Lando Norris leidt het kampioenschap met een overwinning en een tweede plaats uit de eerste twee races van 2025, maar achter die resultaten schuilt een moeizame start.
De Brit heeft moeite om het maximale uit de McLaren te halen, vooral in vergelijking met zijn teamgenoot Piastri. De resultaten zijn goed, maar de uitvoering laat steken vallen.
Lando heeft in het begin van dit seizoen meerdere malen laten doorschemeren dat hij zich niet op zijn gemak voelt in de auto. Vooral op circuits waar de voorbanden zwaar belast worden, zoals in China, lijkt zijn rijstijl niet goed te werken met het karakter van de MCL38.
In sprintkwalificatie en kwalificatie had hij moeite om een sterke ronde neer te zetten, iets wat hij na afloop zelf ook erkende.
“Er was te veel onderstuur, en ik heb al vaker gezegd dat ik een auto met onderstuur niet kan rijden.”
Dat onderstuur frustreert hem zichtbaar, en dat sijpelt door in zijn radioberichten. Tijdens de Chinese Grand Prix zei hij via de boordradio: “Dan heb ik dus hulp nodig, hè?”, een opmerking die zijn gevoel van machteloosheid laat zien.
Volgens sommige analisten klinkt er soms zelfs een vleugje misplaatste verwachting door, alsof hij meer van het team verwacht dan andersom gerechtvaardigd is.
Die frustratie lijkt voort te komen uit zijn perfectionisme en het gevoel dat hij harder moet werken dan zijn teamgenoot om dezelfde prestaties te behalen.
De McLaren vereist een andere aanpak dan Norris gewend is
Norris’ rijstijl vraagt om een stabiele voorkant bij het insturen, zodat hij snelheid kan meenemen de bocht in. Dit betekent dat hij de auto zwaar belast bij het ingaan en midden van de bocht.
n theorie levert dat tijdswinst op, maar alleen als de voorkant meewerkt. Op een circuit als Shanghai, waar de voorbanden snel korrelig worden, werkt deze benadering juist averechts.
Oscar Piastri lijkt daarentegen minder gevoelig te zijn voor onderstuur. Hij stuurt later in, roteert agressiever en vraagt minder van de voorkant bij het insturen.
Daardoor ligt de auto minder op het randje en gedraagt deze zich voorspelbaarder, wat cruciaal is op circuits waar bandenslijtage een grote rol speelt. McLaren-teambaas Andrea Stella bevestigde dit verschil:
“Lando moet iets onder de limiet blijven, bij 99 procent is hij effectiever dan bij 100. Dan slaat de auto terug.”
Vooral bij bochten zoals de haarspeld in China, laat dit verschil zich zien. Piastri wist daar later te remmen, sneller te draaien en zo netto tijd te winnen, ondanks een iets minder sterke exit.
Norris probeerde te forceren, maar verloor juist tijd door onderstuur en een minder vloeiende lijn. Dat verschil is subtiel, maar telt op in een kwalificatiesessie of race.
Oscar Piastri lijkt de zwakke plekken van zijn debuutjaar te hebben aangepakt. Waar hij in 2024 vaak tekortkwam in kwalificatie, is hij dit seizoen sterk uit de startblokken gekomen.
In Melbourne zat hij binnen een tiende van Norris in de kwalificatie, in China pakte hij poleposition. Die vooruitgang is niet alleen zichtbaar over één ronde, maar ook in de race.
De Australiër heeft stappen gezet in bandenmanagement en het lezen van racesituaties. Volgens McLaren is hij scherper in zijn communicatie, weet hij beter wanneer hij welke informatie moet opvragen en toont hij meer initiatief.
Die verbeterde kwaliteiten zorgen ervoor dat hij niet langer structureel tijd verliest ten opzichte van Norris, maar juist druk kan zetten. Dat was in Australië al zichtbaar, waar McLaren Norris expliciet vroeg om tempo te verlagen om een intern gevecht te vermijden.
Andrea Stella benoemde ook dat Piastri vorig jaar in China nergens was, maar dit jaar vooraan meedraaide. Dat geeft aan hoe sterk zijn ontwikkeling is verlopen.
En juist dat zorgt ervoor dat Norris onder een andere vorm van druk komt te staan: niet van Max Verstappen of Ferrari, maar van zijn eigen teamgenoot.
Interne spanning en mentale druk nemen toe
De strijd met Piastri lijkt een mentale wissel op Norris te trekken. Zijn zelfkritiek is bekend, en hij is zelden tevreden met zijn eigen prestaties. Dat perfectionisme zorgt soms voor teleurstelling wanneer dingen niet meteen klikken.
In combinatie met het radiogedrag, waarbij hij soms de auto of het team aanspreekt, ontstaat het beeld van een coureur die probeert grip te krijgen op een auto die hem net niet ligt.
Vergelijk dat met Piastri, die zich zelden uitlaat over technische tekortkomingen en vrijwel nooit klaagt over de auto. Die kalmte contrasteert met de nerveuze randjes in Norris’ communicatie.
Waar Norris soms gefrustreerd overkomt, blijft Piastri onverstoorbaar. Dat verschil in benadering kan effect hebben binnen het team, zeker als resultaten dichter bij elkaar komen te liggen of zelfs in het voordeel van Piastri uitvallen.
De rolverdeling binnen McLaren lijkt te verschuiven. Waar Norris jarenlang de onbetwiste leider was, lijkt Piastri hem nu structureel uit te dagen.
En zolang Red Bull worstelt en Ferrari zichzelf uitschakelt, is het de interne strijd bij McLaren die mogelijk bepalend wordt in de titelstrijd van 2025.
De prestaties van Norris zijn op papier uitstekend, maar het contrast tussen de cijfers en het gevoel op de baan is opvallend. In Melbourne glipte de overwinning bijna uit zijn handen door een eigen fout.
In China werd hij overschaduwd door Piastri en klaagde hij over balansproblemen. Het is duidelijk dat de auto niet intuïtief aanvoelt voor hem.
