Brundle pakt Norris hard aan na klungelactie: ‘zo win je geen wereldkampioenschap’

Het moment dat Lando Norris zichzelf letterlijk uit de race reed, kwam hard aan. Niet alleen voor McLaren, dat de kans op een dubbele puntenfinish zag verdampen, maar vooral voor Norris zelf.

Een botsing met teamgenoot Oscar Piastri betekende einde race, nul punten en een flinke tik voor zijn kampioenschapsambities.

Wat volgde was geen verzachtende analyse of beschermende woorden. Oud-coureur Martin Brundle was vlijmscherp: als Norris zo blijft racen, wordt hij géén wereldkampioen.

In de slotfase van de Canadese Grand Prix zat Norris achter Piastri, strijdend om P4. De spanning was voelbaar, zeker omdat beide coureurs in een rechtstreeks gevecht zitten om de titel. Maar waar Piastri kalm bleef, liet Norris zich verleiden tot een onhandige actie.

Hij probeerde aan de binnenkant van bocht 10 zijn teamgenoot te passeren, terwijl hij eigenlijk te ver weg zat om de aanval écht succesvol in te zetten. Piastri verdedigde stevig – maar niet buitensporig – en Norris klapte tegen zijn achterwiel. Voorvleugel stuk, race voorbij.

“Het was gewoon erg klungelig en eigenlijk onnodig. Hij had moeten zien dat het niet ging lukken.” – Martin Brundle

Piastri kon zijn race vervolgen, al moest hij onder de safety car de pits in voor reparaties. Hij pakte uiteindelijk P4 en vergrootte zijn voorsprong in het kampioenschap naar 22 punten. Voor Norris blijft vooral frustratie over.

Norris moet altijd op zijn best zijn

Volgens Martin Brundle ligt de crux van Norris’ probleem in zijn inconsistentie. Hij is soms briljant – denk aan zijn dominante races in Melbourne en Monaco – maar kent ook weekenden waarin het compleet misgaat. Canada was daar het schoolvoorbeeld van.

“Lando zal nooit een wereldtitel winnen als hij dit soort weekenden niet afleert. Het is echt zo simpel.”

Brundle noemde het pijnlijk dat Norris zijn goede werk in de race tenietdeed door één moment van overmoed. Zelfs zijn kwalificatie was al rommelig, met fouten in zowel Q3 als de slotronde. Dat zet hem telkens op achterstand – iets wat je in de titelstrijd simpelweg niet kunt permitteren.

“Oscar is consistenter. Die levert week in, week uit. Lando moet stoppen met switchen tussen topvorm en chaos.”

Wat het extra wrang maakt, is dat Norris dit seizoen al eens op pole stond in het klassement. Na zijn overwinning in Melbourne stond hij stevig bovenaan. Maar tien races later is hij niet alleen die voorsprong kwijt, hij kijkt nu ook tegen een verschil van 45 punten aan ten opzichte van Piastri.

Dat verschil is volgens Brundle niet te wijten aan pure snelheid, maar aan het ontbreken van foutloze weekenden. En dat is precies waar Verstappen zich jarenlang op heeft onderscheiden – constantie onder druk.

“Hij moet Max achterna: elke sessie scherp, elk moment gefocust. Anders is het gewoon niet genoeg.”

Met nog veertien races te gaan is niets beslist, maar het signaal is duidelijk. In een seizoen waarin millimeters het verschil maken, is mentale stabiliteit even belangrijk als snelheid.

Norris zelf: schuldbewust, maar hoe lang nog?

Norris nam na afloop volledig de schuld op zich. Geen excuses, geen verwijten. Hij noemde zijn actie “dom” en gaf toe dat hij zich belachelijk voelde. Maar of inzicht ook leidt tot verandering, is nog maar de vraag.

“Ik maakte een fout. Ik ben eerlijk: dit was volledig mijn schuld. Ik maakte mezelf belachelijk.”

De openheid van Norris is te prijzen, maar het patroon wordt zorgwekkend. Te vaak wisselt hij briljante optredens af met frustrerende fouten. Dat is geen recept voor titels – dat is voer voor eeuwige belofte zonder kroon.

McLaren blijft vooralsnog neutraal in de communicatie, maar intern zal dit incident ongetwijfeld tot spanningen leiden. Het team laat zijn coureurs racen, maar als dat structureel punten kost, komt dat beleid onder druk te staan.

Brundle’s boodschap aan Norris is helder: lever elk weekend op topniveau, of je ligt eruit. De crash in Canada was geen kwestie van pech of miscommunicatie, maar van overmoed en gebrek aan timing. En dat kun je je niet veroorloven als je wereldkampioen wilt worden.

Als Norris zijn kampioenschapsdroom levend wil houden, zal hij niet alleen moeten racen tegen zijn rivalen, maar ook tegen zijn eigen grilligheid. Talent heeft hij genoeg. Nu nog de rust om dat structureel om te zetten in resultaat.