Een Ferrari F40, drie Koenigseggs én een privéjet die hij inmiddels niet meer zakelijk laat onderhouden. De autocollectie van Mohammed Ben Sulayem is naar schatting 75 miljoen dollar waard, maar zijn werk als president van de FIA doet hij (officieel) zonder salaris.
Mohammed Ben Sulayem’s vermogen en invloed in de autosport zeggen alles over hoe macht, geld en principes botsen in de Formule 1.
Sinds eind 2021 leidt hij de FIA, de internationale autosportbond. Met stevige hervormingen, felle uitspraken en een opvallend vermogen heeft hij de sport flink opgeschud. Wie is deze man die achter de schermen misschien wel meer bepaalt dan de wereldkampioen zelf?
Exacte cijfers zijn er niet, maar de schattingen lopen hoog op. Sommige bronnen spreken over vijf miljoen euro, maar gezien zijn levensstijl, afkomst en bezittingen is dat aan de lage kant.
Zijn autocollectie alleen al vertegenwoordigt een waarde van ongeveer 75 miljoen dollar. En dan hebben we het nog niet over vastgoed of andere investeringen.
Ben Sulayem komt uit een schatrijke familie in Dubai met een omvangrijk zakelijk imperium. Daardoor kon hij zijn functie als FIA-president jarenlang uitoefenen zonder salaris.
Wel kreeg hij een jaarlijkse onkostenvergoeding van 1,5 miljoen dollar — totdat daar ophef over ontstond, onder andere vanwege het gebruik voor onderhoud van zijn privéjet.
“We hebben slechte deals gekregen bij de FIA. Het is voor mij niet logisch dat een Formule 1-coureur en een teambaas meer geld verdienen dan de gehele FIA.”
Dat citaat typeert zijn denkwijze. Hij wil macht zonder afhankelijkheid, invloed zonder financiële prikkels. En dat maakt hem lastig te negeren in de paddock.
Zijn invloed als FIA-president
Mohammed Ben Sulayem werd eind 2021 verkozen tot president van de FIA, en sindsdien is de wind gedraaid. In 2024 boekte de organisatie voor het eerst in jaren weer winst: €4,7 miljoen operationeel resultaat. Dat succes wordt deels toegeschreven aan zijn hervormingen.
Hij focust op transparantie, betere governance en een strakkere financiële koers. Dat klinkt saai, maar in de praktijk betekent het: minder vriendjespolitiek, meer controle op uitgaven en hardere onderhandelingen met commerciële partijen.
Zijn leiderschapsstijl wordt door sommigen als dominant bestempeld, maar resultaten zijn er wel.
Toen ik verkozen werd tot president van de FIA, heb ik me gecommitteerd aan een winstgevende bedrijfsvoering. Vandaag ben ik ongelooflijk trots om te laten zien dat we deze missie hebben volbracht.
Ook in sportieve zaken houdt hij zich nadrukkelijk bezig. Van het goedkeuren van nieuwe teams tot commentaar op reglementswijzigingen — Ben Sulayem laat zich horen, ook als dat niet bij iedereen in goede aarde valt.
Zijn uitgesproken mening over de hoge F1-salarissen zette kwaad bloed bij teams en coureurs. Hij noemde het “absurd” dat een coureur en een teambaas samen meer verdienen dan de FIA zelf.
Voor iemand die niet uit is op persoonlijk financieel gewin, is dat misschien logisch. Maar binnen een sport waar miljoenen de norm zijn, is het ongebruikelijk — en voor sommigen bedreigend.
Hij werd daarnaast bekritiseerd omdat hij zich mengt in commerciële beslissingen die normaal gesproken aan de Formule 1 Group (Liberty Media) worden overgelaten. Denk aan uitspraken over nieuwe circuits, sponsoring of teamtoelatingen.
“Het slaat nergens op dat een coureur en teambaas samen al meer verdienen dan de hele FIA – de organisatie die nota bene eigenaar is van het kampioenschap zelf. Is dat logisch?”
Sommige teamleiders vinden dat hij te veel invloed probeert uit te oefenen buiten zijn mandaat als toezichthouder. Maar dat is misschien precies zijn bedoeling.
Autocollectie: een kijkje in zijn persoonlijke rijkdom
De autoverzameling van Ben Sulayem is legendarisch. Denk aan drie Koenigseggs (Agera RS, Regera en Chimera), een trio Ferrari-hypercars (F40, F50, Enzo), een Bugatti Veyron Super Sport, een Pagani Zonda, een Porsche 959 en een McLaren P1.
Alleen al deze lijst laat zien dat we niet te maken hebben met een gewone bestuurder, maar met een gepassioneerde verzamelaar met diepe zakken.
Zijn verzameling is niet alleen waardevol, maar ook symbolisch: het is een staalkaart van de moderne supercar-industrie en zijn liefde voor snelheid, techniek en luxe.
Geen van deze auto’s is gratis of gekregen; dit is een man die zijn geld en smaak gebruikt om zijn persoonlijkheid te laten zien.
Mohammed Ben Sulayem combineert invloed met vermogen, idealisme met luxe, hervormingsdrang met controverses. Zijn vermogen blijft voor een groot deel gissen, maar dat hij vermogend is, lijdt geen twijfel.
En zijn invloed? Die is zichtbaar in elke regelwijziging, elke politieke verschuiving en elke cent die de FIA verdient.
Hij is geen doorsnee bestuurder. Hij is een man met een missie, een collectie van tientallen miljoenen, en een duidelijke visie op waar de autosport naartoe moet. De autosportwereld kijkt toe — soms met bewondering, soms met argwaan. Maar negeren? Dat is geen optie.
