Tijdens de Sprint race van de US Grand Prix op het Circuit of the Americas (COTA) liet Ferrari verrassend sterke prestaties zien. Hoewel Max Verstappen onbetwist de overwinning behaalde, waren er tekenen dat Ferrari mogelijk dichter bij een overwinning had kunnen komen zonder de interne strijd tussen Carlos Sainz en Charles Leclerc.
Ferrari’s race pace was indrukwekkend, en het team heeft voldoende data verzameld om de vraag te stellen: kan Ferrari werkelijk winnen tijdens de hoofdrace op zondag?
De snelheid van Ferrari in de Sprint race was spectaculair, vooral gezien de gevechten tussen Sainz en Leclerc gedurende bijna zes ronden. Deze strijd kostte beide coureurs waardevolle tijd, tijd die ze hadden kunnen gebruiken om Verstappen te bedreigen.
De analyse van de data laat zien dat Sainz in staat was om een snellere race pace te hanteren dan de Red Bull-coureur. Echter, de mogelijkheid bestaat dat Verstappen zijn bandenbeheer en snelheid strategisch heeft gemanaged aan de kop van het veld.
De Sprint race leverde de volgende data op:
- Max Verstappen’s snelste ronde: 1:37.463 (laatste ronde van de Sprint)
- Bandenslijtage: Beide Ferrari-coureurs begonnen op banden die drie ronden oud waren, vergelijkbaar met Verstappen, maar hun interne strijd had invloed op hun prestatie.
- Sainz’ race pace: Ondanks het gevecht met Leclerc en de achterstand op Norris, wist Sainz uiteindelijk als tweede te eindigen.
Deze gegevens suggereren dat Ferrari het potentieel heeft om Red Bull uit te dagen, mits ze hun strategie optimaliseren en interne gevechten vermijden.
“Sainz had mogelijk een betere race pace dan Verstappen,” werd gemeld op basis van de Sprint race analyse.
Bandenstrategie en Ferrari’s prestaties
Een belangrijk aspect van de Sprint race was het bandenbeheer. Zowel Ferrari als Red Bull begonnen de race op medium banden die drie ronden oud waren, terwijl Lando Norris en George Russell kozen voor medium banden die al vijf ronden gebruikt waren. Dit maakte een groot verschil in het tempo naarmate de race vorderde.
Russell’s banden degradeerden al rond de helft van de Sprint, wat leidde tot een radio bericht waarin hij meldde dat zijn linker voorband oververhit was. Ook Norris ondervond problemen met zijn banden, wat zijn poging om Verstappen in te halen beperkte.
Zijn snelheid zakte na drie ronden waarin hij het gat naar Verstappen had weten te verkleinen van twee seconden naar 1,3 seconden. Daarna was hij niet langer in staat om het tempo van Ferrari bij te houden.
De impact van de bandenslijtage op de race was als volgt:
- Russell’s bandenproblemen: Zijn linker voorband degradeerde halverwege de Sprint, waardoor hij verdedigingsloos was tegen Sainz.
- Norris’ snelheid: Na drie ronden verloor Norris het tempo, en Sainz kon hem inhalen voor P2.
Met een betere bandenstrategie en zonder de interne strijd tussen de coureurs, zou Ferrari een serieuze kans hebben gehad om Verstappen tijdens de Sprint te bedreigen.
Interne strijd tussen Ferrari-coureurs kostte tijd
De strijd tussen Sainz en Leclerc was een van de bepalende momenten van de Sprint race. Beide coureurs vochten zes ronden lang om positie, wat uiteindelijk resulteerde in kostbare tijdverlies voor het team. Deze interne strijd betekende dat ze niet in staat waren om optimaal gebruik te maken van hun banden of snelheid om Verstappen te bedreigen.
In termen van teamresultaten was dit gevecht grotendeels onnodig. Een dubbel podium had zeker mogelijk geweest voor zowel Sainz als Leclerc. Door deze interne strijd verloor Ferrari niet alleen tijd, maar ook de kans om een betere strategie te volgen om dichter bij Verstappen te komen.
“Het gevecht tussen Sainz en Leclerc was onnodig in het maximaliseren van het teamresultaat,” verklaarden analisten na de race.
Als Ferrari in de hoofdrace zondag dit soort gevechten kan vermijden, hebben ze mogelijk een sterkere positie om Red Bull uit te dagen. Dit vereist echter discipline binnen het team en een duidelijke strategie waarbij de coureurs elkaar niet in de weg rijden.
Verstappen’s dominantie blijft een factor
Ondanks Ferrari’s indrukwekkende tempo, blijft Max Verstappen de te kloppen man. In de Sprint race toonde hij zijn vermogen om de race te controleren, en hij zette de snelste ronde neer op het allerlaatste moment van de race, met een tijd van 1:37.463. Dit suggereert dat hij nog meer snelheid in reserve had, ondanks dat hij leek te managen op basis van de voorsprong die hij had.
De Sprint race toonde aan dat Verstappen niet alleen snel was, maar ook effectief zijn banden en snelheid kon beheren om iedere dreiging van Norris of Ferrari af te weren. Zijn ervaring en kalmte aan de kop van het veld maken hem een geduchte tegenstander voor iedere coureur die hem probeert uit te dagen.
De kans dat Ferrari Verstappen kan bedreigen in de hoofdrace hangt af van meerdere factoren:
- Teamstrategie: Als Ferrari erin slaagt om hun coureurs op een optimale manier in te zetten zonder interne gevechten.
- Bandenbeheer: Het vermogen van Ferrari om hun banden beter te managen dan in de Sprint.
- Verstappen’s snelheid: Zelfs met een potentieel hogere race pace van Ferrari, blijft Verstappen een moeilijk te verslaan tegenstander.
Ferrari’s kansen op zondag: een blik op de data
Op basis van de beschikbare data uit de Sprint race zijn er een aantal factoren die wijzen op een sterke kans voor Ferrari tijdens de hoofdrace op zondag. Sainz liet zien dat hij Verstappen in potentie kon uitdagen, en Leclerc had eveneens een sterk tempo, ondanks de interne strijd.
Met betere bandenstrategie en teamwork zou Ferrari dichter bij Red Bull kunnen komen dan eerder gedacht. Data uit de Sprint race:
| Coureur | Positie (Sprint) | Snelste Ronde | Bandenslijtage (ronde) |
|---|---|---|---|
| Max Verstappen | 1 | 1:37.463 (laatste ronde) | 3 ronden oud |
| Carlos Sainz | 2 | n.v.t. | 3 ronden oud |
| Lando Norris | 3 | n.v.t. | 5 ronden oud |
| George Russell | 5 | n.v.t. | 5 ronden oud |
