McLaren heeft met de MCL39 een radicale weg ingeslagen. De auto, opvolger van de MCL38 die aan het einde van 2024 een van de snelste was, heeft een agressief nieuw ontwerp.
Dit omvat significante wijzigingen in de ophanging en aerodynamica, waarmee het team zich waagt aan een concept dat zowel een kans als een bedreiging vormt.
Volgens Pierre Vachier heeft McLaren zich sterk gericht op anti-dive, een techniek die helpt bij stabiliteit en remprestaties. Dit zorgt ervoor dat de neus van de auto minder duikt tijdens het remmen, waardoor de aerodynamische balans beter behouden blijft.
Het probleem? Het vergt een compleet herontwerp van de ophanging, waardoor structurele belasting en slijtage op lange termijn een zorg kunnen zijn.
“Het agressieve anti-diveconcept dat McLaren gebruikt, stelt de ophanging bloot aan veel grotere krachten. Dit kan problemen veroorzaken met betrouwbaarheid of dwingen tot aanpassingen die extra gewicht toevoegen,” – Pierre Vachier
Betrouwbaarheid en gewicht zijn cruciale factoren in een seizoen waarin de marges tussen teams klein zijn.
Een lichtere auto is vaak sneller, maar als de onderdelen niet bestand zijn tegen de krachten die ze ondergaan, kan dat juist tijd kosten door extra reparaties en uitvalbeurten.
De spectaculaire verbetering van McLaren in 2024 had te maken met een reeks succesvolle updates, een sterke technische visie en de komst van Rob Marshall.
Marshall, afkomstig van Red Bull, speelde een sleutelrol in het aerodynamische pakket en de algehele efficiëntie van de MCL38.
Aan het begin van 2023 stond McLaren nog onderaan de ranglijst in termen van snelheid. In slechts 12 maanden veranderde het team deze situatie volledig.
De MCL38 was tegen het einde van het seizoen een van de beste auto’s, met uitstekende prestaties in medium-snelle bochten en een goed uitgebalanceerde rijervaring.
McLaren koos er in 2024 voor om:
- De stabiliteit in bochten te maximaliseren – De auto was niet de snelste op rechte stukken, maar kon met minder downforce nog steeds competitief blijven.
- Banden beter te laten werken – Een van de grootste verbeteringen was het sneller opwarmen van de banden, een probleem dat in 2023 vaak voorkwam.
- Aerodynamische efficiëntie te verhogen – Zonder drastische conceptwijzigingen wist McLaren de luchtweerstand te verminderen en de neerwaartse druk efficiënter te benutten.
Deze strategische aanpassingen maakten de MCL38 een geduchte concurrent. De vraag is nu of McLaren met de MCL39 een stap verder is gegaan dan verantwoord was.
Waarom McLaren’s keuze voor anti-dive risicovol is
Anti-dive is geen nieuw concept in de Formule 1, maar in het tijdperk van grondeffectauto’s is het een veelbesproken technologie.
Door een specifieke geometrie van de ophanging kan de voorkant van de auto stabiel blijven bij het remmen, wat een voordeel kan opleveren in bochten.
Het probleem is dat een extreme toepassing van anti-dive de ophanging onder hogere belasting zet, wat kan leiden tot:
- Verminderde betrouwbaarheid – De extra krachten kunnen leiden tot versnelde slijtage van ophangingsonderdelen.
- Gewichtsproblemen – Als componenten verstevigd moeten worden om deze krachten aan te kunnen, kan dat extra gewicht toevoegen, wat de prestaties negatief beïnvloedt.
- Minder flexibiliteit in afstelling – Een agressieve anti-diveconfiguratie betekent dat McLaren minder speelruimte heeft om de ophanging aan te passen aan verschillende circuits.
Volgens Pierre Vachier zou deze keuze McLaren duur kunnen komen te staan:
“Door zo agressief te gaan met de anti-diveinstellingen, kunnen ze zichzelf in de problemen brengen als de ophanging niet sterk genoeg is. Dit kan leiden tot compromissen die niet optimaal zijn voor de prestaties over een heel seizoen.”
Als de MCL39 in Bahrein betrouwbaar blijkt, kan deze keuze een gamechanger zijn. Maar als de auto te gevoelig blijkt of te zwaar wordt, kan McLaren een stap terugzetten in de strijd om het kampioenschap.
Tijdens de wintertests werd de snelheid van McLaren nauwlettend in de gaten gehouden. Volgens Helmut Marko ligt McLaren tussen de 0,2 en 0,3 seconden per ronde achter op Red Bull.
“McLaren zit tussen de twee en drie tienden achter ons. Maar als hun auto niet optimaal is, hebben wij altijd de joker: Max Verstappen.”
Toch zijn er analyses die suggereren dat Red Bull’s voorsprong kleiner is dan verwacht. Volgens simulaties was Liam Lawson gemiddeld 0,45 tot 0,5 seconden per ronde langzamer dan Lando Norris, wat erop wijst dat McLaren de snelste auto kan hebben.
Als McLaren erin slaagt om de betrouwbaarheid onder controle te houden en het extra gewicht te minimaliseren, zou Lando Norris een serieuze kanshebber kunnen zijn in 2025.
Maar het team moet zich bewust zijn van de lessen uit 2024 en vermijden dat technische risico’s hen later in het seizoen parten spelen.
Lando Norris en de lessen uit 2024
Voor McLaren en Lando Norris is 2025 een kans om de fouten van vorig jaar recht te zetten. In 2024 waren er momenten waarop Norris de snelste auto had, maar door onvoorziene fouten en strategische missers liet hij cruciale punten liggen.
Zijn opdracht is duidelijk:
- Meer consistentie tonen – McLaren heeft een snelle auto, maar in 2024 verloor Norris vaak door kleine fouten of verkeerde inschattingen.
- Beter omgaan met druk – In gevechten met Max Verstappen en Charles Leclerc moet Norris laten zien dat hij de mentale weerbaarheid heeft om kampioenschapsraces te winnen.
- Zijn eigen prestaties blijven verbeteren – Zijn snelheid is onbetwist, maar hij moet fouten minimaliseren om een serieuze titelkandidaat te zijn.
McLaren’s keuze om met een extreem anti-diveconcept te werken, kan bepalend zijn voor het succes van het team.
Het biedt mogelijk een voordeel in aerodynamische balans en bochtenprestaties, maar het risico op betrouwbaarheid en gewichtsproblemen mag niet worden onderschat.
Het komende seizoen zal uitwijzen of McLaren de juiste balans heeft gevonden tussen innovatie en betrouwbaarheid, of dat het team een te groot risico heeft genomen.
