Yuki Tsunoda staat volgende week voor de zwaarste test uit zijn carrière. Toch was daar op zondag in Tokio niets van te merken.
Terwijl honderden fans zich verdrongen bij Honda’s hoofdkantoor, straalde Tsunoda op het podium een opvallende rust uit. Hij maakte zijn eerste publieke optreden als Red Bull-coureur, en zijn houding was veelzeggend: geen stress, geen krampachtigheid.
Alleen maar opluchting en energie. In plaats van zich overweldigd te voelen, leek Tsunoda juist bevrijd.
“Ja hoor, gooi die verwachtingen en druk er maar op!”
Dat was zijn directe, grijnzende reactie op de woorden van mentor Ryo Michigami, die tijdens het podiuminterview opmerkte dat het onmogelijk is om géén hoge verwachtingen te hebben.
Tsunoda nam die woorden gretig over. Geen schroom, geen terughoudendheid. Dit is zijn moment, en hij wil het omarmen. Tsunoda’s overstap naar Red Bull komt op een moment dat niemand nog echt had gerekend op die kans.
Na vier seizoenen bij het satellietteam – nu Racing Bulls – leek hij vastgeketend aan een bijrol. Ondanks groei, stabiliteit en steeds beter technisch inzicht bleef Red Bull hem jarenlang links laten liggen.
Zelfs toen Honda intern bleef aandringen, schoof Red Bull Liam Lawson naar voren. Dat voelde voor Tsunoda als een klap in het gezicht.
De frustratie piekte tijdens het weekend in Canada in 2024, toen bekend werd dat hij nóg een jaar bij Racing Bulls moest blijven. Zijn gezicht sprak boekdelen. Toch bleef hij professioneel, bleef hij presteren, bleef hij geduldig.
De beloning kwam onverwacht snel: een promotie naar Red Bull, met onmiddellijke ingang en nog wel voor de Japanse Grand Prix op Suzuka, Honda’s thuiscircuit.
Die timing is symbolisch. Honda neemt na dit seizoen afscheid van Red Bull en Tsunoda mag nu, als Japans paradepaardje, nog één keer schitteren in een Honda aangedreven auto. In zijn thuisland, op het circuit waar zijn Formule 1-droom begon.
Geen tijd om het te laten bezinken
Tsunoda gaf toe dat het nieuws aanvankelijk “onwerkelijk” aanvoelde. Maar er was geen tijd om stil te staan. Direct na het telefoontje volgde de realiteit: simulatorsessies, zitpositie afstellen, logistiek afhandelen.
Hij sprong in de Red Bull-flow alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.
“Natuurlijk was ik blij, maar ik had amper tijd om het te beseffen.”
Hij wilde eerst zijn teamleden bij Racing Bulls bedanken. Die hadden hem immers vier seizoenen lang gesteund, gevormd, en vaak beschermd tegen kritiek. Pas daarna kon hij zich volledig op zijn nieuwe omgeving richten.
In Milton Keynes begon hij zijn integratieproces bij Red Bull, zonder theatrale woorden of overdreven uitspraken. Zijn aanpak was pragmatisch en gefocust.
Het was niet de eerste keer dat hij in de Red Bull-auto zat. Eerder had hij al een zitpositie gemeten, toen nog als reserverijder. Toen voelde het zinloos. Dit keer voelde het anders. Nu had het betekenis.
Tijdens de simulatoroefeningen met de RB21 kreeg hij een eerste indruk van zijn nieuwe auto. Die beviel hem. Hij vond de voorkant direct “responsief” en voelde zich comfortabel.
Hij erkende openlijk dat zijn eerdere lovende woorden over de 2024-auto misschien iets te enthousiast waren gebracht, meer als “verkooppraatje” richting Red Bull. Maar hij kon wél meteen goed met de auto overweg. Dat was geen toneel.
“Ik kon er meteen normaal mee rijden, dus dat geeft vertrouwen.”
Volgens hem is het stuurgedrag van de RB21 niet per se ingewikkeld. Natuurlijk, de afstelling van Max Verstappen zal niet één op één passen.
Tsunoda wil daarom zijn eigen set-up ontwikkelen, zijn eigen gevoel in de auto brengen. Vanaf de eerste vrije training in Suzuka wil hij stap voor stap groeien.
Opvallend is dat hij zich totaal niet laat intimideren door het ‘vervloekte stoeltje’ naast Verstappen. Velen voor hem faalden daar. Tsunoda niet. Althans, dat lijkt zijn overtuiging. Zijn rustige presentatie tegenover de fans en media in Tokio onderstreept dat hij zijn plek verdient, niet alleen krijgt.
Podiumambitie zonder bravoure
Hoewel Tsunoda zich bewust is van de uitdagingen die hem in Suzuka wachten, spreekt hij toch een ambitie uit die hij al langer koestert: een podiumfinish in Japan. Sinds Kamui Kobayashi in 2012 lukte dat geen enkele Japanse coureur.
Tsunoda wil die vloek doorbreken.
“Voor deze Japanse Grand Prix wil ik op het podium eindigen.”
Daarbij benadrukt hij wel dat het geen obsessie mag worden. Zijn eerste doel is begrijpen hoe de Red Bull zich verhoudt tot de auto van Racing Bulls. Als dat gevoel goed is en hij het rijden kan “genieten”, dan volgen de resultaten vanzelf.
Maar het blijft een realistische inschatting. De overstap vereist aanpassing, zelfs als de simulatoren positief aanvoelen.
Toch is het meer dan alleen sportieve ambitie. Voor Tsunoda is dit ook een kans om Honda iets terug te geven. Hun vertrouwen in hem was er vanaf het begin. In zijn eigen woorden voelt het alsof hij “het beste motorblok – de Honda powerunit – eindelijk mag besturen als Red Bull-coureur”.
Honda’s afscheid van Red Bull en het sluiten van het Aoyama-hoofdkantoor geven de hele week een emotionele lading. Tsunoda wordt het symbool van die overgang.
Hij vertegenwoordigt het verleden, het heden en – voor één weekend – het allerlaatste hoofdstuk van Honda binnen Red Bull Racing.
“Er zijn niet veel momenten in het leven zoals deze. Ik wil dit met de fans delen.”
Daarbij beseft hij dat de druk gigantisch is. Niet alleen sportief, maar ook cultureel. Japanse fans, Honda-managers, internationale pers, het team zelf – iedereen kijkt naar hem. En hij weet dat.
