalans en tractie doorslaggevend zijn.
McLaren zet in op constante progressie
De keuze van McLaren om te blijven ontwikkelen is strategisch. Stella wil het momentum vasthouden en het team blijven motiveren.
In een seizoen waarin sommige teams al richting 2026 kijken, kiest McLaren ervoor om het potentieel van 2025 volledig te benutten.
“Niemand wacht. We moeten door als we ons voordeel willen behouden.”
De kracht van McLaren zit niet alleen in het huidige pakket, maar vooral in de mentaliteit van voortdurende verbetering. Daarmee positioneert het team zich als serieuze titelkandidaat, zolang het de balans weet te vinden tussen aanvallend ontwikkelen en strategisch plannen.
McLaren laat zien dat dominantie niet automatisch tot gemakzucht leidt. Integendeel: de leiding beseft dat elke race andere eisen stelt.
De upgrades die eraan komen moeten de auto breder inzetbaar maken, met als doel om het hele seizoen competitief te blijven. Andrea Stella kijkt met een mix van ambitie en realisme naar het verleden én de toekomst.
