George Russell staat na drie races, inclusief de Sprint, op slechts één punt achter Max Verstappen. Dat is geen toeval. Hij eindigde twee keer op het podium, telkens vergezeld door de McLarens.
Daarmee staat hij stevig op de derde plaats in het klassement, in een seizoen waarin Red Bull en Ferrari hun eigen problemen proberen op te lossen. In tegenstelling tot zijn concurrenten heeft Russell zijn plan getrokken. Stilletjes, maar trefzeker.
De overwinning in Las Vegas in 2024 bleek geen uitschieter. In China bevestigde hij zijn vorm met opnieuw een sterk optreden. De cijfers liegen niet: drie races, drie keer top vier.
Terwijl andere teams met interne drukte kampen, laat Mercedes zich gelden als het stabiele alternatief. Russell vormt de spil in die rust. Hij hoeft niemand meer naast zich te dulden die zijn ontwikkeling remt of overschaduwt.
“Toto noemde hem een strijder. Dat zegt genoeg over zijn rol in dit nieuwe Mercedes-tijdperk.”
De vertrokken Lewis Hamilton liet een leegte achter, en Russell heeft die direct opgevuld. Het verschil is zichtbaar in zijn houding. Hij straalt meer zelfvertrouwen uit, zonder arrogantie.
Hij heeft geen verantwoording meer af te leggen aan een zevenvoudig kampioen. En dat maakt ruimte. Niet alleen in de garage, maar vooral in zijn hoofd. Hij is de natuurlijke leider geworden, zonder dat hij die rol moest opeisen.
Een auto gebouwd rondom George
De W6 is de eerste Mercedes-auto die grotendeels gebouwd is op basis van Russell’s feedback. Dat is een directe consequentie van Hamiltons aangekondigde overstap naar Ferrari, ruim vóór het begin van 2025.
Daardoor verloor zijn input waarde voor het ontwikkelingsteam. Russell, samen met Kimmy Antonelli, kreeg vrij spel. Die verschuiving betekende meer dan alleen een technische aanpassing.
Het betekende een cultuuromslag. Voor het eerst sinds jaren draait de ontwikkeling bij Mercedes niet om een gevestigde naam, maar om een coureur die vanaf nul werd opgeleid binnen het team.
Dat levert een voorspelbare, stabiele en controleerbare auto op. Precies wat Antonelli nodig heeft als rookie. En precies wat Russell nodig heeft om constanter te presteren.
“We zijn veel gedisciplineerder geweest in de veranderingen die we aan deze auto hebben gedaan, aldus Russell, die zelf benadrukte dat dit seizoen een omslagpunt is in zijn carrière.”
Met de W6 is Mercedes geen sprong vooruit gemaakt in pure snelheid, maar wel in consistentie. Dat was precies het doel. Een solide platform zonder grilligheid, zonder extremen.
Daarmee kunnen ze week in, week uit punten blijven pakken, terwijl andere teams schommelen tussen succes en mislukking.
Na de race in Shanghai gaf Toto Wolff Russell een zeldzame beoordeling van 10 uit 10. Hij gaf daarbij toe dat hij normaal nooit zulke cijfers uitdeelt, omdat er altijd ruimte is voor verbetering. Maar deze keer was het anders.
“Hij reed met volledige controle, maakte geen fouten, en was de ruggengraat van het team.”
Dat soort lofzang is zeldzaam binnen het strak geleide Mercedes-team. Wolff kiest zijn woorden met precisie. En als hij iemand een strijder noemt, betekent dat iets.
De contractverlenging lijkt daarmee een formaliteit. En niet alleen voor Russell. Antonelli presteert ook constant, scoorde in elke race, en weerstond schade in China zonder te klagen. Zijn status als tweede jongste puntenpakker ooit – na Verstappen – onderstreept zijn potentie.
Samen vormen zij een duo dat Mercedes lang niet heeft gehad: jong, zelfverzekerd, intern opgeleid en volledig afgestemd op elkaar. Voor Wolff is het logisch dat hij dit duo bij elkaar houdt.
Want waarom zou hij gokken op Verstappen als hij al twee coureurs heeft die passen in het nieuwe plaatje van de kostenbeheersing, stabiliteit en strategische focus?
Het publiek ziet George ziet langzaam veranderen
Russell had tot nu toe een lastig imago. Sommige fans noemden hem houterig, te braaf of zelfs onecht. Zijn gedrag na het incident in Qatar – waarbij zijn uitspraken in de media niet overeenkwamen met zijn verhaal bij de stewards – hielp daar niet bij.
Het voedde het beeld van een coureur met dubbele agenda’s. Maar sinds het vertrek van Hamilton en de opkomst van zijn leidersrol begint het beeld te kantelen.
Russell neemt deel aan sponsoractiviteiten zonder terughoudendheid, doet actief mee met campagnes, en laat zien dat hij begrijpt wat een team nodig heeft – niet alleen op de baan, maar ook daarbuiten.
Zijn enthousiasme voor een samenwerking met een fabrikant van tuinapparatuur, inclusief een video waarin hij het gazon maait, is een schoolvoorbeeld van die inzet.
Het roept herinneringen op aan Jenson Button, die als publiekslieveling én degelijk teamspeler diende.
Deze toewijding buiten de cockpit draagt bij aan zijn herpositionering. Van ‘de man naast Hamilton’ verandert hij langzaam in ‘de man van Mercedes’. En zolang de prestaties blijven volgen, verdwijnt het oude imago vanzelf.
In het klassement staat Mercedes momenteel tweede bij de constructeurs. Ze hebben veertig punten meer dan Ferrari en liggen ook voor op Red Bull. Dat is een scenario dat twaalf maanden geleden ondenkbaar leek.
Het team heeft een auto gebouwd die niet schreeuwt, niet verrast, maar gewoon werkt. En in een grillige sport als Formule 1 is dat goud waard.
De stabiliteit in prestaties is terug te voeren op een reeks veranderingen. De invoering van het budgetplafond dwong het team tot scherpere keuzes. Ze konden niet langer blind onderdelen ontwikkelen.
Russell’s feedback hielp die keuzes aanscherpen. Zijn directe stijl, zijn analytisch vermogen en zijn overzicht maken hem een betrouwbare factor in de ontwikkeling.
Met de rustige opkomst van Antonelli erbij heeft Mercedes iets unieks: twee coureurs uit de eigen opleiding, in topvorm, die passen binnen het systeem.
Dat is iets wat Red Bull en Ferrari op dit moment niet kunnen zeggen. En het maakt het plaatje voor Wolff compleet. Geen onrust, geen mediarellen, geen interne frictie.
