Mohammed Ben Sulayem werd in december 2021 aangesteld als FIA-president en kreeg direct te maken met de nasleep van een van de grootste controverses in de Formule 1.
De gebeurtenissen rondom de seizoensfinale van 2021 in Abu Dhabi hadden de sport verdeeld, en de FIA moest een manier vinden om de geloofwaardigheid van het kampioenschap te herstellen.
Ben Sulayem koos ervoor om de uitslag niet te veranderen, maar het vertrouwen in de FIA heeft sindsdien een flinke deuk opgelopen.
Zijn invloed op de sport is in korte tijd enorm gegroeid, en zijn beslissingen roepen steeds vaker vragen op.
Fans en teams zijn ontevreden over de manier waarop hij zijn macht gebruikt, en zijn betrokkenheid bij sportieve beslissingen is een terugkerend punt van kritiek.
Zijn positie als FIA-president brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee, maar de manier waarop hij deze rol invult, leidt tot verdeeldheid binnen de paddock en daarbuiten.
De Formule 1 wordt al lang gezien als een sport waarin commerciële en politieke belangen een grote rol spelen.
In het verleden hadden Bernie Ecclestone en Max Mosley vrijwel volledige controle over de sport, maar zij hadden ten minste een duidelijke visie. Bij Ben Sulayem lijkt het meer om persoonlijke macht en willekeurige beslissingen te gaan.
Van coureur naar FIA-president
Voordat hij president werd, had Ben Sulayem een carrière als coureur in de rallysport. Hij was veertienvoudig kampioen in het Midden-Oosten Rallykampioenschap, maar in de Wereldkampioenschappen Rally (WRC) speelde hij nauwelijks een rol.
Zijn hele carrière leverde hem geen enkele overwinning of podiumplaats op, en hij verzamelde slechts twaalf punten.
Zijn bekendste moment als coureur kwam niet op de rallywegen, maar in een Formule 1-auto. In 2009 kreeg hij de kans om een Renault F1-auto uit 2008 te testen tijdens een promotie-evenement.
Zijn taak was simpel: de auto in een rechte lijn rijden. Toch wist hij het voor elkaar te krijgen om de wagen in de muur te zetten.
Het meest ironische aan dit incident is dat deze crash werd gebruikt als bewijs om te suggereren dat de opzettelijke crash van Nelson Piquet Jr. in Singapore 2008 niet zo onrealistisch was.
De connectie tussen Ben Sulayem en het beruchte ‘Crashgate’-schandaal was toevallig, maar symbolisch voor de manier waarop hij sindsdien in de Formule 1 betrokken is geraakt.
In maart 2023, tijdens de Grand Prix van Saoedi-Arabië, ontstond er opnieuw controverse rondom de FIA-beslissingen. Fernando Alonso kreeg een tijdstraf van vijf seconden voor een verkeerde startpositie.
Tijdens zijn pitstop diende hij deze straf uit, maar de stewards twijfelden over de juiste uitvoering en gaven hem later een extra straf van tien seconden.
De FIA besloot uiteindelijk om deze beslissing terug te draaien, waardoor Alonso alsnog op het podium kwam. Het opmerkelijke aan deze zaak was dat Ben Sulayem zich persoonlijk had bemoeid met de beslissing van de stewards.
Dat een FIA-president zich mengt in sportieve beslissingen is hoogst ongebruikelijk en wekt de indruk van politieke inmenging.
Het probleem is niet alleen de beïnvloeding van de race-uitslag, maar vooral de willekeur waarmee dit soort beslissingen worden genomen.
Teams en coureurs eisen consistentie in de toepassing van de regels, maar onder het leiderschap van Ben Sulayem lijkt dat ver te zoeken.
Absurd hoge straffen voor kleine ‘misstappen’
Een van de meest controversiële regels die onder zijn bewind zijn ingevoerd, heeft te maken met het taalgebruik van de coureurs. Sinds 2024 kunnen coureurs een boete van €40.000 krijgen voor het gebruik van scheldwoorden in interviews.
Dit is vier keer hoger dan in andere sporten en roept vragen op over de redelijkheid van de strafmaat. Als een coureur binnen twaalf maanden vaker de regels overtreedt, kan hij zelfs geschorst worden voor een race.
Dit zou betekenen dat een titelstrijd beïnvloed kan worden door een scheldwoord, wat absurd is in een sport waarin fysieke crashes en gevaarlijke manoeuvres soms minder streng worden bestraft.
“Wat een belachelijke actie, ik ga naar huis,” riep Sebastian Vettel ooit na een discutabele FIA-beslissing. Onder de nieuwe regels had hij daar mogelijk een boete voor gekregen.
De formulering van deze regel is bovendien zo vaag dat hij ook gebruikt kan worden om kritiek op de FIA te onderdrukken. In het verleden hebben teams en coureurs vaak openlijk vraagtekens gezet bij beslissingen van de wedstrijdleiding.
Met deze nieuwe regelgeving lijkt Ben Sulayem te willen voorkomen dat hij publiekelijk wordt bekritiseerd.
Het verzet tegen Ben Sulayem groeit, en de Grand Prix Drivers Association (GPDA) heeft zich uitgesproken tegen zijn beleid. George Russell heeft namens de coureurs bezwaar gemaakt tegen de manier waarop boetes en straffen worden geïmplementeerd.
Daarnaast is er onduidelijkheid over waar de boetes precies naartoe gaan. Coureurs willen dat dit transparanter wordt, zodat duidelijk is of het geld wordt gebruikt voor de ontwikkeling van de sport en niet in de zakken van FIA-functionarissen verdwijnt.
Een andere prominente figuur die zich tegen Ben Sulayem verzet, is Susie Wolff. De voormalig Formule 1-testcoureur en huidige directeur van de F1 Academy zou een mogelijke kandidaat kunnen zijn voor het FIA-presidentschap in 2025.
Haar connectie met Mercedes-teambaas Toto Wolff zou een complicatie kunnen zijn, maar veel teams, inclusief Red Bull, hebben eerder aangegeven vertrouwen in haar integriteit te hebben.
De kans dat Ben Sulayem in 2025 wordt vervangen, is echter niet groot. De FIA-president wordt niet gekozen door de teams of de coureurs, maar door de FIA-leden zelf.
Dit betekent dat politieke belangen en persoonlijke connecties een grotere rol spelen dan sportieve vooruitgang.
