De regels omtrent het inhalen tijdens een Formule 1-race

De FIA heeft strikte richtlijnen opgesteld voor het inhalen, zowel aan de binnenkant als buitenkant van een bocht. Voor een inhaalactie aan de binnenkant moet de aanvallende coureur zijn voorophanging ter hoogte van de spiegel van de verdedigende auto hebben vóór de apex van de bocht.

Bij het inhalen aan de buitenkant gelden strengere eisen: de aanvaller moet zijn voorophanging ter hoogte van de voorophanging van de verdediger zijn bij zowel de apex als de exit van de bocht.

Beide coureurs moeten altijd minimaal een autobreedte ruimte voor elkaar laten en binnen de baanlimieten blijven. Overtredingen van deze regels kunnen leiden tot straffen, zoals het teruggeven van de positie of een tijdstraf.

Zoals de FIA zegt: “Als eenmaal de inhaalactie is ingezet, moet er aan bepaalde eisen worden voldaan. De verdedigende partij mag bijvoorbeeld niet meer dan één keer van zijn lijn afwijken.”

Regels voor verschillende inhaalscenario’s

De Formule 1 heeft een uitgebreid regelboek voor inhaalacties. Deze regels zijn ontworpen om veiligheid te waarborgen en eerlijke, spannende competitie te bevorderen. De FIA heeft richtlijnen opgesteld die een duidelijk onderscheid maken tussen inhalen aan de binnenkant en buitenkant van een bocht.

Bij inhaalacties aan de binnenkant van een bocht moet de aanvallende coureur zijn voorophanging vóór de apex ter hoogte van de spiegel van de verdedigende auto hebben.

“Buitenom inhalen is ten eerste al heel moeilijk, ten tweede zijn daar significant strengere eisen aan gesteld,” benadrukt de FIA.

Dit betekent dat de inhaler al een flink deel van zijn auto naast de verdediger moet hebben voordat ze het middelpunt van de bocht bereiken. Als dit niet het geval is, wordt de inhaalpoging als te laat beschouwd en moet de aanvaller zich terugtrekken.

Buitenom inhalen is nog uitdagender, met strengere regels. De aanvallende coureur moet bij de apex en de exit van de bocht met zijn voorophanging ter hoogte van de voorophanging van de verdediger zijn. Dit vraagt om nog meer controle en precisie van de inhalende coureur.

Ruimte en baanlimieten

Een belangrijk principe bij inhaalacties is het idee van ruimte. Zowel de aanvallende als de verdedigende coureur moeten altijd minstens een autobreedte ruimte voor elkaar laten. Dit voorkomt gevaarlijke situaties waarin coureurs tegen elkaar aan worden gedrukt of van de baan worden gedwongen.

De FIA stelt: “De verdediger én de aanvaller moeten minstens een autobreedte overlaten voor de ander.”

Daarnaast moeten coureurs ook binnen de baanlimieten blijven. De FIA is hier streng in en zegt dat je de baan niet mag verlaten zonder goede reden. Er is echter een uitzondering: als de andere coureur niet genoeg ruimte laat, is het kortstondig buiten de baan rijden toegestaan.

Beide partijen in een inhaalactie moeten zich aan deze regels houden. De verdediger mag niet meer dan één keer van zijn lijn afwijken om een inhaalactie te blokkeren, iets dat bekendstaat als ‘weaving’.

Als een coureur deze regels overtreedt, kan dat resulteren in straffen, variërend van het teruggeven van de positie tot tijdstraffen of strafpunten op hun licentie. Een voorbeeld hiervan is de straf die Carlos Sainz kreeg in Miami voor het overtreden van de regels tijdens zijn inhaalactie op Oscar Piastri.

Speciale regels voor chicanes en complexe bochten

De regels worden nog complexer bij chicanes of opeenvolgende bochten. De eerste inhaalactie bepaalt hoe de regels worden toegepast.

Probeert een coureur in te halen bij een chicane en de eerste poging is aan de binnenkant, dan gelden de regels voor binnendoor inhalen voor de hele chicane. Als de eerste poging echter aan de buitenkant is, gelden de regels voor buitenom inhalen.

Een interessante nuance is als een coureur aan de buitenkant van de eerste bocht van een chicane inhaalt. In dat geval kan de inhalende coureur alleen aanspraak maken op de binnenkant van de tweede bocht als hij gedurende de hele eerste bocht op gelijke hoogte heeft gereden met de coureur aan de binnenzijde.

Dit soort complexe regels werd geïllustreerd door een incident tijdens de Grand Prix van Miami, waar Kevin Magnussen een tijdstraf kreeg voor een botsing met Logan Sargeant in een dergelijke situatie.

De rol van DRS en andere technische hulpmiddelen

Naast de gedragsregels voor coureurs spelen technische hulpmiddelen een belangrijke rol bij inhaalacties. Een van de meest bekende voorbeelden is het Drag Reduction System (DRS).

Dit systeem laat coureurs hun achtervleugel openen op bepaalde rechte stukken van het circuit, waardoor ze extra snelheid kunnen maken.

Er zijn echter strikte regels voor het gebruik van DRS:

• DRS mag pas gebruikt worden na de tweede ronde van de race.
• Het systeem is alleen beschikbaar op specifieke delen van het circuit.
• DRS mag alleen ingezet worden bij droog weer.
• De afstand tot de voorligger moet minder dan 1 seconde zijn.

Deze regels zijn bedoeld om inhaalacties te bevorderen, zonder het te gemakkelijk te maken, zodat de sport spannend blijft voor zowel coureurs als toeschouwers.

De FIA heeft plannen aangekondigd om het DRS-systeem in 2026 te vervangen door een nieuw systeem. Volgens de nieuwe Formule 1-regels die dan van kracht worden, krijgen coureurs de mogelijkheid om tijdelijk hun vermogen te vergroten met een knop. Dit nieuwe systeem zal waarschijnlijk meer flexibiliteit bieden voor het creëren van inhaalmogelijkheden.

“Vanaf 2026 zullen Formule 1-auto’s iets kleiner en dertig kilo lichter zijn. Ook wordt er afscheid genomen van het DRS-systeem,” meldt de FIA in haar aankondiging van het nieuwe reglement.

Bovendien introduceert de FIA actieve aerodynamica. Dit houdt in dat coureurs verschillende standen van hun voor- en achtervleugels kunnen gebruiken, afhankelijk van of ze op een recht stuk rijden of door een bocht. Deze innovaties zijn bedoeld om het voor auto’s gemakkelijker te maken elkaar te volgen, wat meer inhaalmogelijkheden zou moeten creëren.