De sfeer bij Ferrari staat op ontploffen. Na een reeks technische tegenslagen en felle kritiek van de coureurs, zou de druk op de engineers in Maranello ongekend hoog zijn.
De breuklijnen binnen het team, die al zichtbaar werden sinds Lewis Hamiltons overstap, lijken nu open te scheuren. Wat begon als een nieuw hoofdstuk vol ambitie, verandert langzaam in een intern conflict waarin niets of niemand meer onaantastbaar is.
De Grand Prix van Singapore bracht een van de meest controversiële momenten van het seizoen. Lewis Hamilton, die sinds zijn overstap naar Ferrari nog geen volledig foutloos weekend kende, raakte verwikkeld in een gevaarlijk incident.
In de slotfase van de race meldde hij via de boordradio de woorden die elke engineer vreest: “Ik verlies mijn remmen.” Enkele seconden later gaf hij door dat zijn linkervoorrem volledig had gefaald.
Toch besloot Hamilton om niet op te geven. Met meer dan dertig seconden voorsprong op de auto achter hem berekende hij dat hij, zelfs zonder werkende remmen, de race kon uitrijden.
Wat volgde was pure overlevingskunst — een F1-auto zonder volledige remkracht onder controle houden is als een vliegtuig landen met defecte vleugels.
Hij gebruikte motorrem, koos alternatieve lijnen en accepteerde meerdere tracklimit-overtredingen om zijn auto op de baan te houden. Uiteindelijk haalde hij de finish, al verloor hij later één positie door tijdstraffen.
De actie leverde hem een achtste plaats op, maar ook een storm van kritiek.
Alonso woedend, veiligheid in discussie
Fernando Alonso, die achter Hamilton reed, was furieus. Over de boordradio spuugde hij zijn frustratie uit: volgens hem was het “belachelijk” dat een coureur zonder remmen mocht doorrijden.
De Spanjaard wees op het dubbele gezicht van de FIA-regels. Coureurs worden gediskwalificeerd voor kleine technische fouten — zoals een ontbrekende spiegel — maar iemand met volledig remverlies mag een race wél afmaken.
Zijn punt raakte een gevoelige snaar: als veiligheid de hoogste prioriteit heeft, waarom werd er dan niet ingegrepen? Het incident verdeelde de paddock. Sommigen prezen Hamiltons lef en vakmanschap, anderen noemden het onverantwoord.
Ferrari-teambaas Frédéric Vasseur verdedigde het team en benadrukte dat de situatie “onder controle” was. Volgens hem paste het team Hamiltons tempo aan om het risico te beperken.
“We hebben zijn rondetijden en remtemperaturen nauwkeurig gemonitord. Het was een afweging tussen veiligheid en resultaat, en we vonden een evenwicht dat werkte.”
Toch klinkt er binnen Ferrari onvrede over hoe het incident werd afgehandeld. Meerdere bronnen binnen het team spreken van “communicatieproblemen” tussen de engineers en de coureur op cruciale momenten.
De technische staf krijgt intern de schuld van een reeks mechanische en strategische fouten die Ferrari sinds de zomerstop heeft geplaagd.
Terwijl Hamilton zijn race met pure overlevingsdrang afrondde, liet teamgenoot Leclerc na afloop doorschemeren dat zijn geduld opraakt. De Monegask zou ontevreden zijn over de technische richting van het team en de ongelijke verdeling van middelen sinds Hamiltons komst.
Volgens Italiaanse media vreest Leclerc dat Ferrari’s focus te veel verschuift naar de Britse zevenvoudig kampioen. Officieel ontkent het team dat er sprake is van interne strijd, maar de lichaamstaal in de garage vertelt een ander verhaal.
Leclercs frustratie groeide na herhaalde set-upfouten en strategische blunders die hem belangrijke punten kostten. In Singapore miste hij opnieuw podiumkansen na een ongelukkige pitstopbeslissing en een gebrek aan tempo in de slotfase.
Het resultaat: onrust in het kamp van Maranello en een groeiend gevoel dat Ferrari opnieuw worstelt met zichzelf.
De menselijke tol van succes
De druk binnen Ferrari is immens. Engineers worden naar verluidt langer dan ooit op de fabriek gehouden om de voortdurende problemen op te lossen. In de paddock wordt gesproken over burn-outverschijnselen, miscommunicatie tussen afdelingen en een gebrek aan consistent leiderschap sinds het vertrek van meerdere sleutelpersonen.
Het contrast met teams als McLaren en Red Bull is pijnlijk. Waar daar rust en structuur heersen, lijkt Ferrari gevangen in een vicieuze cirkel van paniek en prestatie-angst.
Hamilton verdedigde zijn engineers publiekelijk, maar insiders zien in zijn woorden eerder diplomatie dan vertrouwen. “Het team leert nog,” zei hij kort na de race. “We weten wat er fout ging.”
Singapore was geen geïsoleerd incident. Het was het symptoom van een dieper probleem binnen Ferrari: een team dat zichzelf opnieuw probeert uit te vinden maar onderweg struikelt over oude fouten.
Van technische storingen tot interne spanningen, van Leclercs groeiende frustratie tot Hamiltons remdrama — elk incident voedt de indruk dat de legendarische Scuderia opnieuw de controle verliest.
Wat ooit bedoeld was als een frisse start, lijkt nu uit te lopen op een crisis van vertrouwen. De engineers staan onder zwaar toezicht, en volgens Italiaanse media zouden meerdere herstructureringen “niet uitgesloten” zijn.
Ferrari’s grootste vijand is op dit moment niet Red Bull, McLaren of Mercedes — het is Ferrari zelf.
