De RB21 is een auto die veel coureurs doet wankelen. Maar Yuki Tsunoda? Die houdt juist van een auto met een losse achterkant. De vraag is dus niet of hij snel is, maar of zijn rijstijl bestand is tegen het compromisloze karakter van de Red Bull.
De Red Bull RB21 is een auto die het best presteert met een scherp en direct stuurgedrag. De voorkant is nerveus, bijna hypergevoelig. Dat is exact het type setup waar Tsunoda zich van jongs af aan prettig bij voelt.
Zijn kartverleden laat zien dat hij graag met overstuur speelt. Hij glijdt liever dan dat hij rijdt op rails. En dat komt in de Formule 1 maar weinig voor.
In zijn eigen woorden zei Tsunoda na zijn test in de RB20:
“Ik voel dat de auto past bij mijn rijstijl en ik had weinig moeite om me aan te passen. Zelfs op de lange runs kon ik constant rijden en voelde ik de limieten van de auto.”
Dat vertrouwen in de voorzijde is precies wat de Red Bull vraagt. De auto is gebouwd op basis van het rijgevoel van Max Verstappen, die een extreem pointy voorkant aankan.
Tsunoda’s voorkeur ligt in diezelfde richting. Hij haat onderstuur, heeft een V-vormige remstijl waarbij hij laat remt, vroeg instuurt en de exit domineert. Dat zie je terug in zijn prestaties op bochtige circuits als Hongarije.
Van roekeloos talent naar consistente aanvaller
In zijn beginjaren was Tsunoda vooral wild. Zijn debuutjaar in 2021 bij AlphaTauri begon veelbelovend met punten in Bahrein, maar daarna was het wisselvallig.
De frustratie klonk vaak door op de boordradio. Zijn kwalificaties waren grillig, en overpushen was eerder regel dan uitzondering.
Maar aan het eind van dat jaar reed hij plots P4 in Abu Dhabi – een van de verrassendste prestaties van het seizoen. Die pieken en dalen tekenden zijn vroege carrière.
In 2022 en 2023 kwam daar verandering in. Zijn agressie bleef, maar hij werd consistenter. In 2023 noteerde hij meer dan 130 inhaalacties, versloeg hij de Vries, Lawson én Ricciardo binnen hetzelfde seizoen, en liet hij zien dat hij volwassen was geworden als coureur.
Op circuits die om controle en ritme vragen, kwam hij bovendrijven. De reden? Zijn stijl werkt juist in situaties waarin het voertuig minder grip heeft aan de achterkant. En daar blinkt de Red Bull – of faalt – mee uit.
De RB21, net als zijn voorganger de RB20, staat bekend als extreem gevoelig voor setupveranderingen. Alexander Albon beschreef het ooit treffend:
“Het voelt alsof je de DPI van je muis op het hoogste niveau zet en dan probeert te sturen – het is alle kanten op tegelijk.”
Deze metafoor is veelzeggend. Veel coureurs die naast Verstappen kwamen, faalden niet vanwege gebrek aan talent, maar omdat ze niet overweg konden met de extreme setup die Max verkiest.
Eerst proberen ze hun eigen stijl, verliezen dan keihard in kwalificatie én race, en schakelen noodgedwongen over naar Max’ afstelling – die vervolgens voor hén onhandelbaar blijkt.
Tsunoda lijkt beter voorbereid. Hij heeft de RB20 al getest, weet wat hem te wachten staat en zegt zelf dat hij zich snel kon aanpassen. Dat geeft hoop dat hij niet in dezelfde valkuil loopt als Gasly, Albon of Pérez.
Mentale weerbaarheid is het grote vraagteken
Het verschil tussen slagen en falen bij Red Bull draait niet alleen om rijstijl. Het mentale aspect is cruciaal. Coureurs stappen met zelfvertrouwen in de auto, worden afgetroefd door Verstappen en verliezen hun geloof in eigen kunnen.
Dat zie je terug in hun lichaamstaal, in hun boordradio’s, en in hun strategieën op zondag.
Tsunoda’s overstap komt op een moment dat hij zijn meest volwassen vorm ooit bereikt heeft. Zijn prestaties in 2024 waren stabiel. Hij had nog geen punten in 2025, maar zijn snelheid was zichtbaar.
Zijn longruns waren sterk, zijn feedback consistent. Vergelijk je hem met Liam Lawson, dan ligt het verschil niet in pure snelheid of techniek – maar in de manier waarop ze omgaan met tegenslag en verandering.
Lawson is net als Tsunoda een laatremmer, met een agressieve benadering van bochten. Maar waar Liam liever werkt met een gebalanceerde auto, voelt Yuki zich thuis in een losse achterkant met veel rotatie.
Dat detail kan het verschil maken in een auto die gebouwd is rondom Verstappens voorkeuren.
Tsunoda moet dus vooral zichzelf blijven. De sleutel ligt niet in kopiëren wat Max doet, maar in vertrouwen houden in zijn eigen aanpak – zónder dat hij zich afsluit voor nieuwe inzichten.
“Hij heeft een moderne rijstijl en floreert in een auto met een scherpe voorkant, waarmee hij de apex vol aan kan vallen.”
De basis is er. De stijl past. De snelheid is aanwezig. Wat nu telt, is hoe Tsunoda omgaat met druk, afstelling en verwachtingen binnen een team dat draait om precisie en prestaties. Alleen dan kan hij overleven in een auto die velen heeft verslagen.
