Lewis Hamilton verloor zijn punten in China 2025 niet door een crash of een fout in de pitstraat, maar door een stukje hout onder zijn auto. De skid block – ook wel bekend als ‘de plank’ – bleek te ver afgesleten. En daarmee is direct duidelijk hoe belangrijk dit ogenschijnlijk simpele onderdeel is.
De functie van skid blocks in de Formule 1 gaat veel verder dan alleen bescherming. Deze elementen spelen een centrale rol bij het handhaven van de minimale rijhoogte, het bewaken van eerlijke competitie en het reguleren van aerodynamische prestaties. Hier lees je alles wat je moet weten.
De skid block is sinds 1994 verplicht onder elke Formule 1-auto. Het is een plank van geperst hout (meestal Jabroc) die van voor naar achter over het midden van de vloer loopt. De plank is bedoeld om drie hoofdrollen te vervullen: bescherming, controle en stabiliteit.
Allereerst beschermt de plank de vloer van de auto tegen schade bij contact met het asfalt. Door het grondeffect rijden F1-auto’s extreem laag. Zonder de plank zou de vloer, die essentieel is voor aerodynamica, snel beschadigen.
“De skid block is een cruciaal onderdeel voor de veiligheid en prestaties in de Formule 1. Het zorgt niet alleen voor bescherming, maar helpt ook bij het handhaven van de regels en draagt bij aan het spektakel van de sport,” aldus een technisch expert van een topteam.
Daarnaast is de plank een instrument om naleving van de regels af te dwingen. Door de dikte te controleren na afloop van een race, kan de FIA nagaan of de auto niet te laag heeft gereden. Te lage rijhoogte levert aerodynamische voordelen op, maar is gevaarlijk én oneerlijk. Slijtage van meer dan één millimeter? Dan volgt diskwalificatie.
Ten derde helpt de plank bij het stroomlijnen van de lucht onder de auto. Hoewel de aerodynamische impact beperkt moet blijven volgens het reglement, ontwerpen teams de vorm zó dat de luchtstroom stabiel blijft. Elk voordeel telt in de F1.
Van vonken tot diskwalificatie: visuele en technische effecten
De meeste mensen kennen skid blocks vooral van de vonkenregen tijdens nachtraces. Die spectaculaire vonken ontstaan door de titanium blokjes die op de houten plank zijn gemonteerd. Sinds 2015 is dit verplicht, deels voor de show, deels om visuele feedback te geven aan teams en coureurs.
Titanium is licht en slijtvast, maar zorgt voor langdurige hitte. In 2025 experimenteerde de FIA met stalen skid blocks, vanwege brandgevaar door titanium-vonken in droge gebieden. Toch werd het plan uiteindelijk afgeblazen: staal bleek te zwaar en sleet te snel, wat de afstelling van de auto’s te veel beïnvloedde.
Te veel slijtage aan de plank heeft directe gevolgen. In 2023 werd Charles Leclerc uit de uitslag geschrapt na de GP van de Verenigde Staten. In 2025 volgden Lewis Hamilton in China en Nico Hülkenberg in Bahrein.
Soms is de slijtage het gevolg van rijden over kerbstones of een spin, maar de FIA blijft streng: regels zijn regels.
“Als er aan het eind van een race meer dan één millimeter van de plank is afgesleten, wordt de auto gediskwalificeerd.” – FIA-technisch reglement
Na elke race wordt de plank nauwkeurig gecontroleerd op meerdere punten. De originele dikte is 10 millimeter, met een tolerantie van ±0,2 mm. Bij de technische keuring moet de plank op minimaal 9 mm zitten. Anders volgt automatische diskwalificatie — zonder uitzonderingen.
De slijtage ontstaat vooral als een auto te laag is afgesteld of als hij met hoge snelheid over kerbstones rijdt. Vooral bij auto’s met veel downforce (waarbij de lucht de auto letterlijk omlaag drukt) is dit een risico. Teams willen zoveel mogelijk grip genereren, maar lopen daarbij op een dunne lijn: letterlijk.
De technische afdeling van de FIA meet na een Grand Prix de rijhoogte door hoe erg de plank versleten is, en dit kan nauwkeurig gebeuren aan de hand van skid blocks.
Materialen en regels: wat wel en wat absoluut niet mag
De plank zelf is meestal gemaakt van Jabroc, een kunstmatig geperst hout dat bestand is tegen hoge wrijving. Daarop zitten drie titanium skid blocks gemonteerd, die slijtage verdelen en tegelijk zorgen voor vonkvorming.
Volgens de regels moeten skid blocks:
- Uit maximaal drie delen bestaan
- Een vaste breedte en lengte hebben
- Niet flexibel of inklapbaar zijn
- Symmetrisch onder de auto zitten
In het verleden probeerden teams de regels te omzeilen met flexibele of inklappende skid blocks, zodat sommige delen minder sleten dan andere. De FIA heeft deze constructies inmiddels verboden. Transparantie en gelijkheid staan voorop.
“Teams zoeken constant naar manieren om de skid block zo te ontwerpen dat deze minimale impact heeft op de aerodynamica, terwijl ze toch aan de regelgeving voldoen.”
De functie van skid blocks raakt direct aan de afstelling van een Formule 1-auto. Hoe lager een auto, hoe meer downforce en dus meer grip. Maar: hoe lager, hoe meer risico op slijtage van de plank. Teams proberen dit op te vangen met slimme ophanging en ophogingen bij bepaalde circuits.
Een te harde landing na een hobbel, te veel druk op de vloer in snelle bochten, of simpelweg een foutje van de coureur kan genoeg zijn om net die ene millimeter te veel te verliezen. Het afstellen van de rijhoogte is dus een voortdurende balans tussen performance en regelgeving.
Door het minder snel slijten van de skid blocks kunnen teams hun wagen lager afstellen, waardoor ze meer downforce genereren. Dit voorkomt onnodige slijtage, maar kan leiden tot diskwalificatie als het misgaat.
