Franco Colapinto zit vast in een spiraal van frustratie, onzekerheid en ondermaatse prestaties. De Argentijn kreeg in 2025 zijn kans bij Alpine, maar zeven races later is hij nog altijd puntloos en groeit de druk met de week. Hij vecht niet alleen tegen een moeilijke auto, maar ook voor zijn eigen toekomst in de Formule 1.
De overgang van Jack Doohan naar Colapinto leek een frisse start voor Alpine, maar die zet heeft vooralsnog weinig opgeleverd. Doohan kwam na zes teleurstellende races zonder punten op de schopstoel te zitten.
Colapinto kreeg de kans, maar slaagde er in zeven pogingen evenmin in om ook maar één keer in de punten te finishen. Zijn beste resultaat is een dertiende plaats en in de kwalificatie was twaalfde in Canada het hoogst haalbare.
De problemen zijn deels toe te schrijven aan Colapinto’s eigen onervarenheid, maar vooral aan de A525 van Alpine, die bekendstaat als extreem lastig af te stellen en onvoorspelbaar in gedrag.
Zowel hij als teamgenoot Pierre Gasly kampen met het vinden van de juiste balans, al lukt het Gasly — dankzij zijn ervaring — beter om het maximale uit het materiaal te halen.
Gasly redt wat er te redden valt
Pierre Gasly wist tijdens de openingsraces af en toe te verrassen met een knappe Q3-klassering of puntenfinish. Zijn zesde plek op Silverstone, in een race met wisselende omstandigheden, was dan ook een hoogtepunt in een verder moeilijk seizoen. Toch is ook hij kritisch:
“De auto is natuurlijk erg lastig en je kunt makkelijk een fout maken… we glijden veel, en in raceomstandigheden is dat niet iets wat over een hele afstand competitief is.”
Waar Gasly in staat is de zwakke plekken van de auto te maskeren, lukt dat Colapinto nog niet. De jonge Argentijn heeft vooral moeite om op vrijdag meteen met een werkbaar set-up te starten, wat hem op zaterdag op achterstand zet. In Silverstone crashte hij al in Q1 — opnieuw een gemiste kans om progressie te tonen.
Colapinto zelf blijft rustig naar buiten toe, maar erkent de problemen. Volgens hem is het gebrek aan vertrouwen in de auto het grootste obstakel, vooral in het begin van het raceweekend. Daardoor moet hij te veel achterstand goedmaken op zaterdag en zondag.
“We moeten proberen te begrijpen hoe we de prestaties al op vrijdag kunnen leveren… we kennen onze zwakheden.”
In het verlengde daarvan komt ook het mentale aspect kijken. Zonder ritme geen vertrouwen, en zonder vertrouwen komt de snelheid niet.
Colapinto worstelt zichtbaar met het gevoel in de auto, zeker bij hogere temperaturen of op circuits waar bandenslijtage een grotere rol speelt. De Alpine verliest dan grip aan de achterkant, waardoor de auto instabiel aanvoelt.
Contract, vertrouwen en commerciële waarde
Hoewel Colapinto formeel voor de rest van het seizoen bevestigd is, blijft zijn positie kwetsbaar. Interne bronnen geven aan dat hij in feite op race-per-racebasis wordt beoordeeld. Toch heeft hij nog wat speelruimte, onder meer dankzij zijn commerciële waarde voor Alpine — Argentinië is een interessante groeimarkt voor het merk.
Bovendien heeft het team ook niet de luxe om opnieuw van coureur te wisselen zonder structurele verbeteringen aan de auto zelf.
Paul Aron staat klaar als reservecoureur, maar het probleem zit dieper: de A525 is simpelweg nog niet goed genoeg. Technisch directeur David Sanchez gaf al aan dat Alpine zich vanaf het begin van het jaar volledig richt op 2026:
“We weten dat er in 2026 grote kansen liggen. We hebben dit seizoen misschien niet zo hard gewerkt aan de ontwikkelingen als sommige anderen.”
Colapinto probeert intussen kleine stappen te zetten. Canada was hoopgevend, Silverstone een misser, maar niet alles ligt buiten zijn invloed. Hij beseft dat hij zelf ook sneller moet schakelen, beter moet anticiperen en vooral: het vertrouwen moet herwinnen. Een herhaling van de opleving van eind 2024 lijkt echter onwaarschijnlijk.
“Niet zo snel als ik zou willen, maar de oplossingen voor de problemen komen eraan en we vinden ze.” — Franco Colapinto
Zijn situatie blijft dus precair. Tussen de rijdende problemen van Alpine en de politieke druk van bovenaf moet Colapinto blijven vechten. Niet alleen tegen een grillige auto, maar vooral tegen de klok — want zijn toekomst in de Formule 1 hangt aan een zijden draadje.
