Het Formule 1-seizoen van 2025 was al turbulent, maar wat er zich binnen McLaren afspeelt, dreigt het begrip ‘teamspanning’ volledig te herdefiniëren.
Volgens Europese bronnen bereidt Oscar Piastri zich voor om McLaren te verlaten – het team dat hem ooit redde uit het contractdrama bij Alpine – en in plaats daarvan de overstap te maken naar Ferrari.
Wat begon als gerucht, is inmiddels uitgegroeid tot een ware storm in de paddock. De stille, berekende Australiër zou zijn frustratie over de interne dynamiek bij McLaren hebben omgezet in iets veel gevaarlijkers: een plan voor wraak.
De onrust barstte los tijdens het raceweekend in Singapore. Wat een feestelijke afsluiting had moeten worden van een succesvol seizoen, veranderde in een pijnlijk schouwspel van spanningen, miscommunicatie en openlijke voorkeursbehandeling.
Tijdens de race kreeg Lando Norris via de boordradio een vraag die menig F1-fan versteld deed staan: of hij Piastri voorrang wilde geven bij de pitstop. Norris antwoordde kort en kil: “Uh, nee.”
En daarmee speelde zich een moment af dat analist Peter Windsor “ongekend” noemde. In zijn vijftig jaar in de Formule 1 had hij nog nooit meegemaakt dat een coureur zelf mocht beslissen over de strategie van zijn teamgenoot.
“Dat betekent in feite: Lando, we staan honderd procent achter jou, maat.”
Vanaf dat moment was de hiërarchie bij McLaren glashelder. Norris was de prioriteit, Piastri de bijzaak.
De toenemende frustratie
Die frustratie zat al langer diep. In Monza eerder dit seizoen kreeg Piastri nog het bevel om Norris voorbij te laten nadat een strategische call verkeerd was uitgepakt.
In Singapore gebeurde hetzelfde, maar dit keer in het volle zicht van miljoenen kijkers. Toen de race voorbij was, haastte het McLaren-management zich naar het podium om de constructeurstitel te vieren – met Norris centraal in de aandacht.
Piastri bleef achter, bezig met mediaverplichtingen, terwijl zijn team het hoogtepunt van het seizoen vierde zonder hem. McLaren wuifde het later weg als “toeval”, maar fans en analisten zagen het anders.
Voor velen was dit het bewijs dat Piastri niet als gelijke werd behandeld. En toen kwam het bericht dat alles op scherp zette: een lek van het Zwitserse medium Blick, waarin stond dat Piastri zijn zinnen had gezet op een overstap naar Ferrari in 2026 – of misschien zelfs eerder.
Op papier lijkt zo’n overstap onmogelijk. McLaren kondigde eerder dit jaar trots aan dat Piastri een meerjarige verlenging tot 2028 had getekend.
Toch fluisteren insiders dat zelfs de “ijzeren” contracten in de Formule 1 vaak vol staan met ontsnappingsclausules – vooral wanneer een coureur het gevoel heeft dat zijn positie in het team onhoudbaar is geworden.
Het moment van dit lek is veelzeggend. In 2026 treedt de sport in een volledig nieuw tijdperk, met een regelgevend reset die de krachtsverhoudingen op de grid compleet kan herschikken.
Ferrari, ondanks zijn recente worstelingen, ziet daarin een kans om opnieuw een dominante kracht te worden.
De aantrekkingskracht van Ferrari
Ferrari heeft al twee supersterren onder contract: Charles Leclerc en Lewis Hamilton. Maar zelfs hun toekomst lijkt niet in beton gegoten. Hamiltons deal bevat een optie tot 2027, en Leclerc – vast tot 2029 – zou intern ontevreden zijn over de grilligheid van Ferrari’s prestaties.
Mocht één van hen vertrekken, dan opent dat de deur voor Piastri. Voor Ferrari zou zijn komst een krachtig signaal zijn. De Australiër belichaamt immers precies wat de Scuderia de laatste jaren mist: koele precisie, weinig drama en constante snelheid.
Voor Piastri zelf zou de overstap voelen als poëtische rechtvaardigheid – vertrekken bij het team dat hem ondermijnde, om zich aan te sluiten bij het meest iconische merk in de sport.
Achter de schermen speelt Mark Webber, Piastri’s manager, een sleutelrol. Hij weet uit eigen ervaring hoe het voelt om de tweede viool te spelen binnen een winnend team.
Zijn tijd bij Red Bull naast Sebastian Vettel was getekend door interne politiek, scheve verhoudingen en openlijke spanning.
Webbers beroemde radio-uitspraak uit 2010 – “Not bad for a number two driver” – is inmiddels legendarisch. Volgens velen spoort hij nu Piastri aan om hetzelfde te doen: zijn plek op te eisen, of desnoods weg te lopen.
Dat vooruitzicht jaagt McLaren angst aan. Het succes van het team sinds 2023 is gebouwd op het jonge duo Norris en Piastri – een combinatie die Woking de toekomst in moest leiden. Maar als dat partnerschap uiteenvalt, dreigt de geschiedenis zich te herhalen.
Een herhaling van oude fouten
McLaren kent het scenario maar al te goed. Toen Fernando Alonso en Lewis Hamilton in 2007 lijnrecht tegenover elkaar stonden, viel het team intern uiteen. Hetzelfde gebeurde bij Red Bull tussen Vettel en Webber in 2013.
Zulke situaties eindigen altijd op dezelfde manier: één coureur vertrekt, en het team betaalt de prijs. Als McLaren inderdaad Norris voortrekt, dan maken ze mogelijk dezelfde fout opnieuw.
Norris heeft de populariteit en flair, maar Piastri heeft wat misschien nog waardevoller is: constante precisie. Hij crasht zelden, klaagt nooit en leest races als een schaakbord. Een coureur als dat verliezen aan Ferrari zou catastrofaal zijn.
Volgens bronnen rond het Formule 1-paddock is Piastri’s frustratie inmiddels tot het kookpunt gestegen. Er zouden al gesprekken plaatsvinden tussen zijn management en externe partijen.
Of Ferrari daar formeel bij betrokken is, blijft onduidelijk – maar het momentum is er. Met het oog op 2026 zijn alle topteams bezig met het hertekenen van hun toekomst. En Ferrari, hongerig naar een nieuwe leider, zal geen kans laten liggen.
Wat begon als een gerucht is uitgegroeid tot een mogelijke aardverschuiving. Als Piastri daadwerkelijk vertrekt, zal McLaren niet alleen een coureur verliezen – maar ook zijn geloofwaardigheid als eerlijk, gebalanceerd team.
“Als je een coureur als Piastri te ver duwt, komt zijn wraak niet luidruchtig. Ze is stil, berekend, en gehuld in rood.”
