In 2018 kwam de jonge Britse coureur Lando Norris in de schijnwerpers te staan. Hij was een sterke kandidaat in de Formule 2, waar hij vocht om de titel met George Russell. Norris was charismatisch, innemend en wist moeiteloos het respect van zowel collega’s als fans te winnen.
Hij werd geliefd door bijna elke fanbasis, van Ferrari tot Red Bull, en werd beschouwd als een toekomstige kampioen. Door zijn humor en spontane persoonlijkheid, waarbij hij zijn sociale mediakanalen zelf beheerde, trok hij veel aandacht en populariteit, vooral onder jongere fans.
Met zijn debuut bij McLaren in 2019, naast Carlos Sainz, groeide zijn status als een “wholesome” en toegankelijke coureur verder.
Norris’ vriendelijkheid en speelse karakter, gecombineerd met zijn interacties met andere coureurs, gaf hem de bijnaam van ‘kleine broer’ in de F1. Dit imago versterkte zijn populariteit en maakte hem een favoriet bij fans van alle leeftijden.
Zijn zelfverzekerdheid en beginnende controverse
In 2020, te midden van de wereldwijde beperkingen, vond Norris een manier om nog meer fans aan zich te binden door livestreams en interacties via Twitch. Deze open interacties gaven fans een nog beter beeld van zijn leven buiten de baan, wat zijn fanbase vergrootte.
Tegelijkertijd leverde hij indrukwekkende prestaties op het circuit. Toen hij tijdens de eerste race van het seizoen een podium behaalde door slim te profiteren van pech bij anderen, begon Norris te geloven dat hij niet alleen kon winnen, maar dat hij dat ook zou moeten.
Zijn publieke uiting over Lewis Hamilton na diens overwinning in Portugal, waarin hij Hamiltons succes deels toeschreef aan de auto, werd als ongepast gezien. Deze woorden zorgden voor een breuk in zijn imago als bescheiden coureur, en veel fans begonnen vraagtekens te zetten bij zijn nederigheid.
“Hij heeft een auto die elke race zou moeten winnen en hoeft maar één of twee mensen te verslaan,” zei Norris over Hamilton in 2020.
Dit markeerde het begin van een verschuiving in de perceptie van Norris door fans en media, die hem nu minder als “wholesome” zagen en meer als een coureur met een toenemende eigendunk.
De breuk met Daniel Ricciardo en toenemende kritiek
De komst van Daniel Ricciardo bij McLaren in 2021 leek aanvankelijk een positieve invloed te hebben. Ricciardo werd gezien als een ervaren coureur die Norris zou kunnen “nuchter maken” en wellicht een positieve concurrentie zou brengen.
In werkelijkheid was het echter Norris die in het voordeel was. Ricciardo had moeite om zich aan te passen aan de McLaren-auto, en Norris wist regelmatig betere resultaten neer te zetten.
Zijn opmerking dat hij “geen sympathie” had voor de worstelende Ricciardo, omdat het niet zijn probleem was, versterkte het beeld van Norris als een coureur met een groeiende ego.
Dit werd verder duidelijk toen hij weigerde data te delen met Ricciardo, wat gebruikelijk is tussen teamgenoten om het team als geheel sterker te maken. Fans en analisten begonnen hem steeds meer als individualistisch en zelfverzekerd te zien, wat afbreuk deed aan zijn eerdere imago als teamspeler.
De onhoudbare druk en mislukkingen in 2023 en 2024
In 2023 en 2024 werd de druk op Norris steeds groter. McLaren leverde een sterke auto, en fans verwachtten dat hij deze kans zou benutten om eindelijk zijn eerste overwinning te behalen. Toch bleef hij meerdere kansen missen door fouten en strategische beslissingen, zoals in Canada en Spanje.
Dit leidde tot groeiende frustraties onder fans, vooral toen hij in de media opmerkingen bleef maken over de prestaties van andere coureurs.
Het seizoen 2024 begon met hoge verwachtingen, en hoewel Norris uiteindelijk zijn eerste race won na een onverwachte meevaller in Miami, veroorzaakte zijn reactie op de overwinning opnieuw controverse. Hij verwees naar de negatieve bijnamen die hem door fans waren gegeven, wat door velen werd gezien als een teken van onzekerheid en defensiviteit.
Een terugkerende strijd met zijn imago
De terugkerende thema’s in de carrière van Norris – ambitie, eigendunk en een onvermogen om kritiek los te laten – hebben bijgedragen aan zijn huidige reputatie als een coureur die moeilijk sympathiek te vinden is.
Hij heeft in interviews openlijk gesproken over zijn strijd met mentale gezondheid, wat een reflectie zou kunnen zijn van zijn bewustzijn van deze zaken.
Sleutelmomenten in de carrière van Lando Norris:
| Jaar | Moment | Gevolg |
|---|---|---|
| 2018 | Strijd met George Russell | Kreeg aandacht als veelbelovende coureur |
| 2019 | Debuut in F1 | Populair door vriendelijke karakter en humor |
| 2020 | Eerste podium | Zelfvertrouwen groeit, leidt tot kritische uitspraken |
| 2021 | Komst van Ricciardo | Neemt afstand van teamdynamiek |
| 2023-2024 | Toenemende verwachtingen | Kansen gemist, opmerking op social media levert kritiek op |
Vanaf zijn debuut was Norris geliefd om zijn vrolijke, jeugdige persoonlijkheid. Echter, zijn toenemende zelfverzekerdheid en publieke uitspraken over andere coureurs en hun prestaties leidden tot een aanzienlijke daling in populariteit.
Fans die hem ooit als een benaderbare en vriendelijke coureur zagen, begonnen zijn gedrag te interpreteren als egoïstisch en zelfs arrogant.
Norris’ uitspraken en gedragingen op en buiten het circuit maken hem een polariserende figuur in de Formule 1. Met een groeiende groep fans die hem als “overdreven ambitieus” ziet en een media die steeds kritischer wordt, is het duidelijk dat zijn imago onherroepelijk is veranderd.
